Roma Antlaşması
I - ANTLAŞMA METNİ
MAJESTELERİ BELÇİKA KRALI, FEDERAL ALMANYA CUMHURBAŞKANI, FRANSA CUMHURBAŞKANI, İTALYA CUMHURBAŞKANI, ALTES RUAYAL LÜKSEMBURG BÜYÜK DÜŞESİ, MAJESTELERİ HOLLANDA KRALİÇESİ,
Avrupa halklara arasında gittikçe daha sıkı bir birliğin temellerini atmaya
KARARLI OLARAK, Avrupa'ya bölen engelleri ortadan kaldırarak ortak bir girişim ile ülkelerinin ekonomik ve sosyal gelişmesini sağlamaya KARARLI OLARAK,
Halklarının yaşam ve çalışma koşullarını sürekli iyileştirmenin, çabalarının
temel amacı olduğunu TEYİT EDEREK, Büyümede istikrarı, ticarette dengeyi ve rekabette dürüstlüğü sağlamak amacıyla mevcut engellerin ortadan kaldırması için elbirliği ile harekete geçmenin gerektiğini KABUL EDEREK,
Değişik bölgeler arasındaki gelişme farklılıklarını azaltarak ve daha az
gelişmiş bölgelerin kalkınmalarındaki gecikmeyi gidererek, ekonomilerinin
birliğini güçlendirmeye ve uyumlu bir şekilde gelişmesini sağlamaya İSTEKLİ
OLARAK, Ortak bir ticaret politikası vasıtasıyla uluslararası ticaretteki kısıtlamaların aşamalı olarak kaldırılmasına katkıda bulunmak ARZUSUYLA,
Avrupa ile denizaşırı ülkelerin dayanışmasını vurgulamak ve Birleşmiş
Milletler Antlaşmasının ilkeleri doğrultusunda bu ülkelerin refah düzeylerinin
yükselmesini sağlamak NİYETİYLE,
Böylece kaynaklarını bira raya getirerek barış ve özgürlüğün korunup
güçlendirilmesine kararlı olarak ve aynı ideali paylaşan diğer Avrupa halklarını çabalarına katılmaya ÇAĞIRARAK, Bir Avrupa Ekonomik Topluluğu kurmaya karar vermişler ve bu amaçla,
MAJESTELERİ BELÇİKA KRALI:
Dışişleri Bakanı Bay Paul-Henri SPAAK'ı,
Ekonomik İşler Bakanlığı Genel Sekreteri ve Hükümetler arası Konferans
nezdinde Belçika Heyeti Başkanı Baron J.Ch.SNOY ET D'OPPUERS'i,
FEDERAL ALMANYA CUMHURBAŞKANI:
Federal şansölye Dr.Konrad ADENAUER'ı,
Dışişleri Bakanlığı Müsteşarı Prof.Dr.Walter HALLSTEIN'ı,
FRANSA CUMHURBAKANI:
Dışişleri Bakanı Bay Christian PINEAU'yu,
Dışişleri Bakanlığı Müsteşarı Bay Maurice FAURE'u,
İTALYA CUMHURBAKANI:
Bakanlar Kurulu Başkanı Bay Antonio SEGNİ'yi,
Dışişleri Bakanı Prof.Gaetano MARTINO'yu,
ALTES RUAYAL LÜKSEMBURG BÜYÜK DÜŞESİ:
Hükümet Başkanı ve Dışişleri Bakanı Bay Joseph BECH'i,
Hükümetler arası Konferans nezdinde Lüksemburg Heyeti Başkanı
Büyükelçi Bay Lambert SCHAUS'u,
MAJESTELERİ HOLLANDA KRALİÇESİ:
Dışişleri Bakanı Bay Joseph LUNS'u,
Hükümetlerarası Konferans nezdinde Hollanda Heyeti Başkanı Bay
J.LINTHORST HOMAN'ı,
tam yetkili temsilcileri olarak atamışlardır.
Yukarıdaki temsilciler, yerinde ve usulüne uygun bulunan yetki belgelerinin
teatisinden sonra aşağıdaki hükümler üzerinde anlaşmışlardır.
KISIM BİR : İLKELER
Madde 1
İşbu Antlaşma ile YÜKSEK AKİT TARAFLAR, aralarında bir AVRUPA EKONOMİK TOPLULUĞU kurarlar.
Madde 2
Topluluğun amacı, ortak bir pazarın kurulması ve Üye Devletlerin ekonomik politikalarının giderek yaklaştırılması yoluyla Topluluğun bütünü içinde ekonomik faaliyetlerin uyumlu bir şekilde geliştirilmesini, sürekli ve dengeli bir büyümeyi,daha fazla istikrarı, yaşam standardının hızla yükselmesini ve Topluluğun bir araya getirdiği Devletler arasında daha sıkı ilişkilerin kurulmasını sağlamaktır.
Madde 3
Madde 2'de belirtilen amaçlara ulaşmak üzere işbu Antlaşmada öngörülen
şartlara ve takvime uygun olarak Topluluğun göstereceği faaliyetler:
(a) Üye Devletler arasında gümrük vergileri ile malların ithal ve ihracındaki miktar kısıtlamaları ve eş etkili diğer tüm tedbirlerin ortadan kaldırılmasını,
(b) Üçüncü ülkelere karşı ortak bir gümrük tarifesinin ve ortak bir ticaret
politikasının oluşturulmasını,
(c) Üye Devletler arasında kişilerin, hizmetlerin ve sermayenin serbest
dolaşımına ilişkin engellerin ortadan kaldırılmasını,
(d) Tarım alanında ortak bir politikanın oluşturulmasını,
(e)Taşımacılık alanında ortak bir politikanın oluşturulmasını,
(f) Ortak pazar içinde rekabetin bozulmamasını sağlayacak bir sistemin
kurulmasını,
(g) Üye Devletlerin ekonomik politikalarının koordinasyonuna ve ödemeler dengesindeki bozuklukların giderilmesine imkan verecek usullerin uygulanmasını,
(h) Üye Devletler ulusal mevzuatının, ortak pazarın işleyişinin gerektirdiği
ölçüde birbirine yaklaştırılmasını,
(i) İşçilerin istihdam imkanlarını iyileştirmek ve yaşam standartlarının yükseltilmesine katkıda bulunmak amacıyla bir Avrupa Sosyal Fonunun kurulmasını,
(j) Topluluğun ekonomik büyümesini yeni kaynaklar yaratarak kolaylaştırmaya yönelik bir Avrupa Yatırım Bankasının kurulmasını,
(k) Ticareti artırmak ve ekonomik ve sosyal kalkınma çabasını birlikte
sürdürmek amacıyla denizaşırı ülke ve topraklar ile bir ortaklık kurulmasını,
kapsar.
Madde 4
1. Topluluğa verilen görevler;
bir AVRUPA PARLAMENTOSU,
bir KONSEY,
bir KOMİSYON,
bir ADALET DİVANI.
aracılığıyla yerine getirilir.
Her kurum işbu Antlaşma ile kendisine verilen yetki sınırları içinde hareket
eder.
2. Danışma görevleri ifa eden bir Ekonomik ve Sosyal Komite, Konseye
ve Komisyona yardımcı olur.
3. Hesapların denetimi işbu Antlaşma ile kendisine verilen yetki sınırları
içinde faaliyet gösteren bir Sayıştay tarafından yapılır.*
* 3.paragraf, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 11.Maddesiyle eklenmiştir.
Madde 5
Üye Devletler, işbu Antlaşmadan kaynaklanan veya Topluluk kurumlarının
kararlarından doğan yükümlülüklerin yerine getirilmesini sağlamak üzere gerekli
bütün genel veya özel tedbirleri alırlar ve Topluluğun görevini yerine getirmesini
kolaylaştırırlar.
Üye Devletler, işbu Antlaşmanın hedeflerinin gerçekleştirilmesini tehlikeye
sokabilecek her türlü tedbirden kaçınırlar.
Madde 6
1. Üye Devletler Topluluk kurumları ile yakın işbirliği içinde işbu Antlaşmanın
hedeflerine ulaşmak için gerektiği ölçüde kendi ekonomik politikalarını
koordine ederler.
2. Topluluk kurumları Üye Devletlerin iç ve dış mali istikrarını tehlikeye
düşürmemeye özen gösterirler.
Madde 7
İşbu Antlaşmanın kapsamına giren bütün konularda, Antlaşmada öngörülen özel hükümler saklı kalmak kaydıyla uyrukluk esasına dayalı her türlü ayırımcı
uygulama yasaktır.
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine, Avrupa Parlamentosu ile işbirliği
yaparak nitelikli çoğunlukla bu tür ayırımcı uygulamaları yasaklayan kurallar
koyabilir.*
Madde 8
1. Ortak Pazar, on iki yıllık bir geçiş dönemi sürecinde aşamalı olarak kurulur.
* 2.paragraf Tek Avrupa Senedinin 6.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Bu geçiş dönemi her biri dört yıllık olmak üzere üç aşamaya ayrılır. Bu
aşamaların süresi aşağıda belirtilen şartlara uygun olarak değiştirilebilir.
2. Her aşamada birlikte girişilecek ve yürütülecek faaliyetler bir bütün olarak gösterilmiştir.
3. Birinci aşamadan ikinci aşamaya geçiş, işbu Antlaşmada birinci aşama için
özel olarak belirlenen başlıca hedeflere gerçekten ulaşıldığının ve işbu
Antlaşmada öngörülen istisnalar ve usuller saklı kalmak kaydıyla
yükümlülüklerin yerine getirildiğinin tespit edilmesi şartına bağlıdır.
Bu durum, dördüncü yılın sonunda, Komisyonun raporu üzerine Konsey
tarafından oybirliğiyle karar alınarak tespit edilir. Ancak bir Üye Devlet, kendi yükümlülüklerini yerine getirmediğini ileri sürerek oybirliğinin oluşmasını
engelleyemez. Oybirliğinin sağlanamaması halinde, birinci aşama bir yıl uzatılır.
Beşinci yılın sonunda Konsey, aynı şartlar uyarınca durumu yeniden tespit
eder. Oybirliğinin sağlanamaması halinde birinci aşama kendiliğinden bir yıl
daha uzatılır.
Altıncı yılın sonunda, Komisyonun raporu üzerine Konsey nitelikli
çoğunlukla karar alarak durumu tespit eder.
4. Son oylamayı izleyen bir ay içinde, azınlıkta kalan her Üye Devlet veya
gereken çoğunluk sağlanamamışsa herhangi bir Üye Devlet, kararı tüm Üye
Devletleri ve Topluluk kurumlarını bağlayacak olan bir Hakem Kurulu
atamasını Konseyden isteme hakkına sahiptir. Bu Hakem Kurulu,
Komisyonun önerisi üzerine oybirliğiyle Konsey tarafından atanan üç üyeden
oluşur.
Konseyin başvuruyu izleyen bir ay içinde bu atamayı yapmaması halinde, Hakem Kurulunun üyeleri bir aylık yeni bir süre içerisinde Adalet Divanı tarafından atanır.
Hakem Kurulu, Başkanını kendisi seçer.
Hakem Kurulu, kararını, 3. paragrafın son bendinde belirlenen Konseyin
oylama tarihini izleyen altı aylık süre içinde açıklar.
5. İkinci ve üçüncü aşamalar, ancak Komisyonun önerisi üzerine oybirliğiyle
alınan Konsey kararı ile uzatılabilir ya da kısaltılabilir.
6. Yukarıdaki paragraflarda yer alan hükümlerin uygulanması sonucunda geçiş
döneminin toplam süresi, işbu Antlaşmanın yürürlüğe giriş tarihinden itibaren
on beş yıldan daha fazla olamaz.
7. İşbu Antlaşmada yer alan istisnai ve aykırı hükümler saklı kalmak kaydıyla,
geçiş döneminin sona erme tarihi, öngörülen tüm kuralların yürürlüğe girmesi
ve ortak pazarın kurulmasının gerekli kıldığı tüm düzenlemelerin yapılması
için son tarihi oluşturur.
Madde 8a
Topluluk, işbu Antlaşmanın diğer hükümleri saklı kalmak kaydıyla ve bu
Madde ile 8b, 8c, 28, 57(2), 59, 70(1), 84, 99, 100a ve 100b Madde hükümlerine
uygun olarak iç pazarın 31 Aralık 1992 tarihinde sona erecek süre içerisinde aşamalı olarak kurulmasına yönelik tedbirleri alır.
İç pazar, içinde malların, kişilerin, hizmetlerin ve sermayenin serbest
dolaşımının işbu Antlaşma hükümlerine uygun olarak sağlandığı, iç sınırların
bulunmadığı bir alanı kapsar.
* Bu madde Tek Avrupa Senedinin 13.Maddesi ile eklenmiştir.
Madde 8b
Komisyon, 31 Aralık 1988 ve 31 Aralık 1990 tarihleri öncesinde Konseye,
iç pazarı 8a Maddesinde belirtilen süre içinde gerçekleştirmeye yönelik
çalışmalarda kaydedilen ilerlemeler hakkında rapor verir.
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alarak ilgili
sektörlerin tümünde dengeli bir ilerleme sağlamak üzere gerekli yönlendirici
ilkeleri ve koşulları belirler.
Madde 8c
Komisyon, 8a Maddesinde belirtilen hedeflere ulaşılmasına yönelik önerilerini hazırlarken, gelişme açısından farklılık gösteren bazı ekonomilerin iç pazarın kuruluş dönemi süresince göstermek zorunda kalacakları çabaların ölçüsünü göz önünde bulundurarak, uygun düzenlemelere gidilmesini önerebilir.
Bu düzenlemelerin sapma yaratması halinde, bu hükümlerin geçici nitelikte
olması ve ortak pazarın işleyişini mümkün olduğu kadar az etkilemesi gerekir.
* Tek Avrupa Senedi'nin 14.Maddesi ile eklenmiştir.
** Tek Avrupa Senedi'nin 15.Maddesi ile eklenmiştir.
KISIM İKİ :TOPLULUĞUN TEMELLERİ
BAŞLIK I :Malların serbest dolaşımı
Madde 9
1. Topluluk, mal ticaretinin tümünü kapsayan ve Üye Devletler arasında ithalat ve ihracattaki gümrük vergileri ile eş etkili bütün yükümlerin yasaklanmasına ve üçüncü ülkelerle ilişkilerde ortak bir gümrük tarifesinin kabulüne dayanan bir gümrük birliği temeli üzerine kurulmuştur.
2. Bu Başlığın 1. Bölümünün 1. Kesimi ile 2. Bölümünün hükümleri, Üye
Devletler kaynaklı ürünlerle, Üye Devletlerde serbest dolaşıma hak
kazanmış üçüncü ülkeler çıkışlı ürünlere uygulanır.
Madde 10
1. Üçüncü ülkeler çıkışlı olup da bir Üye Devlete girişlerinde ithalat işlemleri
yerine getirilmiş ve tahsil edilmesi gereken gümrük vergileri ile eş etkili
yükümleri ödenmiş, bu vergi ve resimlerin tümünün veya bir bölümünün
iadesinden yararlanmamış olan ürünler bu Üye Devlette serbest dolaşıma
hak kazanmış sayılır.
2. Komisyon, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen birinci yılın bitiminden önce, ticarete ilişkin formalitelerin mümkün olduğu ölçüde
azaltılması gereğini dikkate alarak, 9. Maddenin 2. paragrafının uygulanması
amacıyla benimsenecek idari işbirliği yöntemlerini belirler.
İşbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen birinci yılın bitiminden önce
Komisyon, Üye Devletler arasındaki ticari ilişkilerde, diğer bir Üye Devlet
kaynaklı olup da imalatında, ihracatçı Üye Devlette kendilerine uygulanmakta olan gümrük vergileri ile eş etkili yükümlere tabi tutulmamış ya da bu vergilerin tamamının veya bir bölümünün iadesinden yararlanılmış ürünlerin kullanıldığı mallara uygulanacak hükümleri belirler.
Komisyon, bu hükümleri belirlerken, Topluluk içerisinde gümrük
vergilerinin kaldırılmasına ve ortak gümrük tarifesinin aşamalı olarak
uygulanmasına ilişkin kuralları dikkate alır.
Madde 11
Üye Devletler, işbu Antlaşma uyarınca gümrük vergileri konusunda
üstlendikleri tüm yükümlülüklerin belirlenen süreler içinde hükümetlerce yerine
getirilebilmesi için gerekli bütün tedbirleri alırlar.
BÖLÜM 1 :GÜMRÜK BİRLİĞİ
Kesim 1
Üye Devletler arasında gümrük vergilerinin kaldırılması
Madde 12
Üye Devletler, aralarındaki ithalat ve ihracata yeni gümrük vergileri veya eş
etkili yükümler koymaktan ve karşılıklı ticari ilişkilerinde halen uygulamakta
oldukları vergileri yükseltmekten kaçınırlar.
Madde 13
1. Üye Devletler, aralarında yürürlükte olan ithalata yönelik gümrük vergilerini
14 ve 15. Maddelere uygun olarak geçiş dönemi içinde aşamalı olarak
kaldırırlar.
2. Üye Devletler, aralarında yürürlükte olan ithalata yönelik gümrük vergilerine
eş etkili yükümleri de geçiş dönemi içinde aşamalı olarak kaldırırlar.
Komisyon bu vergilerin kaldırılma takvimini direktiflerle belirler.
Komisyon, bu meyanda, 14. Maddenin 2 ve 3. paragraflarında yer alan
kuralları ve 14. Maddenin 2. paragrafına uygun olarak Konseyce çıkarılan
direktifleri esas alır.
Madde 14
1. Her ürün için, birbirini izleyecek indirimlerin yapılacağı temel vergi 1 Ocak
1957 tarihinde uygulanmakta olan vergidir.
2. İndirimlerin takvimi aşağıdaki şekilde belirlenmiştir:
(a) birinci aşamada ilk indirim işbu Antlaşmanın yürürlüğe girmesinden
bir yıl sonra; ikinci indirim ilk indirimden on sekiz ay sonra; üçüncü
indirim ise, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen dördüncü yılın
sonunda yapılır;
(b) ikinci aşamada, bu aşamanın başlangıcından on sekiz ay sonra bir
indirim; bu indirimden on sekiz ay sonra ikinci bir indirim; bundan bir
yıl sonra da üçüncü bir indirim yapılır;
(c) geriye kalan indirimler üçüncü aşamada yapılır. Konsey bu indirimlerin takvimini, Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alarak direktiflerle belirler.
3. Üye Devletler ilk indirim yapılırken, kendi aralarında her ürün için, temel
vergiden % 10 indirilmiş bir vergiyi yürürlüğe koyarlar.
Daha sonraki her indirimde her Üye Devlet, her ürünün vergisini temel
verginin en az % 5'I oranında indirmek kaydıyla, 4. Paragrafta tanımlanan toplam
gümrük gelirlerini % 10 oranında azaltacak şekilde bütün vergilerinde indirim yapmak zorundadır.
Bununla birlikte, indirim tarihinde kendilerine % 30'dan daha yüksek gümrük vergisi uygulanmasına devam edilen ürünlerin vergisinin, her defasında
temel verginin en az % 10'u oranında indirilmesi gerekir.
4. Her Üye Devletin 3. Paragrafta belirtilen gümrük gelirleri toplamı, 1956
yılında diğer Üye Devletlerden yapılan ithalat bedelleri ile temel vergiler
çarpılarak hesaplanır.
5. Yukarıdaki paragrafların uygulanmasından doğacak özel sorunlar,
Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alan Konseyin
direktifleriyle çözüme bağlanır.
6. Üye Devletler, vergilerin indirimi ile ilgili yukarıdaki kuralların uygulanması
konusunda Komisyona rapor verirler. Üye Devletler her ürüne uygulanan
vergilerdeki indirimin:
- Birinci aşama sonunda, temel verginin en az % 25'ine,
- İkinci aşama sonunda, temel verginin en az % 50'sine,
ulaşması için gayret gösterirler.
Komisyon, 13. Maddede belirtilen hedefler ile bu paragrafta öngörülen
yüzdelere ulaşılamaması tehlikesinin mevcut olduğunu tespit ederse, Üye
Devletlere gerekli bütün tavsiyelerde bulunur.
7. Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosuna danıştıktan
sonra oybirliği ile bu Madde hükümlerinde değişiklikler yapabilir.
Madde 15
1. Her Üye Devlet, 14. Madde hükümlerinden bağımsız olarak diğer Üye
Devletlerden ithal edilen ürünlere uygulanan vergilerin tahsilini geçiş
döneminde kısmen veya tamamen askıya alabilir. Diğer Üye Devletleri ve
Komisyonu bu durumdan haberdar eder.
2. Üye Devletler, genel ekonomik durumları ve ilgili sektörün durumu
elverdiği takdirde diğer Üye Devletlere karşı uygulanan gümrük vergilerini,
14. Maddede öngörüldüğünden daha hızlı bir şekilde indirmeye hazır
olduklarını bildirirler.
Komisyon, ilgili Üye Devletlere bu amaç doğrultusunda tavsiyelerde
bulunur.
Madde 16
Üye Devletler, aralarındaki ihracat gümrük vergileri ile eş etkili yükümleri
en geç birinci aşamanın sonunda kaldırırlar.
Madde 17
1. 9. Maddeden 15. Maddenin 1. paragrafına kadar olan hükümler, mali
nitelikli gümrük vergilerine de uygulanır. Bununla birlikte bu vergiler, 14.
Maddenin 3. ve 4. paragraflarında öngörülen toplam gümrük gelirleri ile
vergilerin tümündeki indirimin hesabında dikkate alınmaz.
İndirim takviminin her kademesinde bu vergiler, temel verginin en az %
10'u oranında indirilir. Üye Devletler, bu vergileri 14. Maddede öngörüldüğünden daha hızlı bir şekilde indirebilirler.
2. Üye Devletler, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen ilk yılın
bitiminden önce mali nitelikli gümrük vergileri hakkında Komisyona bilgi
verirler.
3. Üye Devletlerin bu vergiler yerine, 95. Madde hükümlerine uygun olarak
bir iç vergi koyma hakkı saklıdır.
4. Komisyon, mali nitelikli herhangi bir gümrük vergisi ikamesinin bir Üye
Devlette ciddi güçlüklere yol açacağını tespit etmesi halinde, o Devlete,
işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişinden itibaren en geç altı yıl içinde
kaldırılması koşuluyla bu vergiyi yürürlükte bırakma izni verir. Bu iznin,
işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişinden itibaren bir yıl içinde istenmesi
gerekir.
Kesim 2
Ortak gümrük tarifesinin oluşturulması
Madde 18
Üye Devletler, kendi aralarında gümrük vergilerini kurulan gümrük birliği sonucu ortaya çıkan genel seviyenin altına indirmeye yönelik karşılıklılık ve
ortak çıkarlar esasına dayalı anlaşmalar yaparak, uluslararası ticaretin
gelişmesine ve ticari engellerin azaltılmasına katkıda bulunmaya hazır
olduklarını bildirirler.
Madde 19
1. Ortak gümrük tarifesi vergileri, aşağıda öngörülen şartlar ve sınırlar
dahilinde, Topluluğun kapsadığı dört gümrük bölgesinde uygulanan
vergilerin aritmetik ortalaması düzeyinde oluşur.
2. Bu ortalamanın hesaplanmasında temel alınan vergiler, Üye Devletler
tarafından 1 Ocak 1957 tarihinde uygulanan vergilerdir.
Bununla birlikte, İtalyan Gümrük Tarifesi için % 10 oranında geçici indirim
yapılmadan önceki vergi dikkate alınır. Ayrıca, İtalyan Gümrük Tarifesinin bir ahdi vergi öngördüğü durumlarda bu vergi yukarıdaki esaslara göre belirlenen vergiyi % 10'dan fazla aşmamak kaydıyla onun yerine geçer. Ahdi verginin, yukarıdaki esaslara göre belirlenen vergiyi % 10'dan fazla aşması halinde, bu vergi % 10 oranında artırılarak aritmetik ortalamanın hesaplanmasında esas alınır.
A Listesindeki tarife pozisyonlarıyla ilgili olarak, bu listede yer alan
vergiler aritmetik ortalamanın hesaplanmasında, uygulanan vergilerin yerine
geçer.
3. Ortak gümrük tarifesindeki vergiler:
(a) B Listesinde gösterilen tarife pozisyonlarındaki ürünler için % 3'ü;
(b) C Listesinde gösterilen tarife pozisyonlarındaki ürünler için % 10'u;
(c) D Listesinde gösterilen tarife pozisyonlarındaki ürünler için % 15'i;
(d) E Listesinde gösterilen tarife pozisyonlarındaki ürünler için % 25'i
geçemez; Benelux ülkeleri Gümrük Tarifesinin bu ürünler için % 3'ü
aşmayan bir vergi içermesi halinde bu vergi, aritmetik ortalamanın
hesaplanmasında % 12'ye yükseltilir.
4. F Listesinde, bu listede yer alan ürünlere uygulanacak vergiler
gösterilmiştir.
5. Bu Maddede ve 20. Maddede belirtilen tarife pozisyonları listeleri, işbu
Antlaşmanın I Nolu Ekinde yer almıştır.
Madde 20
G Listesindeki ürünlere uygulanacak vergiler, Üye Devletler arasında
müzakereler yoluyla belirlenir. Her Üye Devlet, 1956 yılında üçüncü ülkelerden yaptığı ithalatın toplam değerinin %2'sini aşmayacak miktarda ürünü bu listeye ilave edebilir.
Komisyon, bu müzakerelerin işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen
ikinci yılın bitiminden önce başlatılması ve birinci aşamanın bitiminden önce
sonuçlandırılması için gerekli tüm girişimlerde bulunur.
Bu süreler içinde bazı ürünler için anlaşmaya varılamaması halinde Konsey,
Komisyonun önerisi üzerine, ikinci aşamanın sonuna kadar oybirliğiyle, daha
sonra ise nitelikli çoğunlukla karar alarak, ortak gümrük tarifesinin vergilerini
belirler.
Madde 21
1. 19 ve 20. Maddelerin uygulanmasında ortaya çıkabilecek teknik güçlükler, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen iki yıl içinde,Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alan Konseyin direktifleri ile çözümlenir.
2. Birinci aşamanın bitiminden önce veya en geç vergiler tespit edilirken
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine, özellikle ortak gümrük tarifesinin
uygulandığı çeşitli malların işlenme derecesini dikkate alarak, 19 ve 20.
Maddelerde belirtilen kuralların uygulanması sonucunda ortak gümrük
tarifesinin iç tutarlılığı için gerekli olan ayarlamalar hakkında nitelikli
çoğunlukla karar verir.
Madde 22
Komisyon, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen iki yıl içinde 17. Maddenin 2. paragrafında belirtilen mali nitelikli gümrük resim ve harçlarının 19. Maddenin 1. paragrafında öngörülen aritmetik ortalamanın hesaplanmasında hangi ölçüde dikkate alınması gerektiğini belirler.
Komisyon, bu vergilerin muhtemel koruyucu özelliğini de dikkate alır.
Bu tespiti izleyen altı ay içinde, her Üye Devlet 20. Maddede belirtilen
usulün, bu Maddede öngörülen sınırlamalara bağlı kalmaksızın ilgili ürüne
uygulanmasını talep edebilir. Ancak bu durumda bu Maddede öngörülen yüzde limiti o Devlete uygulanmaz.
Madde 23
1. Ortak gümrük tarifesinin aşamalı olarak yürürlüğe konulması amacıyla Üye Devletler, üçüncü ülkelere karşı uyguladıkları tarifelerini aşağıda gösterilen şekilde değiştirirler:
(a) Ocak 1957 tarihinde fiilen uygulanmakta olan gümrük vergilerinin
ortak gümrük tarifesi vergilerinden her iki yönde % 15'ten fazla bir farklılık göstermeyen tarife pozisyonları için bu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen dördüncü yılın sonundan itibaren ortak gümrük tarifesi uygulanır.
(b) Diğer durumlarda her Üye Devlet, aynı tarihten itibaren, 1 Ocak 1957
tarihinde fiilen uygulanan vergi ile ortak gümrük tarifesi vergisi
arasındaki farkı % 30 oranında indiren bir vergi uygular.
(c) İkinci aşamanın sonunda bu fark yeniden %30 oranında indirilir.
(d) Birinci aşamanın sonunda henüz ortak gümrük tarifesi vergileri belli
olmayan tarife pozisyonları için her Üye Devlet Konseyin 20. Maddeye uygun olarak aldığı kararı izleyen altı ay içinde, bu kuralların uygulanmasından ortaya çıkacak vergileri uygulamaya koyar.
2. 17. Maddenin 4. Paragrafında öngörülen iznin verildiği Üye Devlet, bu iznin geçerliliği süresince yukarıdaki hükümleri ilgili tarife pozisyonlarına
uygulamaktan muaf tutulur. Bu izin sona erdiğinde, ilgili Üye Devlet, birinci
paragraftaki kuralların uygulanmasından ortaya çıkacak vergiyi uygulamaya
koyar.
3. Ortak gümrük tarifesinin tamamı, en geç geçiş döneminin sonunda yürürlüğe girer.
Madde 24
Ortak gümrük tarifesine uymak için, Üye Devletler gümrük vergilerini 23. Maddede öngörülen takvimden daha hızlı bir şekilde değiştirme serbestisine
sahiptirler.
Madde 25
1. Komisyonun, B, C ve D Listelerinde yer alan bazı ürünlerin Üye
Devletlerdeki üretiminin, bir Üye Devletin talebini karşılamada yetersiz
kaldığını ve bu ürünün tedarikinin geleneksel olarak büyük ölçüde üçüncü
ülkelerden yapılan ithalata bağlı olduğunu tespit etmesi halinde, Konsey,Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alarak,ilgili
Üye Devlete vergisi indirilmiş veya tamamen kaldırılmış gümrük kotaları
tanır.
Bu kotalar, faaliyetlerin diğer Üye Devletlere kayma riskini doğurabilecek
sınırları aşamaz.
2. E listesindeki ürünler ile vergi oranları 20. Maddenin 3. Paragrafında
öngörülen usule uygun olarak tespit edilmiş olan G listesindeki ürünler
için Komisyon, herhangi bir Üye Devlette bunların tedarik kaynaklarının
değişmesi veya Topluluk içinde yetersizliğinin imalat sanayileri üzerinde
zararlı etkiler doğurabilecek nitelikte olması halinde, ilgili Üye Devletin
talebi üzerine, vergisi indirilmiş veya tamamen kaldırılmış gümrük
kotaları tanır.
Bu kotalar, faaliyetlerin diğer Üye Devletlere kayma riskini doğurabilecek
sınırları aşamaz.
3. Komisyon, herhangi bir Üye Devlete, ilgili piyasada ciddi karışıklıklar
doğurmaması şartıyla işbu Antlaşmanın II Nolu Ekinde sayılan ürünlere
uygulanan vergilerin tahsilini tamamen veya kısmen askıya alma izni
verebilir veya vergisi indirilmiş veya tamamen kaldırılmış gümrük kotaları
tanıyabilir.
4. Komisyon, bu Madde gereğince tanınan gümrük kotalarını belirli
aralıklarla gözden geçirir.
Madde 26
Komisyon, özel güçlüklerle karşılaşan bir Üye Devlete, tarifesindeki belirli
pozisyonlarla ilgili olarak, 23. Madde gereğince yapılması gereken vergi indirimi veya artırımını erteleme izni verebilir.
Ancak bu izin, belirli bir süre için ve istatistik rakamlarının sağlanabildiği en son yıl içinde söz konusu Devletin üçüncü Devletlerden yaptığı toplam ithalat değerinin en fazla % 5'i tutarındaki tarife pozisyonları için verilebilir.
Madde 27
Üye Devletler, birinci aşamanın bitiminden önce, gerektiği ölçüde, gümrük
alanındaki kendi yasa, tüzük ve idari düzenlemelerinin yaklaştırılmasına yönelik tedbirleri alır. Komisyon, Üye Devletlere bu amaç doğrultusunda her türlü tavsiyede bulunur.
Madde 28
Ortak gümrük tarifesinde yapılacak tüm otonom değişiklik veya askıya
almalar, Komisyonun önerisi üzerine Konsey tarafından nitelikli çoğunlukla
karara bağlanır.*
" Bu Madde, Tek Avrupa Senedinin 16.Maddesinin 1.paragrafı ile değiştirilmiştir.
Madde 29
Komisyon bu kesimde kendisine verilen görevlerin yerine getirilmesinde:
(a) Üye Devletler ve üçüncü ülkeler arasında ticari ilişkileri geliştirme
gereğini;
(b) Teşebbüslerin rekabet gücünün artmasını sağladığı ölçüde Topluluk
içinde rekabet koşullarının gelişmesini;
(c) Üye Devletler arasında mamul mallarla ilgili rekabet koşullarının bozulmamasına özen göstererek, Topluluğun hammadde ve yarı mamul maddelere olan ihtiyacını;
(d) Üye Devletlerin ekonomilerinde ciddi bozulmaları önleme ve Topluluk
içinde üretimin rasyonel gelişmesini ve tüketimin artmasını,
sağlama gereğini esas alır.
BÖLÜM 2
ÜYE DEVLETLER ARASINDA MİKTAR KISITLAMALARININ KALDIRILMASI
Madde 30
İthalata ilişkin miktar kısıtlamaları ile eş etkili tüm tedbirler, aşağıdaki
hükümler saklı kalmak kaydıyla, Üye Devletler arasında yasaktır.
Madde 31
Üye Devletler aralarında yeni miktar kısıtlamaları koymaktan ve eş etkili
tedbirler almaktan kaçınırlar.
Bununla birlikte, bu yükümlülük sadece Avrupa Ekonomik İşbirliği Teşkilatı Konseyinin 14 Ocak 1955 tarihinde aldığı kararların uygulanmasıyla ulaşılan liberasyon düzeyinde uygulanır. Üye Devletler, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen altı ay içinde, bu kararlara uygun olarak libere edilen
ürün listelerini Komisyona bildirirler. Bu listeler Üye Devletler arasında
birleştirilir.
Madde 32
Üye Devletler karşılıklı ticari ilişkilerinde, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihte mevcut olan kotalar ile eş etkili tedbirleri daha kısıtlayıcı hale
getirmekten kaçınırlar.
Bu kotalar en geç geçiş döneminin sonuna kadar kaldırılır. Kotalar, bu
dönem içinde, aşağıdaki hükümler uyarınca aşamalı olarak kaldırılır.
Madde 33
1. Üye Devletlerin her biri, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişinden bir yıl
sonra, diğer Üye Devletlerle olan ikili kotalarını, ayırım gözetmeksizin,
bütün Üye Devletlere açık global kotalar haline dönüştürür.
Aynı tarihte, Üye Devletler, bu şekilde oluşturulmuş global kotaların
tümünü bir yıl önceki toplam değerinin en az % 20'si kadar artırırlar. Ancak her
ürün için belirlenen global kota en az % 10 oranında artırılır.
Kotalar her yıl bir önceki yıla göre aynı kurallara uyularak aynı oranlarda
artırılır.
Dördüncü artırım, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen dördüncü
yılın sonunda; beşinci de ikinci aşamanın başlamasından bir yıl sonra yapılır.
1. Libere edilmemiş bir ürüne ilişkin global kotanın, ilgili Devletin ulusal
üretiminin % 3'ün altında olması halinde, işbu Antlaşmanın yürürlüğe
girişinden en geç bir yıl sonra o ulusal üretimin en az % 3'üne eşit bir kota
belirlenir. Bu kota ikinci yılın bitiminde % 4'e; üçüncü yılın bitiminde % 5'e
yükseltilir. Bundan sonra ilgili Üye Devlet kotayı, her yıl en az % 15 oranında
artırır.
Bu tür bir ulusal üretimin bulunmaması halinde Komisyon karar alarak
uygun bir kota belirler.
2. Onuncu yılın sonunda her kota ulusal üretimin en az % 20'sine ulaşmış olmak
zorundadır.
3. Bir ürünün ithalatının, birbirini izleyen iki yıl süresince açılmış kota
düzeyinin altında kaldığının Komisyonun bir kararıyla tespit edilmesi halinde,
bu global kota, global kotaların toplam değerinin hesaplanmasında dikkate
alınmaz. Bu durumda Üye Devlet ilgili ürüne ilişkin kotayı kaldırır.
4. İlgili ürünün ulusal üretiminin % 20'sini aşan kotalar için Konsey,
Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla alınacak bir kararla 1.
Paragrafta belirtilen % 10'luk asgari oranı indirebilir. Ancak bu değişiklik,
global kotaların toplam değerinin her yıl % 20 artırılması yükümlülüğünü
ortadan kaldırmaz.
5. Avrupa Ekonomik İşbirliği Teşkilatı Konseyinin 14 Ocak 1955 tarihli
kararlarının uygulanması sonucunda ulaşılan liberasyon düzeyi bakımından
kendi yükümlülüklerinden daha fazlasını yerine
getirmiş Üye Devletler, 1. Paragrafta öngörülen yıllık % 20'lik toplam artışın
hesaplanmasında kendiliklerinden libere ettikleri ithalat tutarını dikkate
alabilirler. Bu hesaplamanın Komisyon tarafından önceden onaylanması gerekir.
6. Komisyon, kotalarla eş etkili olup işbu Antlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihte
uygulanmakta olan tedbirlerin Üye Devletler arasında kaldırılması ile ilgili
usul ve takvimi çıkartacağı direktiflerle belirler.
7. Komisyonun, bu Maddenin ve özellikle yüzde oranları ile ilgili hükümlerinin
uygulanmasıyla 32. Maddenin 2. paragrafında öngörülen kotaların aşamalı
olarak kaldırılmasının sağlanamadığını tespit etmesi halinde, Konsey,
Komisyonun önerisi üzerine birinci aşama süresince oybirliğiyle, daha sonra
ise nitelikli çoğunlukla karar alarak bu Maddede belirtilen usulde değişiklik
yapabilir ve özellikle belirlenen yüzde oranlarını artırabilir.
Madde 34
1. Üye Devletler arasında ihracata ilişkin miktar kısıtlamaları ile eş etkili tüm
tedbirler yasaktır.
2. Üye Devletler işbu Antlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihte mevcut olan ihracata
ilişkin tüm miktar kısıtlamaları ile eş etkili tedbirleri, en geç birinci aşamanın
sonuna kadar kaldırırlar.
Madde 35
Üye Devletler, genel ekonomik durumları ve ilgili sektörün durumu elverdiği takdirde, diğer Üye Devletlerle ithalat ve ihracatlarına ilişkin miktar
kısıtlamalarını, önceki Maddelerde öngörüldüğünden daha hızlı bir şekilde
kaldırmaya hazır olduklarını bildirirler.
Komisyon, ilgili Üye Devletlere bu amaç doğrultusunda tavsiyelerde
bulunur.
Madde 36
30 ila 34. Madde hükümleri, genel ahlak, kamu düzeni veya kamu
güvenliği; insan ve hayvanların hayatı ve sağlığının ve bitkilerin korunması;
sanatsal, tarihi veya arkeolojik değere sahip ulusal varlıkların korunması; veya sınai ve ticari mülkiyetin korunması sebebiyle ithalat, ihracat ya da transit yasağı veya bunlara ilişkin kısıtlama konmasına engel oluşturmaz. Ancak, bu yasaklama ve kısıtlamalar, Üye Devletler arasındaki ticarette keyfi bir ayırım veya örtülü bir kısıtlama aracı olamaz.
Madde 37
1. Üye Devletler ticari nitelikli Devlet tekellerini, geçiş dönemi sona erdiğinde
Üye Devletler uyrukları arasında ürünlerin temini ve pazarlamasına ilişkin
koşullarda ayırımcılığın ortadan kaldırılmasını sağlayacak biçimde, aşamalı
olarak düzenler.
İşbu Madde hükümleri, bir Üye Devletin, dolaylı ya da dolaysız biçimde
hukuken ya da fiilen, Üye Devletler arasındaki ithalat ya da ihracatı
denetlemek, yönlendirmek veya önemli ölçüde etkilemek için yararlandığı
bütün kuruluşlarına uygulanır. Bu hükümler, bir Devletin, yönetimini
başkalarına bıraktığı tekellere de uygulanır.
2. Üye Devletler 1. paragrafta belirtilen ilkelere aykırı olan ya da Üye Devletler
arasında gümrük vergilerinin ve miktar kısıtlamalarının kaldırılmasıyla ilgili
Maddelerin kapsamını kısıtlayan yeni tedbirler almaktan kaçınırlar.
3. 1. paragrafta sözü edilen önlemlerin süresiyle, aynı mallara uygulanmak
üzere 30 ila 34. Maddelerde öngörülen miktar kısıtlamalarının
kaldırılmasına ilişkin süreler arasında uyum sağlanır.
Bir ürünün sadece bir ya da birkaç Üye Devlette ticari nitelik arz eden bir
Devlet tekeline konu olması durumunda, Komisyon, diğer Üye Devletlerin 1.
paragrafta sözü edilen uyarlanma sağlanıncaya kadar, koşullarını ve
ayrıntılarını kendilerinin tespit edecekleri koruyucu önlemler almalarına izin
verebilir.
4. Tarım ürünlerinin piyasaya sürülmesini veya değerlendirilmesini
kolaylaştırıcı hükümlerden yararlanan ticari tekel bulunması halinde, bu
Maddenin uygulanmasında, muhtemel uyarlamaları ve gerekli
uzmanlaşmanın süresini de göz önüne alarak, ilgili üreticilerin istihdam ve
yaşam düzeyini güvence altına alacak şekilde eşdeğer önlemler alınması
gerekir.
5. Diğer taraftan Devletlerin yükümlülükleri, ancak mevcut uluslararası
anlaşmalara uygun oldukları ölçüde bağlayıcıdır.
6. Komisyon, birinci aşamadan itibaren işbu Maddede öngörülen uyarlamanın
hangi süre ve yöntemlerle gerçekleştirileceğine ilişkin tavsiyelerde bulunur.
BAŞLIK II :Tarım
Madde 38
1. Ortak pazar, tarım ve tarım ürünleri ticaretini de kapsar. "Tarım
Ürünlerinden toprak mahsulleri,hayvancılık ve balıkçılık ürünleri ve bu
ürünlerle doğrudan ilişkisi olan ilk işleme safhası sonucunda elde edilen
ürünler anlaşılır.
2. 39 ila 46. Maddelerde aksine hüküm bulunmadıkça ortak pazarın kuruluşuna ilişkin kurallar tarım ürünlerine de uygulanır.
3. 39 ila 46. Maddelerdeki hükümlere tabi ürünler, işbu Antlaşmanın II nolu
Ekinde listeler halinde gösterilmiştir. Bununla birlikte, işbu Antlaşmanın
yürürlüğe girişinden sonraki iki yıl içinde Konsey, Komisyonun önerisi
üzerine nitelikli çoğunlukla hangi ürünlerin bu listeye ekleneceğine karar
verir.
4. Tarım ürünleri için ortak pazarın işleyişi ve gelişimi, Üye Devletler arasında
bir ortak tarım politikasının oluşturulması ile birlikte yürütülmelidir.
Madde 39
1. Ortak tarım politikasının amaçları:
(a) teknik ilerlemeyi geliştirerek, tarımsal üretimi rasyonel biçimde artırarak ve üretim faktörlerini, özellikle işgücünü en iyi biçimde kullanarak tarımda verimliliği yükseltmek;
(b) böylece, özellikle tarımla uğraşanların kişisel gelirini artırarak çiftçilerin iyi bir yaşam düzeyine kavuşmasını sağlamak;
(c) piyasalara istikrar kazandırmak ;
(d) bu ürünlerin arzını güvence altına almak;
(e) ürünlerin tüketiciye uygun fiyatlarla ulaşmasını sağlamaktır.
2. Ortak tarım politikasıyla, bu politikanın gerektirdiği özel yöntemlerin
oluşturulmasında:
(a) Tarımsal faaliyetin tarımın sosyal yapısından ve değişik tarım bölgeleri
arasındaki doğal ve yapısal farklılıklardan kaynaklanan özel niteliği;
(b) Gerekli düzeltmelerin aşamalı olarak gerçekleştirilmesinin gerekliliği;
(c) Üye Devletlerde tarımın, bir bütün olarak ekonomiyle sıkı sıkıya
bağlantılı bir sektör oluşturması gerçeği gibi hususlar dikkate alınır.
Madde 40
1. Üye Devletler geçiş dönemi süresince ortak tarım politikasını aşamalı olarak geliştirir ve en geç bu sürenin sonunda yürürlüğe sokarlar.
2. 39. Maddede öngörülen hedefleri gerçekleştirebilmek için, bir tarım pazarları ortak organizasyonu oluşturulur.
Bu organizasyon, ilgili ürüne bağlı olarak, aşağıdaki biçimlerden birini alır:
(a) Rekabete ilişkin ortak kurallar;
(b) Çeşitli ulusal pazar organizasyonları arasında zorunlu koordinasyon;
(c) Bir Avrupa pazar organizasyonu.
3. 2. paragrafta belirtilen biçimlerden birine göre gerçekleştirilen ortak
organizasyon, 39. Maddede belirtilen hedeflere ulaşmak için, özellikle
fiyatların düzenlenmesi, çeşitli ürünlerin üretimi ve pazarlanmasında Devlet
desteğinin sağlanması, bu ürünlerin depolanma ve devir sistemleri, ithalat
veya ihracatın ortak mekanizmalarla istikrara kavuşturulması gibi hususlarla
ilgili tedbirler başta olmak üzere, gerekli bütün tedbirleri kapsayabilir.
Bu ortak organizasyon, 39. Maddede öngörülen hedeflerin dışına çıkamaz
ve Topluluk bünyesindeki üreticiler veya tüketiciler arasında herhangi bir
ayırımcılık yaratamaz.
Herhangi bir ortak fiyat politikası,ortak ölçütlere ve tek tip hesaplama
yöntemlerine dayandırılır.
4. 2. paragrafta belirtilen ortak organizasyona hedeflerine ulaşma imkanı
vermek için, bir ya da daha çok sayıda tarımsal yönlendirme ve garanti fonu
kurulabilir.
Madde 41
39. Maddede öngörülen hedeflerin gerçekleştirilebilmesi için ortak tarım
politikası çerçevesinde özellikle:
(a) Mesleki eğitim, araştırma ve tarımsal bilginin yaygınlaştırılması
alanlarında girişilen çabalar arasında ortaklaşa finanse edilecek proje
ve kuruluşları da kapsayacak şekilde, etkili bir koordinasyon sağlanması;
(b) Bazı ürünlerin tüketimini artırmaya yönelik ortak önlemler alınması
gibi tedbirler hükme bağlanabilir.
Madde 42
Rekabet kurallarına ilişkin Bölümde yer alan hükümler, ancak 43.
Maddenin 2. ve 3. paragrafları çerçevesinde ve yine burada öngörülen usule uygun olarak 39. Maddede sözü edilen hedefler de göz önünde bulundurularak,
Konsey tarafından belirlendiği ölçüde tarım ürünlerinin üretimine ve ticaretine uygulanır.
Konsey özellikle:
(a) Yapısal ya da doğal şartlar sebebiyle gelişememiş işletmelerin korunması için,
(b) Ekonomik kalkınma programları çerçevesinde, yardım yapılmasına izin verebilir.
Madde 43
1. Ortak tarım politikasının ana hatlarını belirlemek amacıyla Komisyon, işbu Antlaşma yürürlüğe girer girmez, Üye Devletleri, özellikle kaynaklarının ve ihtiyaçlarının bir bilançosunu çıkartarak tarım politikaları arasında
karşılaştırma yapabilmeleri için toplantıya çağırır.
2. 1.paragrafta öngörülen konferansın çalışmalarını göz önünde bulundurarak, Komisyon, Ekonomik ve Sosyal Komiteye danıştıktan sonra ve işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen iki yıl içinde 40. Maddenin 2.
paragrafında öngörülen ortak organizasyon şekillerinden birinin ulusal
organizasyonların yerine konması dahil olmak üzere, ortak tarım politikasının
oluşturulması ve uygulanması ve bu Başlıkta sözü edilen özel tedbirlerin
uygulamaya konmasıyla ilgili önerilerde bulunur.
Bu öneriler, bu Başlıkta sözü edilen tarımsal sorunların birbirleriyle olan
bağlantılarını dikkate alır.
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve Parlamentoya da danıştıktan sonra,
ilk iki aşama boyunca oybirliğiyle, daha sonra nitelikli çoğunlukla karar alarak, yapabileceği tavsiyeler saklı kalmak kaydıyla, tüzükler çıkarır, direktifler yayınlar veya kararlar alır.
3. Eğer, 40. Maddenin 2. Paragrafında öngörülen ortak organizasyon:
(a) Bu tedbire karşı çıkan ve söz konusu ürün için bir ulusal organizasyona
sahip bulunan Üye Devletlere, ilgili üreticilerin yaşam standardı ve
istihdamları konusunda gerekli uzmanlaşmaların ve mümkün olan
uyarlamaların zamanlamasını da göz önünde bulunduran garantiler
sağlıyorsa;
(b) Topluluk içi ticari ilişkilerde ulusal pazarlardakilere eşit koruma
sağlıyorsa Konsey bu organizasyonu yukarıdaki 2. Paragraf hükümleri uyarınca ve nitelikli çoğunlukla karar alarak ulusal pazar organizasyonları yerine koyabilir.
4. Bazı işlenmiş ürünler için henüz bir ortak piyasa organizasyonu mevcut
değilken söz konusu ürünlerin hammaddeleri için bir ortak organizasyon
kurulursa, üçüncü ülkelere ihraç edilmek üzere işlenmiş ürünler için
kullanılacak hammaddeler Topluluk dışından ithal edilebilir.
Madde 44
1. Geçiş dönemi içinde, Üye Devletler arasında gümrük vergilerinin ve
miktar kısıtlamalarının aşamalı olarak kaldırılmasının 39. Maddede
belirlenen hedeflere ulaşılmasını tehlikeye düşürecek fiyatlar oluşmasına
sebep olması halinde, her Üye Devlet bazı ürünlere 45. Maddenin 2.
paragrafında öngörülen ticaret hacminin genişletilmesini engellemeyecek
nispette,ayırımcılık yaratmayacak ve kotaların yerine geçecek şekilde bir
asgari fiyat sistemi uygulamak hakkına sahiptir. Bu asgari fiyatların
altında yapılmak istenen ithalat:
- ya geçici olarak askıya alınabilir veya azaltılabilir,
- ya da, söz konusu ürün için tespit edilen asgari fiyatın üstünde bir fiyatla
yapılması koşuluna bağlanabilir.
İkinci durumda tespit edilen asgari fiyata gümrük vergileri dahil edilmez.
2. Asgari fiyatlar, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girdiği sırada Üye Devletler
arasındaki mevcut ticarette bir gerileme yaratmamalı ve bu ticaretin
aşamalı olarak genişlemesine engel olmamalıdır. Asgari fiyatlar, Üye
Devletler arasında doğal bir tercihin gelişmesine engel teşkil edecek
şekilde uygulanmamalıdır.
3. İşbu Antlaşma yürürlüğe girer girmez Konsey, Komisyonun önerisi
üzerine, asgari fiyat sisteminin kurulması ve bu fiyatların tespiti için
objektif ölçütleri belirler.
Bu ölçütlerde özellikle, asgari fiyatı uygulayan Üye Devletteki ulusal
ortalama maliyet fiyatları, bu ortalama maliyet fiyatları karşısında muhtelif
işletmelerin durumu ve ortak pazar bünyesinde gerekli uyarlama ve
uzmanlaşmalar ile tarımsal faaliyetlerin aşamalı olarak geliştirilmesi gereği
dikkate alınır.
Komisyon ayrıca, teknik ilerlemeyi sağlamak ve bunu süratlendirmek ve
ortak pazar içerisinde fiyatları tedricen birbirine yaklaştırmak amacıyla bu
ölçütlerin yeniden gözden geçirilmesi için bir usul önerir.
Bu ölçütler ve bunların yeniden gözden geçirilmesine ilişkin usul, işbu
Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen üç yıl içinde Konsey tarafından
oybirliğiyle kararlaştırılır.
4. Üye Devletler, Konseyin kararı yürürlüğe girinceye kadar, Komisyon ile
diğer Üye Devletlere, görüşlerini bildirebilmeleri için önceden haber vermek koşuluyla, asgari fiyatları belirleyebilir.
Konsey karar verir vermez, Üye Devletler yukarıda belirtilen ölçütleri esas
alarak, asgari fiyatları tespit eder.
Konsey, Üye Devletlerin yukarıda belirtilen ölçütlere uymayan kararlarını,
Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alarak düzeltebilir.
5. 3. aşamanın başlangıcında bazı ürünler için sözü edilen objektif ölçütlerin
belirlenmesi mümkün olmamışsa Konsey, Komisyonun önerisi üzerine
nitelikli çoğunlukla karar alarak bu ürünlere uygulanan asgari fiyatlarda
değişiklikler yapabilir.
6. Geçiş dönemi sonunda halen yürürlükte olan asgari fiyatların bir dökümü
hazırlanır. Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve 148. Maddenin 2.
paragrafının 1. bendinde öngörülen oy ağırlığına göre 9 oy çoğunluğuyla,
ortak tarım politikası çerçevesinde uygulanacak fiyat rejimini belirler.
Madde 45
1. 40. Maddenin 2. paragrafında öngörülen ortak organizasyon şekillerinden
biri ulusal pazar organizasyonlarının yerine geçinceye kadar, belirli Üye
Devletlerde haklarında:
- ulusal üreticilerin ürünlerini pazarlamalarına ilişkin düzenlemeler ve
- ithalat zorunluluğu bulunan,
ürünlerin ticareti, ihracatçı ve ithalatçı Üye Devletler arasında uzun vadeli
anlaşma veya sözleşmeler yapılarak geliştirilir.
Bu anlaşma veya sözleşmelerin, bu hükümlerin Topluluk içindeki muhtelif
üreticilere uygulanmasında her tür ayırımcılığı aşamalı olarak ortadan kaldırmaya yönelik olması gerekir.
Bu tür anlaşma veya sözleşmeler birinci aşamada karşılıklılık ilkesi dikkate
alınarak yapılır.
2. Ürün miktarlarının tespitinde bu anlaşma veya sözleşmeler, işbu
Antlaşmanın yürürlüğe girişinden önceki 3 yıl boyunca Üye Devletler
arasındaki söz konusu ürünlerle ilgili ortalama ticaret hacmi esas alınır ve
geleneksel ticaret usulleri göz önünde tutularak mevcut ihtiyaçlar
ölçüsünde bu ticaret modellerinin genişletilmesi temeline dayanır.
Fiyatlar konusunda ise, bu anlaşma veya sözleşmeler üreticilerin ürünlerini,
üzerinde anlaşmaya varılmış miktarlarda, alıcı ülkenin iç pazarında ulusal
üreticilere ödenen fiyatlara aşamalı olarak yakınlaştırılan fiyatlarla piyasaya
sürülmelerini sağlar.
Bu yakınlaştırma mümkün olduğu kadar düzenli bir şekilde sürer ve en geç
geçiş döneminin sonunda tamamlanır.
Fiyatlar, yukarıdaki iki bendin uygulanması amacıyla Komisyonca
çıkarılacak direktifler çerçevesinde, ilgili taraflar arasında müzakere edilerek
tespit edilir.
Birinci aşamanın uzatılması halinde, anlaşma veya sözleşmelerin
uygulanmasına işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen dördüncü yılın
sonunda yürürlükte olan şartlarda devam edilir. Miktarların yükseltilmesi ve
fiyatların yakınlaştırılması yükümlülükleri ikinci aşamaya geçilinceye kadar
askıya alınır.
Üye Devletler, bu anlaşmalar veya sözleşmelerin yapılması ve
uygulanmasını sağlamak amacıyla, özellikle ithalat politikası konusundaki mevzuatın kendilerine tanıdığı tüm imkanları kullanırlar.
3. Üçüncü ülke ürünlerine karşı rekabet halinde bulunmaları durumunda Üye Devletlerce Topluluk dışındaki ülkelere ihraç edilmeye yönelik ürünlerin
imalatında hammaddeye ihtiyaç duyulduğu ölçüde, bu anlaşma veya
sözleşmeler, üçüncü ülkelerden bu amaçla gerçekleştirilecek hammadde
ithalatına engel olamaz. Bununla birlikte Konsey, söz konusu anlaşma veya
sözleşmelere dayanarak, bu amaçla ithal edilen maddelere ödenen fiyatla aynı maddeler için dünya piyasasındaki geçerli fiyat arasındaki farkı telafi etmek için gerekli ödemelerde bulunmaya oybirliği ile karar verirse, bu hüküm uygulanmaz.
Madde 46
Bir Üye Devletteki herhangi bir ürünün, diğer bir Üye Devletteki benzer bir
ürünle rekabet durumunu etkileyen bir ulusal pazar organizasyonuna ya da eş değerde sonuç doğuracak herhangi bir iç mevzuata tabi olması durumunda, Üye Devletler tarafından bu tür organizasyon ya da mevzuatın bulunduğu Üye Devletten ithal edilen bu ürüne o Devletçe ihracat sırasında telafi edici bir vergi uygulanmamış ise, o malın girişi sırasında telafi edici bir vergi uygulanır.
Komisyon bu vergilerin miktarını, dengenin yeniden kurulmasına imkan
verecek düzeyde tespit eder; Komisyon ayrıca, şartlarını ve ayrıntılarını
kendisinin belirleyeceği diğer tedbirlere de başvurulmasına izin verebilir.
Madde 47
Bu Başlık hükümlerinin uygulanmasında, Ekonomik ve Sosyal Komitenin
yerine getireceği görevlere ilişkin olarak tarım biriminin görevi, 197 ve 198.
Maddelere uygun olarak, Komitenin müzakerelerinin hazırlanmasında
Komisyonun emrine hazır durumda bulunmaktır.
BAŞLIK III :Kişilerin, Hizmetlerin Ve Sermayenin Serbest Dolaşımı
BÖLÜM 1
İŞÇİLER
Madde 48
1. İşçilerin Topluluk içindeki serbest dolaşımı en geç geçiş döneminin
sonunda sağlanmış olur.
2. Bu serbest dolaşım, Üye Devletler işçileri arasında istihdam, ücret ve
diğer çalışma koşulları konusunda, uyrukluk esasına dayalı her tür
ayırımcılığın kaldırılmasını gerektirir.
3. Serbest dolaşım, kamu düzeni, kamu güvenliği veya kamu sağlığı
sebebiyle haklı görülebilecek sınırlamalar saklı kalmak kaydıyla:
(a) Fiilen yapılmış iş tekliflerini kabul etme;
(b) Bu amaçla Üye Devletlerin toprakları içinde serbestçe dolaşma;
(c) Üye Devletlerin birinde o devlet uyruklarının istihdamını düzenleyen
yasa, tüzük ve idari düzenlemelere uygun olarak herhangi bir iş
yapmak amacıyla oturma;
(d) Bir Üye Devlette bir işte çalıştıktan sonra, Komisyonca hazırlanacak
uygulama yönetmelikleri vasıtasıyla belirlenecek düzenlemelere uyarak o Üye Devlet topraklarında bulunma, hakkını içerir.
4. Bu Madde hükümleri kamu hizmetlerindeki istihdama uygulanmaz.
Madde 49
Konsey, işbu Antlaşma yürürlüğe girer girmez Komisyonun önerisi üzerine,
Avrupa Parlamentosu ile işbirliği yaparak, Ekonomik ve Sosyal Komiteye de
danıştıktan sonra nitelikli çoğunlukla yukarıdaki Maddede tanımlandığı şekilde işçilerin serbest dolaşımını aşamalı olarak gerçekleştirmek için direktif veya tüzükler vasıtasıyla özellikle:*
(a) Ulusal istihdam idareleri arasında sıkı bir işbirliği sağlayarak;
(b) İster Üye Devletler arasında daha önce akdedilen Antlaşmalardan, ister
ulusal mevzuattan kaynaklansın, kalmaları işçilerin dolaşımlarının
serbestleştirilmesine engel teşkil edebilecek idari uygulama ve
usullerle işe alınma sürelerini sistemli ve aşamalı bir biçimde ortadan
kaldırarak;
(c) Serbestçe iş seçme konusunda diğer Üye Devlet işçilerine ilgili devlet
işçilerine konulandan farklı şartlar getiren, Üye Devletler arasında
daha önce yapılan Antlaşmaların veya iç mevzuatın öngördüğü tüm
süre ve diğer kısıtlamaları sistemli ve aşamalı bir şekilde ortadan
kaldırarak;
(d) Muhtelif bölge ve sanayi dallarında istihdam düzeyi ve yaşam
standardını ciddi tehlikelerden uzak tutacak şartlarda iş teklifleri ile iş
taleplerini karşılaştırmaya ve aralarındaki dengeyi sağlamayı
kolaylaştırmaya yönelik uygun mekanizmaları kurarak, gerekli tedbirleri alır.
* Birinci cümle Tek Avrupa Senedinin 6(3) Maddesiyle değiştirilmiştir.
Madde 50
Üye Devletler, ortak bir program çerçevesinde genç işçilerin değişimini
teşvik ederler.
Madde 51
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine, oybirliği ile karar alarak, işçilerin
serbest dolaşımını sağlamak amacıyla sosyal güvenlik alanında gerekli tedbirleri alır. Bu amaçla göçmen işçilere ve bakmakla yükümlü oldukları kişilere:
(a) Sosyal yardıma hak kazanılması, bu hakkın korunması ve bu yardım
miktarının hesaplanması için çeşitli ülkelerin mevzuatındaki bütün sürelerin birleştirilmesine,
(b) Üye Devletlerin topraklarında yerleşik kişilere ödemelerde bulunulmasına
imkan verecek düzenlemeler yapar.
BÖLÜM 2
YERLEŞME VE TEŞEBBÜS KURMA HAKKI
Madde 52
Bir Üye Devlet uyruklarının bir başka Üye Devlet topraklarında yerleşme
özgürlüğüne getirilen kısıtlamalar geçiş dönemi boyunca aşağıdaki hükümler
çerçevesinde aşamalı olarak kaldırılır. Bu, bir Üye Devlet topraklarına yerleşmiş diğer bir Üye Devlet uyruklarının kuracakları acenteler, şubeler veya bağlı kuruluşlara uygulanan kısıtlamaları da kapsar.
Bu yerleşme özgürlüğü, sermayeye ilişkin bölümün hükümleri çerçevesinde, yerleşilen ülke mevzuatının kendi vatandaşları için belirlediği şartlarda serbest çalışmayı sağlamayı ve bunları icra etmeyi, teşebbüsler ve
özellikle de 58. Maddenin 2. paragrafına göre şirketler ya da firmalar kurma ve faaliyetlerini sürdürme hakkını kapsar.
Madde 53
İşbu Antlaşmada öngörülen hükümler saklı kalmak kaydıyla, Üye Devletler
kendi topraklarında diğer Üye Devletler uyruklarının yerleşme hakkına yeni
kısıtlamalar getiremezler.
Madde 54
1. Birinci aşamanın bitiminden önce Konsey, Komisyon'un önerisi üzerine ve
Ekonomik ve Sosyal Komite ile Avrupa Parlamentosuna da danıştıktan sonra oybirliği ile karar alarak, Topluluk içinde yerleşme özgürlüğü üzerinde
mevcut bulunan kısıtlamaların kaldırılması için bir genel program hazırlar.
Komisyon önerisini birinci aşamanın ilk iki yılı içerisinde Konseye sunar.
Bu programda her bir faaliyet türü için yerleşme ve kuruluş serbestisinin
sağlanmasına ilişkin genel koşullar ve özellikle bunun hangi aşamalarla
gerçekleştirileceği saptanır.
2. Bu genel programı uygulamaya koymak amacıyla, ya da böyle bir programın olmaması halinde, belirli bir faaliyete bağlı olarak yerleşme özgürlüğünü gerçekleştirmede bir ilerleme sağlamak için Konsey, Komisyonun önerisi üzerine, Avrupa Parlamentosu ile işbirliği içinde ve Ekonomik ve Sosyal Komiteye danıştıktan sonra, birinci aşamanın sonuna kadar oybirliğiyle, daha sonra nitelikli çoğunlukla karar alarak direktifler yayınlar.*
* 2.paragraf Tek Avrupa Senedinin 6.Maddesinin 4.paragrafıyla değiştirilmiştir.
3. Konsey ve Komisyon yukarıdaki hükümler uyarınca kendilerine verilen
görevleri, özellikle;
(a) Kural olarak, yerleşme özgürlüğünün, üretim ve ticaretin geliştirilmesine özellikle yararlı katkılar sağlayacak faaliyetlere öncelik tanıyarak;
(b) Topluluk içinde çeşitli faaliyetlerin özel durumları hakkında bilgi edinmek amacıyla, Üye Devletlerin yetkili mercileri arasında yakın işbirliği sağlayarak;
(c) Üye Devletler arasında daha önceden yapılan anlaşmalar veya iç
mevzuattan kaynaklanan ve yürürlükte kalmaları yerleşme özgürlüğüne engel teşkil etmesi muhtemel idari uygulama ve usulleri kaldırarak;
(d) Üye Devletlerden birinin bir başka Üye Devlet toprağında çalışan
işçilerinin, o ülkede bağımsız çalışmak isterlerse söz- konusu devlete
bu faaliyete başlamaya niyetlendikleri sırada girecek oldukları takdirde, uymak durumunda bulunacakları koşulları taşımak kaydıyla o devlet topraklarında kalabilmelerini sağlayarak;
(e) Bir Üye Devlet uyruğuna, 39. Maddenin 2. paragrafında belirtilen ilkelere ters düşmemesi koşuluyla, diğer bir Üye Devlet topraklarında arazi ve bina edinme ve kullanma imkanı vererek;
(f) Ele alınan her faaliyet dalında, gerek bir Üye Devlet topraklarında
acente, şube ve bağlı kuruluşlar kurulması, gerek ana kuruluş personelinin bu acente, şube ve bağlı kuruluşların denetim ve yönetim organlarına girme şartları bakımından yerleşme özgürlüğü üzerindeki kısıtlamaları aşamalı olarak kaldırarak;
(g) Ortakların olduğu kadar üçüncü kişilerin de çıkarlarını korumak
amacıyla Üye Devletlerde 58. Maddenin 2. paragrafı uyarınca
şirketlerden istenen teminatları, gereken ölçüde ve bunları Topluluk
çapında eşdeğer kılacak biçimde koordine ederek;
(h) Yerleşme şartlarının Üye Devletlerce sağlanan yardımlarla bozulmamasını güvence altına alarak yerine getirirler.
Madde 55
Bu bölüm hükümleri belirli bir Üye Devlet söz konusu olduğu ölçüde, kamu gücünün nadiren de olsa kullanılması ile ilgili faaliyetlere uygulanmaz.
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alarak, bazı
faaliyetleri işbu Bölüm hükümlerinin dışında tutar.
Madde 56
1. İşbu Bölüm hükümleri ve bu hükümler gereğince alınan önlemler, yabancı uyruklulara kamu düzeni, kamu güvenliği ve halk sağlığı nedenleriyle özel muamele yapılmasını öngören yasa, tüzük ve idari düzenlemelerle getirilmiş
hükümlerin uygulanmasına engel olmaz.
2. Geçiş döneminin bitiminden önce, Konsey, Komisyon'un önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosunun görüşünü aldıktan sonra, oybirliğiyle karar alarak, yukarıda sözü edilen yasa, tüzük ya da düzenleme hükümlerinin koordinasyonu için direktifler çıkarır. Bununla birlikte, Konsey ikinci aşamanın bitiminden sonra Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosuyla işbirliği halinde her Üye Devlette tüzük ya da idari düzenleme konusu olan hükümlerin koordinasyonu için nitelikli çoğunlukla direktifler çıkarır.*
* 2.paragrafın 2.cümlesi Tek Avrupa Senedinin 6.Maddesinin 5.paragrafı ile değiştirilmiştir.
Madde 57
1. Bağımsız çalışmayı kolaylaştırmak amacıyla Konsey, Komisyonun önerisi
üzerine ve Avrupa Parlamentosu ile işbirliği yaparak, birinci aşama süresince oy birliğiyle ve daha sonra nitelikli çoğunlukla karar alarak diplomaların, sertifikaların ve diğer resmi belgelerin karşılıklı tanınmasına yönelik direktifler yayınlar.*
2. Aynı amaçla Konsey, geçiş döneminin bitiminden önce, Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosuna danıştıktan sonra, üye Devletlerde yürürlükte bulunan serbest meslek edinme ve bu mesleklerin icrası ile ilgili olarak yasa, tüzük ya da idari düzenleme hükümleri arasında koordinasyonu sağlamak için direktifler çıkarır. Gerçek kişilerin eğitim ve işe girme şartlarıyla ilgili mesleki yasal düzenleme rejimi ilkelerini içeren direktiflerde en az bir Üye Devlet uygulamada değişiklik yaparsa, bu direktifler için oybirliği gerekir.** Diğer hallerde Konsey, Avrupa Parlamentosu ile işbirliği içinde nitelikli çoğunlukla karar alır.***
3. Tıp ve tıpla ilgili branşlar ile eczacılık mesleğinde kısıtlamaların aşamalı
olarak kaldırılması, bu mesleklerin çeşitli Üye Devletlerdeki icra koşulları
arasında koordinasyon sağlanarak gerçekleştirilir.
Madde 58
Bir Üye Devlet mevzuatına göre kurulmuş ve kayıtlı merkezleri, idare
merkezleri veya başlıca iş merkezi Topluluk içinde bulunan şirket veya firmalar, işbu Bölüm hükümlerinin uygulanmasında Üye Devlet uyruğu gerçek kişiler gibi muamele görürler.
* 1.paragraf Tek Avrupa Senedinin 6.Maddesinin 6.paragrafı ile değiştirilmiştir.
** 2.paragrafın 2.cümlesi Tek Avrupa Senedinin 16.Maddesinin 2.paragrafı ile değiştirilmiştir.
*** 2.paragrafın 3.cümlesi Tek Avrupa Senedinin 6.Maddesinin 7.paragrafı ile değiştirilmiştir.
Şirketler ya da firmalar" tabirinden kooperatifler dahil olmak üzere medeni kanun ya da ticaret kanunu uyarınca kurulmuş şirketler ya da firmalar ile kâr amacı gütmeyenler hariç olmak üzere kamu hukuku ya da özel hukuk
hükümlerine tabi diğer tüzel kişiler anlaşılır.
BÖLÜM 3
HİZMETLER
Madde 59
Topluluk içinde hizmet edimi serbestisine uygulanan kısıtlamalar, hizmetlerden yararlanan kişinin bulunduğu Devletten başka bir Topluluk
Devletinde yerleşmiş Üye Devlet uyrukları için, aşağıdaki hükümler çerçevesinde geçiş dönemi içinde aşamalı olarak kaldırılır.
Konsey, bir üçüncü ülke uyruğu olup Topluluk içinde yerleşmiş olan hizmet
sunucularını da,Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alarak, bu Bölüm hükümlerinden yararlandırabilir.*
Madde 60
İşbu Antlaşmada normal olarak bir ücret karşılığı yapılan ve malların,
sermayenin ve kişilerin serbest dolaşımına ilişkin hükümlerin kapsamına
girmeyen işler "hizmet" olarak değerlendirilir.
Hizmetler, özellikle:
(a) Sınai nitelikteki faaliyetleri;
(b) Ticari nitelikteki faaliyetleri;
(c) Zanaat faaliyetlerini;
(d) Serbest meslek faaliyetlerini;
içerir.
* 2.paragraf Tek Avrupa Senedinin 16.Maddesinin 3.paragrafı ile değiştirilmiştir.
Hizmet sunan kişi, yerleşme hakkına ilişkin Bölüm hükümleri saklı kalmak
kaydıyla, hizmetin verildiği ülkede, o ülkenin kendi uyruklarına uyguladıklarıyla
aynı şartlarda geçici olarak faaliyetini sürdürebilir.
Madde 61
1. Taşımacılık alanında hizmet edimi serbestisi, taşımacılığa ilişkin Başlıktaki
hükümlere tabidir.
2. Sermaye hareketlerine bağlı banka ve sigorta hizmetlerinin serbestleştirilmesi, sermaye dolaşımının aşamalı olarak serbestleştirilmesi ile uyum içinde gerçekleştirilir.
Madde 62
Bu Antlaşmada aksi öngörülmedikçe, Üye Devletler işbu Antlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihte fiilen gerçekleşmiş bulunan hizmet edimi serbestisine yeni kısıtlama getirmez.
Madde 63
1. Konsey, birinci aşamanın bitiminden önce, Komisyonun önerisi üzerine ve Ekonomik ve Sosyal Komite ile Avrupa Parlamentosuna da danıştıktan sonra, Topluluk içinde hizmet sunma serbestisine uygulanmakta olan kısıtlamaların kaldırılması için oybirliğiyle genel bir program hazırlar. Komisyon bu önerisini birinci aşamanın ilk iki yılı içinde Konseye sunar.
Bu program her hizmet türü için serbestleştirmenin genel koşullarını ve
aşamalarını tespit eder.
2. Bu genel programı uygulamak ya da böyle bir programın yokluğu durumunda belirli bir hizmetin serbestleştirilmesindeki aşamayı gerçekleştirmek amacıyla Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve Ekonomik ve Sosyal Komite ile Avrupa Parlamentosuna danıştıktan sonra, birinci aşamanın sonuna kadar oybirliğiyle, daha sonra nitelikli çoğunlukla karar alarak direktifler çıkarır.
3. 1 ve 2. paragraflarda belirtilen öneriler ve kararlar kural olarak, üretim
maliyetlerini doğrudan etkileyecek ya da serbestleştirilmesi mal ticaretini
geliştirmeye katkıda bulunacak hizmetlere öncelik tanır.
Madde 64
Üye Devletler, genel ekonomik durumları ve ilgili ekonomik sektördeki
durumun imkan vermesi halinde, hizmetleri 63. Maddenin 2. paragrafındaki
hükümler uyarınca çıkarılan direktiflerin gerektirdiği ölçüyü aşacak biçimde
serbestleştirmeye hazır olduklarını bildirirler.
Komisyon ilgili Üye Devletlere bu amaç doğrultusunda tavsiyelerde
bulunur.
Madde 65
Hizmetlerin serbestçe yerine getirilmesindeki kısıtlamalar kaldırılmadıkça,
Üye Devletlerin her biri bu kısıtlamaları, uyrukluk veya ikamet edilen yer farkı
gözetilmeksizin, 59. Maddenin birinci paragrafında sözü edilen tüm hizmet sunan
kişilere uygular.
Madde 66
55 ila 58. Maddeler hükümleri bu bölümün kapsamına giren konulara
uygulanır.
BÖLÜM 4
SERMAYE
Madde 67
1. Üye Devletler, geçiş dönemi içinde, ortak pazarın iyi işlemesi için gerekli
olduğu ölçüde, Üye Devletlerde yerleşik kişilere ait sermaye dolaşımına
uygulanan tüm kısıtlamaları ve tarafların uyrukluğu veya ikametgahı veya
sermayenin yatırıldığı yerle ilgili ayırımcılığı aşamalı olarak kaldırırlar.
2. Sermayenin Üye Devletler arasında dolaşımına ilişkin cari ödemelere
uygulanan bütün kısıtlamalar en geç birinci aşamanın sonunda kaldırılır.
Madde 68
1. Üye Devletler, bu Bölümde öngörülen konularda, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişinden sonra da hâlâ gerekli oldukları ölçüde, kambiyo izinleri verirken mümkün olduğu ölçüde serbest davranırlar.
2. Bir Üye Devlet,sermaye piyasasına ve kredi sistemine ilişkin kendi iç
mevzuatını işbu Bölüm hükümlerine uygun olarak serbestleştirilmiş sermaye
hareketlerine uygulaması halinde bunu ayırım gözetmeden yapar.
3. Bir Üye Devleti veya bölgesel ya da yerel idarelerini doğrudan veya dolaylı
şekilde finanse etmeye yönelik ödünçler,diğer üye Devletlerde ancak ilgili
devletlerin bu konuda anlaşmaya varması halinde piyasaya sürülebilir veya bir yatırımda kullanılabilirler. Bu hüküm, Avrupa Yatırım Bankasının Statüsü ile
ilgili Protokolün 22.Maddesinin uygulanmasına bir engel teşkil etmez.
Madde 69
Konsey, 105. Maddede öngörülen Para Komitesine aynı amaç doğrultusunda danışacak olan Komisyonun önerisi üzerine, ilk iki aşamada oybirliği ile daha sonra nitelikli çoğunlukla karar alarak 67. Madde hükümlerinin aşamalı olarak uygulamaya konulması için gerekli direktifleri çıkarır.
Madde 70
1. Komisyon, Konseye Üye Devletler ile üçüncü ülkeler arasındaki sermaye
dolaşımına ilişkin Üye Devletler kambiyo politikalarının aşamalı olarak koordinasyonuna yönelik tedbirler önerir. Bu amaçla Konsey, nitelikli çoğunlukla direktifler yayınlar. Konsey, serbestleştirmeyi mümkün olan en
üst seviyeye çıkarmak için çaba sarf eder. Sermaye hareketlerinin
serbestleştirilmesinde geri adım oluşturabilecek tedbirler için oybirliği
gerekir.*
2. Birinci paragrafa uygun olarak alınan tedbirlerin Üye Devletlerin kambiyo
mevzuatı arasındaki farklılıkların ortadan kaldırılmasına imkan vermemesi,
ve bu farklılıkların bir Üye Devlette ikamet eden kişileri, Üye Devletlerden
birinin üçüncü ülkeler arasındaki sermaye hareketlerine uyguladığı
kurullardan kaçınmak amacıyla 67. Maddede öngörülen Topluluktaki daha
serbest transfer kolaylıklarından yararlanmaya sevk etmesi ihtimali bulunması durumunda, bu Devlet, diğer Üye Devletlere ve Komisyona danıştıktan sonra bu güçlükleri ortadan kaldırmak için gereken tedbirleri alabilir.
Eğer Konsey, bu önlemlerin, sermayenin Topluluk içindeki serbest
dolaşımını, doğacak güçlüklerin aşılması amacının gerektirdiğinden daha fazla kısıtladığını saptarsa, Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla, ilgili Devletin bu tedbirleri kaldırması ve değiştirmesi için karar alabilir.
* 1.paragraf, ilk cümle hariç olmak üzere, Tek Avrupa Senedinin 16.Maddesinin 4.paragrafı ile değiştirilmiştir.
Madde 71
Üye Devletler, Topluluk içinde sermaye hareketlerini ve bu hareketlere
ilişkin cari ödemeleri etkileyen yeni hiçbir kambiyo kısıtlaması koymamaya ve mevcut mevzuatı daha kısıtlayıcı hale getirmemeye çaba sarf ederler.
Üye Devletler ekonomik durumları, özellikle ödemeler dengelerinin
durumları elverdiği ölçüde, yukarıdaki Maddelerde öngörülen sermaye
hareketlerinin serbestleştirilme sınırını aşmaya hazır olduklarını bildirirler.
Komisyon, Para Komitesine danıştıktan sonra Üye Devletlere bu konuda
tavsiyelerde bulunabilir.
Madde 72
Üye Devletler, üçüncü ülkelere giden veya o ülkelerden gelen sermaye
hareketleri hakkındaki bilgileri sürekli olarak Komisyona aktarırlar. Komisyon
bu konuda uygun bulduğu görüşleri Üye Devletlere iletebilir.
Madde 73
1. Sermaye dolaşımının Üye Devletlerden birinin sermaye piyasasının
işleyişinde bozulmalar yaratması halinde, Komisyon, Para Komitesine
danıştıktan sonra, bu Devlete sermaye hareketleri alanında şartları ve
ayrıntıları Komisyonca belirlenecek koruma tedbirleri alma yetkisi verir.
Konsey,nitelikli çoğunlukla karar alarak bu yetkiyi geri alabilir ya da bu
şartları ve usulleri değiştirebilir.
2. Bununla birlikte, güç durumda olan bir Üye Devlet, gerektiğinde gizlilikleri
ya da ivedilikleri nedeniyle, yukarıda sözü edilen tedbirleri bizzat alabilir. Komisyon ve diğer Üye Devletler, bu tür tedbirlerden en geç yürürlüğe girdikleri tarihte haberdar edilirler. Bu durumda, Komisyon, Para Komitesine danıştıktan sonra ilgili Devletin bu tedbirleri değiştirmesine veya kaldırmasına karar verebilir.
BAŞLIK IV
Taşımacılık
Madde 74
İşbu Antlaşmanın bu Başlık altında düzenlenen konularla ilgili amaçları Üye Devletler tarafından ortak bir taşımacılık politikası çerçevesinde gerçekleştirilmeye çalışılır.
Madde 75
1. Konsey, Taşımacılığın belirli özelliklerini göz önünde tutarak ve 74.
Maddenin uygulanması amacıyla, Komisyonun önerisi üzerine ve Ekonomik
ve Sosyal Komite ile Avrupa Parlamentosunun da görüşünü aldıktan sonra,
ikinci aşamanın sonuna kadar oybirliğiyle, daha sonra nitelikli çoğunlukla
karar alarak:
(a) bir Üye Devletin topraklarından çıkan ya da o devlete giren veya bir ya
da daha çok Üye Devletin toprağını kateden uluslararası taşımacılığa
uygulanacak ortak kuralları;
(b) bir üye Devlette, o Devlet sınırları içinde yerleşik olmayan
taşımacıların taşımacılık hizmetlerinde bulunma koşullarını;
(c) gerekli bütün diğer hükümleri,
belirler.
2. 1. paragrafın (a) ve (b) bentlerinde belirtilen düzenlemeler geçiş döneminde
hükme bağlanır.
3. Konsey, uygulanmaları bazı bölgelerde hayat standardını, istihdam ve taşıma donatımının işletilmesini tehlikeli biçimde etkileyebilecek nitelikteki
taşımacılık rejimi ilkelerine ilişkin hükümleri, 1. paragrafta öngörülen usule
uymaksızın ve ortak pazarın kurulmasından kaynaklanan ekonomik
kalkınmaya ayak uydurma gereğini de göz önünde tutarak, oybirliğiyle tespit
eder.
Madde 76
75. Maddenin 1. paragrafında öngörülen hükümler belirleninceye kadar,
Konseyden oybirliğiyle onay alınmadıkça, hiçbir Üye Devlet, işbu Antlaşma
yürürlüğe girdiği zaman bu konuyu düzenleyen muhtelif hükümleri, kendi ulusal taşımacılarına kıyasla, diğer Üye Devletler taşımacılarına karşı doğrudan ya da dolaylı olarak, daha az elverişli hale getiremez.
Madde 77
Taşımacılığın koordinasyonu için duyulan ihtiyaçlara cevap veren, ya da
kamu hizmeti kavramı içinde yer alan bazı yükümlülükleri karşılamaya yarayan yardımlar işbu Antlaşmaya uygundur.
Madde 78
İşbu Antlaşma çerçevesinde taşımacılık bedelleri ve koşulları konusunda
alınacak her önlem, taşımacıların ekonomik durumlarını dikkate almak
zorundadır.
Madde 79
1. Topluluk içindeki taşımalarda, bir taşımacıya, aynı malları aynı güzergâhlarda taşımak için, malın çıkış ya da varış ülkesine bağlı olarak farklı taşıma ücretleri ve farklı koşullar uygulanması şeklinde ortaya çıkan ayırımcılık en geç ikinci aşamanın bitiminden önce kaldırılır.
2. 1.paragraf, Konseyin 75.Maddenin 1.paragrafına uygun olarak diğer
önlemleri almasını engellemez.
3. Konsey, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişini izleyen iki yıl içinde
Komisyonun önerisi üzerine ve Ekonomik ve Sosyal Komitenin de görüşünü aldıktan sonra nitelikli çoğunlukla karar alarak 1. paragraftaki hükümlerin uygulanması için gerekli yasal düzenlemeyi yapar.
Konsey özellikle, Topluluk kurumlarının 1. paragrafta belirtilen hükme
uymalarına ve ilgililerin bu hükümden tam olarak yararlanmalarını sağlamalarına imkan vermek için gerekli tedbirleri alabilir.
4. Komisyon resen ya da bir Üye Devletin başvurusu üzerine 1. paragrafta sözü edilen ayırımcılık durumlarını inceler ve ilgili Üye Devletin görüşünü aldıktan sonra 3. paragraf hükümlerine uygun olarak belirlenen yasal düzenleme çerçevesinde gerekli kararları alır.
Madde 80
1. Komisyon tarafından izin verilmiş bir uygulama olmadıkça bir Üye Devletçe, Topluluk içinde yapılan taşımacılığa, belirli bir ya da daha çok teşebbüs ya da sanayiye çıkar sağlamaya yönelik her türlü destek veya koruma içeren bedel ve şartların uygulanması ikinci aşamanın başından itibaren yasaklanmıştır.
2. Komisyon resen veya bir Üye Devletin başvurusu üzerine 1. paragrafta
belirtilen taşıma bedel ve şartlarını inceler; bu incelemeyi yaparken özellikle
bir yandan uygun bir bölgesel ekonomi politikasının gereklerini, az gelişmiş
bölgelerin ihtiyaçlarını; ayrıca politik durumlardan ciddi şekilde etkilenmiş
bölgelerin sorunlarını, diğer yandan da bu bedel ve şartların taşıma biçimleri
arasındaki rekabete etkilerini dikkate alır.
Komisyon ilgili her Üye Devletin görüşünü aldıktan sonra gerekli kararları
alır.
3. 1. paragrafta belirtilen yasaklama rekabet tarifelerine uygulanmaz.
Madde 81
Sınır geçişi sırasında bir taşımacı tarafından, taşıma bedellerine ek olarak
tahsil edilen resim ya da harçlar bu geçişin fiilen sebep olduğu masraflara oranla makul bir düzeyi aşamaz.
Üye Devletler bu masrafları aşamalı olarak azaltmaya çaba harcarlar.
Komisyon, işbu Maddenin uygulanması için Üye Devletlere tavsiyelerde
bulunabilir.
Madde 82
İşbu Başlık hükümleri, Almanya'nın bölünmesinin Federal Almanya Cumhuriyetinin bazı bölgelerinin ekonomik durumunda sebep olduğu ekonomik kayıpların telafisi için gerekli olmaları şartıyla, bu Cumhuriyette alınan tedbirlere engel teşkil etmez.
Madde 83
Komisyon nezdinde, Üye Devletler Hükümetlerince seçilmiş uzmanlardan
oluşan bir Danışma Komitesi kurulur. Komisyon, gerekli gördüğü hallerde,
Ekonomik ve Sosyal Komitenin taşımacılık biriminin yetkileri saklı kalmak
kaydıyla, bu Danışma Komitesinin görüşünü alır.
Madde 84
1. İşbu Başlık hükümleri demiryolu, karayolu ve ülke içi su yollarıyla yapılan
taşımacılığa uygulanır.
2. Konsey nitelikli çoğunlukla, deniz ve hava taşımacılığı için uygun tedbirlerin
alınıp alınmayacağı ve gerektiğinde bu tedbirlerin hangi ölçü ve usule göre
alınacağı konusunda karar verebilir.*
75. Maddenin 1 ve 3. paragraflarındaki usul hükümleri uygulanır.**
* 2.paragrafın birinci bendi Tek Avrupa Senedinin 16.Maddesinin 5.paragrafı ile değiştirilmiştir.
** 2.paragrafın ikinci bendi Tek Avrupa Senedinin 16.Maddesinin 6.paragrafı ile değiştirilmiştir.
KISIM ÜÇ :TOPLULUĞUN POLİTİKASI
BAŞLIK I
Ortak Kurallar
BÖLÜM 1
REKABETE İLİŞKİN KURALLAR
Kesim 1
Teşebbüslere uygulanan kurallar
Madde 85
1. Üye Devletler arasındaki ticareti etkileyebilecek ve ortak pazar içindeki
rekabetin engellenmesi, kısıtlanması veya bozulmasını amaç edinen veya bu
sonucu doğuran ve özellikle:
(a) alış veya satış fiyatlarını veya diğer ticaret koşullarını doğrudan ya da
dolaylı olarak belirleyen;
(b) üretimi, pazarları, teknik gelişimi veya yatırımı kısıtlayan veya kontrol
eden;
(c) pazar veya tedarik kaynaklarını paylaştıran;
(d) diğer ticari taraflar ile yapılan eşdeğer işlemlere farklı koşullar
uygulayan ve böylelikle de onları rekabet açısından zararlı duruma sokan;
(e) sözleşmelerin akdini, nitelikleri gereği veya ticari teamüle göre bu tür
sözleşmelerin konusuyla hiç bir bağlantısı olmayan ek
yükümlülüklerin diğer taraflarca kabulü şartına bağlayan, teşebbüsler arasındaki tüm anlaşmalar, teşebbüs birliklerinin kararları ve birlikte davranışlar ortak pazarla bağdaşmadıkları için yasaktır.
2. İşbu Madde ile yasaklanan anlaşmalar ve kararlar hükümsüzdür.
3. Bununla birlikte, tüketicilere sağlanan çıkardan adalete uygun bir pay
sağlamanın yanı sıra, malların üretimi veya dağıtımının geliştirilmesine veya
teknik ve ekonomik ilerlemenin hızlandırılmasına katkıda bulunan; ve
(a) ilgili teşebbüslere, bu amaçlara ulaşmak için gereksiz kısıtlamalar
getirmeyen,
(b) bu tür teşebbüslere söz konusu ürünlerin önemli bir kısmı için rekabeti
ortadan kaldırma olanağı vermeyen,
- teşebbüsler arasındaki herhangi bir anlaşma veya anlaşmalar
dizisi,
- teşebbüslerin ya da teşebbüs birliklerinin herhangi bir kararı veya
kararlar dizisi,
- müştereken kararlaştırılmış her tür uygulama veya uygulamalar
dizisi,
ile ilgili olarak 1. paragraf hükümlerinin uygulanmaması kararlaştırılabilir.
Madde 86
Bir veya daha çok teşebbüsün ortak pazarda veya önemli bir bölümündeki
hakim durumu kötüye kullanması, Üye Devletler arasındaki ticareti etkilemesi ölçüsünde, ortak pazarla bağdaşmaz ve yasaktır.
Böyle bir kötüye kullanma, özellikle:
(a) doğrudan veya dolaylı olarak haksız alış veya satış fiyatları veya başka
adalete aykırı ticari şartlar koşulması;
(b) üretimin, pazarların veya teknik gelişmenin tüketicilerin zararına
olacak şekilde sınırlandırılması;
(c) ticari ilişkinin diğer tarafları ile yapılan eş değerdeki işlemlere farklı
koşullar uygulanmasını ve böylelikle de onların rekabet açısından
dezavantajlı duruma sokulması;
(d) sözleşmelerin akdinin, nitelikleri gereği veya ticari teamüle göre bu tür
sözleşmelerin konusuyla hiç bir bağlantısı olmayan ek yükümlülüklerin taraflarca kabulü şartına bağlanmasını kapsayabilir.
Madde 87
1. İşbu Antlaşmanın yürürlüğe girmesini izleyen üç yıl içinde Konsey,
Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosunun görüşünü aldıktan
sonra 85 ve 86. Maddelerde belirtilen ilkelerin uygulanması için gerekli tüzük
veya direktifleri oybirliğiyle kabul eder.
Bu tür hükümler yukarıda belirtilen süre içinde kararlaştırılmamışsa
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosunun da görüşünü aldıktan sonra nitelikli çoğunluk ile bu hükümleri belirler.
2. 1. paragrafta değinilen tüzük veya direktiflerin amacı, özellikle:
(a) para cezaları ve gecikme faizi koyma yoluyla 85. Maddenin 1.
paragrafı ve 86. Maddede belirlenen yasaklara uyulmasını temin
etmek;
(b) bir taraftan etkin denetim yapılmasını diğer taraftan yönetimi mümkün
olan ölçüde basitleştirmeye duyulan ihtiyacı göz önünde bulundurarak
85. Maddenin 3. paragrafının uygulanmasına ilişkin ayrıntıları
belirlemek;
(c) gerektiğinde 85 ve 86. Madde hükümlerinin kapsamını ekonominin
çeşitli dallarına göre tanımlamak;
(d) işbu paragrafta belirlenen hükümlerin uygulanmasında Komisyon ve
Adalet Divanı'nın görevlerini tanımlamak;
(e) işbu Kesimde yer alan veya bu Maddenin uygulanması sonucu kabul
edilen hükümler ile ulusal mevzuat arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Madde 88
87. Maddeye uygun olarak kabul edilen hükümler yürürlüğe girinceye
kadar, Üye Devletlerin yetkili makamları anlaşmalar, kararlar ve teşebbüslerin birlikte davranışlarının kabul edilebilirliği ve ortak pazardaki hakim durumun kötüye kullanılması konusunda kendi hukuklarına ve 3. paragraf hükmü özellikle dikkate alınmak suretiyle 85. Madde ile 86. Madde hükümlerine göre karar verirler.
Madde 89
1. 88. Madde saklı kalmak kaydıyla Komisyon, görevine başlar başlamaz 85 ve 86. Maddelerde belirlenen ilkelerin uygulanmasını sağlar. Komisyon, bir Üye Devletin başvurusu üzerine veya resen ve Üye Devletlerde kendisine yardımcı olabilecek yetkili makamlar ile işbirliği yaparak, bu ilkelerin ihlali ile ilgili iddiaları soruşturur. Komisyon, herhangi bir ihlalin söz konusu olduğunu
tespit ederse buna son vermek amacıyla uygun tedbirler önerir.
2. İhlalin sona erdirilmemesi durumunda Komisyon, bu tür ihlali gerekçeli bir
karar ile tespit eder. Komisyon, kararını yayımlayabilir ve durumun
düzeltilmesi amacıyla koşul ve ayrıntılarını kendisinin saptayacağı gerekli
tedbirleri almaları için Üye Devletleri yetkili kılabilir.
Madde 90
1. Kamu teşebbüsleri ve Üye Devletlerin özel veya münhasır haklar tanıdığı
teşebbüslerle ilgili olarak Üye Devletler, işbu Antlaşmada yer alan, özellikle
7. ve 85 ila 90. Maddelerde öngörülen kurallara aykırı hiçbir tedbir alamaz ve
mevcut olanları da devam ettiremez.
2. Genel ekonomik çıkarlara ilişkin hizmetleri yürütmekle görevli veya mali
nitelikli tekel özelliğine sahip teşebbüsler, bu tür kurallar kendilerine verilmiş
olan belirli görevlerin ifasını hukuken veya fiilen engellemedikçe, işbu Antlaşmada yer alan kurallara, özellikle rekabet ile ilgili kurallara tabidir. Ticaretin gelişimi Topluluğun çıkarlarına aykırı olabilecek ölçüde etkilenmemelidir.
3. Komisyon, işbu Madde hükümlerinin uygulanmasını gözetir ve gerektiğinde uygun direktif veya kararları Üye Devletlere yöneltir.
Kesim 2
Damping
Madde 91
1. Geçiş döneminde Komisyon, bir Üye Devlet veya ilgili başka bir tarafın
başvurusu üzerine ortak pazar içinde damping uygulanmakta olduğunu
saptarsa, bu uygulamalara yol açan kişi ya da kişilere bu duruma son
vermelerini sağlamak amacıyla tavsiyelerde bulunur.
Damping uygulamalarına devam edilmesi durumunda Komisyon,
koşullarını ve ayrıntılarını kendisinin saptayacağı koruyucu tedbirleri alması için zarar gören Üye Devlete yetki verir.
2. İşbu Antlaşmanın yürürlüğe girmesiyle, bir Üye Devlet menşeli veya o devlet içinde serbest dolaşım halinde olup ve başka bir Üye Devlete ihraç edilmiş olan ürünler, yeniden ithal edilmeleri durumunda, hiçbir gümrük resmine, miktar kısıtlamasına veya eş etkili tedbire tabi tutulmaksızın söz konusu ilk Devlet sınırları içine kabul edilir. Komisyon işbu paragrafın uygulanması için uygun kuralları belirler.
Kesim 3
Devletler tarafından yapılan yardımlar
Madde 92
1. İşbu Antlaşmada aksine hüküm bulunmadıkça, bir Üye Devlet tarafından
veya Devlet kaynakları vasıtasıyla herhangi bir şekilde yapılan ve belirli
teşebbüsleri veya belirli malların üretimini kayırarak rekabeti bozan veya
bozmakla tehdit eden, her türlü yardım, Üye Devletler arasındaki ticareti
etkilediği ölçüde, ortak pazarla bağdaşmaz.
2. Aşağıdaki yardım türleri ortak pazarla bağdaşır:
(a) ilgili ürünlerin menşeine bağlı bir ayırım gözetmeksizin verilmesi
koşuluyla bireysel tüketicilere yapılan sosyal nitelikli yardımlar;
(b) doğal afetler veya olağanüstü olayların neden olduğu zararı karşılamak
için yapılan yardımlar;
(c) Federal Almanya Cumhuriyeti'nin Almanya'nın bölünmesinden etkilenen belirli bölgelerinin ekonomisine, bölünmenin yarattığı ekonomik zararın giderilmesi için gerekli olduğu ölçüde yapılan yardımlar.
3. Aşağıdaki yardım türleri ortak pazarla bağdaşır sayılabilir:
(a) yaşam standardının anormal ölçüde düşük olduğu veya ciddi bir eksik
istihdamın hüküm sürdüğü bölgelerin ekonomik gelişimini desteklemeye yönelik yardımlar;
(b) Avrupa'nın ortak çıkarına olacak önemli bir projenin gerçekleştirilmesinin teşvik edilmesi veya bir Üye Devlet ekonomisinde ortaya çıkan ciddi bir bozulmanın giderilmesi için yapılan yardımlar;
(c) ticaret koşullarını ortak çıkarlara zarar verecek ölçüde olumsuz yönde
etkilemeyen ve belirli ekonomik bölgeler veya belirli ekonomik
faaliyetlerin gelişimini kolaylaştırmak için yapılan yardımlar; ancak, 1
Ocak 1957 tarihi itibariyle gemi yapımına verilen yardımlar, sadece
gümrük korumasının yokluğunun telafi edilmesi amacıyla kullanılmaları ölçüsünde, işbu Antlaşmanın üçüncü ülkelere yönelik ortak ticaret politikası ile ilgili hükümleri saklı kalmak kaydıyla, gümrük vergilerinin kaldırılmasında uygulanan koşullara tabi olarak tedricen azaltılır;
(d) Komisyonun önerisi üzerine Konseyin nitelikli çoğunlukla alacağı
kararla belirlenebilecek diğer yardım türleri.
Madde 93
1. Komisyon, Üye Devletlerle işbirliği içinde bu Devletlerde mevcut olan tüm
yardım sistemlerini sürekli olarak inceler. Komisyon, Üye Devletlere, ortak
pazarın sürekli gelişimi veya işleyişi için gereken uygun tedbirleri önerir.
2. Eğer Komisyon, ilgili taraflara kendi görüşlerini bildirmeleri için uyarıda
bulunduktan sonra, bir Devlet veya Devlet kaynakları vasıtasıyla sağlanan
yardımın 92. Maddeye göre ortak pazarla bağdaşmadığını veya bu tür
yardımın kötüye kullanıldığını tespit ederse, ilgili Devletin Komisyon
tarafından saptanacak süre içinde böyle bir yardımı kaldırmasına veya
değiştirmesine karar verir.
Söz konusu Devletin öngörülen süre içinde bu karara uymaması halinde
Komisyon veya ilgili herhangi bir Devlet, 169 ve 170. Madde hükümlerine
uymaksızın doğrudan Adalet Divanında dava açabilir.
Bir Üye Devletin başvurusu üzerine Konsey, istisnai durumlar gerektirdiği
takdirde, bu Devletin verdiği veya vereceği yardımın, 92. Madde hükümlerine veya 94. Maddede belirtilen tüzüklere uymaksızın, ortak pazarla bağdaştığına oybirliği ile karar verebilir. Söz konusu yardım ile ilgili olarak Komisyonun, bu paragrafın birinci bendinde belirtilen süreci başlatması halinde, ilgili Devletin Konseye yapacağı başvurunun, Konsey tutumunu belirtinceye kadar söz konusu süreci durdurucu etkisi vardır.
Ancak, eğer Konsey söz konusu başvurunun yapılmasını izleyen üç ay
içinde tutumunu belirtmezse, Komisyon bu konuda kendisi karar verir.
3. Komisyon, görüşlerini bildirebilmesi için, yardımın yapılması veya
değiştirilmesi ile ilgili tasarılardan zamanında haberdar edilir. Eğer Komisyon bu tür bir tasarının 92. Maddeye göre ortak pazarla bağdaşmadığını düşünürse, 2. paragrafta belirtilen süreci gecikmeksizin başlatır. İlgili Üye Devlet, bu süreç nihai bir kararla sonuçlanmadan tasarlanan tedbirleri yürürlüğe koyamaz.
Madde 94
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar alarak, 92
ve 93. Maddelerin uygulanması amacıyla gerekli bütün düzenlemeleri yapabilir ve özellikle 93. Maddenin 3. paragrafının uygulanmasına ilişkin şartları ve bu süreçten muaf olan yardım türlerini tespit edebilir.
BÖLÜM 2
VERGİ HÜKÜMLERİ
Madde 95
Hiçbir Üye Devlet diğer Üye Devletlerin ürünlerine, kendi benzer ürünlerine doğrudan veya dolaylı olarak uyguladığından daha yüksek herhangi bir iç vergiyi doğrudan veya dolaylı olarak koyamaz.
Ayrıca hiçbir Üye Devlet diğer Üye Devletlerin ürünlerine, diğer ürünlere
dolaylı koruma sağlayacak nitelikte herhangi bir iç vergi uygulayamaz.
Üye Devletler, en geç ikinci aşamanın başında, işbu Antlaşma yürürlüğe
girdiği sırada mevcut ve yukarıdaki kurallara aykırı olan hükümleri kaldırır veya düzeltirler.
Madde 96
Ürünler herhangi bir Üye Devlet ülkesine ihraç edildiğinde doğrudan ya da
dolaylı olarak içeride tabi tutuldukları vergilerden daha yüksek bir iç vergi
iadesinden yararlanamazlar.
Madde 97
Yaygın muamele vergisi tipinde muamele vergisi uygulayan Üye Devletler,
ithal edilen ürünlere uyguladıkları iç vergilendirme veya ihraç edilen ürünler için izin verilen iadeler söz konusu olduğunda, 95 ve 96. Maddelerde belirtilen ilkelerin ihlal edilmemesi koşuluyla, her bir ürün veya ürün grubu için ortalama vergi oranları saptayabilirler.
Bir Üye Devletin saptadığı ortalama vergi oranlarının bu ilkelere uymadığı
durumlarda, Komisyon, ilgili Devlete konuya ilişkin gerekli direktif veya
kararları gönderir.
Madde 98
Muamele vergileri, özel tüketim vergileri ve diğer dolaylı vergi türleri
dışındaki yükümler konusunda, tasarlanan tedbirler, Komisyonun önerisi üzerine Konsey tarafından sınırlı bir süre için nitelikli çoğunluk ile daha önceden onaylanmış olmadıkça, diğer Üye Devletlere yapılan ihracat ile ilgili indirim veya vergi iadesi sağlanamaz ve Üye Devletlerden yapılacak ithalata ilişkin telafi edici vergiler konamaz.
Madde 99*
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosunun görüşünü
aldıktan sonra oybirliğiyle, muamele vergileri, özel tüketim vergileri ve diğer tür dolaylı vergilere ilişkin mevzuatın uyumlaştırılmasına yönelik hükümleri,bu
uyumlaştırmanın 8a. Maddesinde öngörülen sürede iç pazarın kurulmasını ve işleyişini sağlaması için gerekli olduğu ölçüde kabul eder.
BÖLÜM 3
MEVZUATIN YAKINLAŞTIRILMASI
Madde 100
Komisyonun önerisi üzerine Konsey, oybirliğiyle, Üye Devletlerin, ortak
pazarın kuruluş ve işleyişini doğrudan etkileyebilecek yasa, tüzük veya idari
düzenlemelerin yakınlaştırılmasına yönelik direktifler çıkarır.
* Bu Madde Tek Avrupa Senedinin 17.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Bir veya daha fazla Üye Devlette, uygulanmaları mevzuat değişikliği
gerektirebilecek direktifler söz konusu olduğunda, Avrupa Parlamentosu ve
Ekonomik ve Sosyal Komitenin görüşü alınır.
Madde 100a*
1. 100. Maddeye uymaksızın ve işbu Antlaşmanın aksine hükümleri saklı
kalmak kaydıyla, Madde 8a da belirlenen hedeflere ulaşılması için aşağıdaki
hükümler uygulanır. Konsey, Komisyonun önerisi üzerine, Avrupa Parlamentosu ile işbirliği içinde ve Ekonomik ve Sosyal Komitenin görüşünü
aldıktan sonra nitelikli çoğunluk ile Üye Devletlerin iç pazarın kurulmasını ve
işlemesini amaç edinmiş yasa, tüzük veya idari düzenlemelerin
yakınlaştırılmasına ilişkin tedbirleri tespit eder.
2. 1. paragraf, vergilere ilişkin hükümlere, kişilerin serbest dolaşımı ve bağımlı
çalışanların hak ve çıkarlarıyla ilgili hükümlere uygulanmaz.
3. Komisyon, 1. paragrafta öngörülen sağlık, güvenlik, çevre ve tüketicinin
korunmasına ilişkin önerilerinde yüksek bir koruma düzeyini esas alır.
4. Eğer, bir uyum tedbirinin Konseyce nitelikli çoğunlukla kabulünü takiben bir Üye Devlet, 36. Maddede yer alan temel zorunluluklar nedeniyle, veya çevre korunması ile ya da çalışma ortamı ile ilgili olarak ulusal hükümleri
uygulamayı gerekli görürse bu hükümleri Komisyona bildirir.
* Bu Madde Tek Avrupa Senedinin 18.Maddesi ile eklenmiştir.
Komisyon, ilgili hükümlerin Üye Devletler arasındaki ticarette keyfi bir
ayırımcılık aracı veya örtülü bir kısıtlama olmadıklarını araştırdıktan sonra
bunları teyit eder.
Komisyon veya herhangi bir Üye Devlet, başka bir Üye Devletin işbu
Maddede belirtilen yetkileri usulsüz kullandığını düşünürse 169 ve 170.
Maddelerde yer alan usule uymaksızın konuyu doğrudan doğruya Adalet
Divanına götürebilir.
5. Yukarıda değinilen uyum tedbirleri, uygun durumlarda, 36. Maddede yer
alan,ekonomik olmayan bir veya daha fazla nedenle Topluluğun denetim
sürecine tabi geçici tedbirler almaları için Üye Devletlere yetki veren
koruyucu bir hükmü de içerir.
Madde 100 b*
1. 1992 yılı içinde, Komisyon, her Üye Devlet ile birlikte 100a Maddesinin
kapsamına giren ve bu maddeye uygun olarak uyumlaştırılması yapılmamış
ulusal nitelikli yasa, tüzük ve idari düzenlemelerin bir envanterini çıkarır.
Konsey, Madde 100a'nın hükümlerine uygun olarak, bir Üye Devlette
yürürlükte olan hükümlerin diğer bir Üye Devlette uygulananlarla eş değer
sayılmasına karar verebilir.
2. Madde 100a(4)'ün hükümleri kıyas yoluyla uygulanır.
* Bu Madde Tek Avrupa Senedinin 19.Maddesi ile eklenmiştir.
3. Komisyon, birinci paragrafın 1. bendinde sözü edilen envanteri hazırlar ve uygun önerileri Konseyin 1992 yılı sonuna kadar karar vermesi için
zamanında gönderir.
Madde 101
Komisyon, Üye Devletlerin yasa, tüzük ve idari düzenlemeleri arasındaki
bir farklılığın ortak pazar içindeki rekabet koşullarını bozduğunu ve giderilmesi gereken bir sapmaya sebep olduğunu tespit ederse, ilgili Üye Devletler ile istişarede bulunur.
Eğer böyle bir istişare söz konusu bozukluğu giderecek bir anlaşma ile
sonuçlanmazsa Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ilk aşamada oybirliğiyle ve ondan sonra nitelikli çoğunluk ile gerekli direktifleri çıkarır. Komisyon ve Konsey, işbu Antlaşmada belirlenen diğer uygun tedbirleri alabilirler.
Madde 102
1. Yasa, tüzük veya idari düzenlemelerin kabul edilmesi veya değiştirilmesinin 101. Madde çerçevesinde bir sapmaya neden olabileceği endişesi söz konusu olduğu takdirde, sözü edilen hükümleri uygulamak isteyen Üye Devlet, Komisyonun görüşünü alır. Komisyon, Üye Devletlerin görüşünü aldıktan sonra ilgili Devletlere söz konusu sapmadan kaçınmak için uygun tedbirleri tavsiye eder.
2. Eğer iç hükümlerini belirlemek veya bu hükümlerde değişiklik yapmak
isteyen bir Devlet Komisyonun kendisine yaptığı tavsiyeye uymazsa, diğer
Üye Devletlerden 101. Maddeye göre, böyle bir sapmanın giderilmesi amacıyla kendi düzenlemelerinde değişiklik yapmaları istenemez. Eğer Komisyonun tavsiyesine uymayan Üye Devlet sadece kendi zararına bir sapmaya neden olursa 101. Madde hükümleri uygulanmaz.
BAŞLIK II :Ekonomi Politikası
BÖLÜM 1*
EKONOMİ VE PARA POLİTİKASI ALANINDA İŞBİRLİĞİ
(EKONOMİK VE PARASAL BİRLİK)
Madde 102a
1. Topluluğun daha sonraki gelişmesi için gerekli ekonomi ve para
politikalarının birbirine yakınlaşmasını temin etmek amacıyla Üye Devletler,
104. Maddenin hedefleri doğrultusunda işbirliği yaparlar. Böyle yaparken, bu
alanda mevcut yetkilere riayet ederek Avrupa Para Sistemi (APS)
çerçevesinde yapılan işbirliği ve ECU'nün geliştirilmesi sayesinde kazanılan
tecrübeleri dikkate alırlar.
2. Ekonomi ve para politikası alanlarında daha sonraki gelişmelerin kurumsal değişiklikler gerektirmesi ölçüsünde, 236. Madde hükümleri uygulanır.
Parasal alanda kurumsal değişikliklerin söz-konusu olması halinde, Para
Komitesi ile Merkez Bankaları Güvernörler Komitesinin de görüşü alınır.
BÖLÜM 2**
KONJONKTÜR POLİTİKASI
Madde 103
1. Üye Devletler kendi konjonktür politikalarını bir ortak çıkar meselesi olarak görürler. Üye Devletler mevcut koşullara göre alınacak tedbirler konusunda birbirlerine ve Komisyona danışırlar.
* Bu Bölüm Tek Avrupa Senedinin 20.Maddesi ile işbu Antlaşmanın 3.Kısım II.Başlığına eklenmiştir.
** Bu Bölüm Tek Avrupa Senedinin 20.Maddesinin 2.paragrafına göre yeniden numaralandırılmıştır.
2. İşbu Antlaşmada öngörülen diğer usuller saklı kalmak kaydıyla Konsey,
Komisyonun önerisi üzerine duruma uygun tedbirleri oybirliğiyle
kararlaştırabilir.
3. Komisyonun önerisi üzerine Konsey, gerektiğinde 2.paragrafta kararlaştırılan tedbirleri yürürlüğe koymak için gereken direktifleri nitelikli çoğunlukla karar alarak çıkarır.
4. Belirli ürünlerin temininde güçlüklerle karşılaşılması halinde de bu Maddede öngörülen usuller uygulanır.
BÖLÜM 3*
ÖDEMELER DENGESİ
Madde 104
Her Üye Devlet, yüksek istihdam ve istikrarlı bir fiyat düzeyinin gerçekleştirilmesini sağlamanın yanı sıra, kendi genel ödemeler dengesinde
dengeyi sağlamak ve kendi parasına olan güveni korumak için gerek duyulan ekonomik politikaları uygular.
* Bu Bölüm Tek Avrupa Senedinin 20.Maddesinin 2.paragrafına göre yeniden numaralandırılmıştır.
Madde 105
1. 104. Maddede belirtilen hedeflere ulaşılmasını kolaylaştırmak amacıyla Üye Devletler ekonomi politikalarını koordine ederler. Üye Devletler bu amaçla, kendi yönetimlerinin yetkili daireleri ve Merkez Bankaları arasında işbirliği sağlarlar.
Komisyon, bu işbirliğinin nasıl sağlanacağı konusunda Konseye tavsiyelerde bulunur.
2. Üye Devletlerin para politikaları arasında ortak pazarın işlerliği için gerektiği ölçüde koordinasyonu sağlamak amacıyla danışman statüsünde bir Para Komitesi kurulur. Komitenin görevleri:
- Üye Devletler ve Topluluğun parasal ve mali durumunu ve Üye
Devletlerin genel ödemeler sistemini izlemek ve bu konuda Konsey ve Komiteye düzenli olarak rapor sunmak;
- bu kurumlara sunulmak üzere Konsey veya Komisyonun talebi üzerine
veya resen görüşlerini bildirmektir.
Üye Devletler ve Komisyon Para Komitesine ikişer üye atarlar.
Madde 106
1. Her Üye Devlet, malların, hizmetlerin, sermayenin ve kişilerin Üye Devletler arasında dolaşımının işbu Antlaşmaya uygun olarak serbestleştirilmesi ölçüsünde, malların, hizmetlerin, veya sermayenin dolaşımı ile ilgili ödemeler ile sermaye ve kazanç transferlerinin alacaklı veya lehdarın ikamet ettiği Üye Devletin parasıyla yapılmasına izin vermeyi taahhüt eder.
Üye Devletler, genel ekonomik durumları ve özellikle ödemeler dengesindeki durumlarının elverdiği ölçüde, ödemelerini yukarıdaki paragrafta belirtilenden daha fazla serbestleştirmeye hazır olduklarını bildirirler.
2. Mal, hizmet ve sermaye dolaşımının yalnızca kendileriyle ilgili kısıtlamalarla
sınırlandırılması halinde, bunlara ilişkin ödemelerdeki kısıtlamaların
kaldırılması için, gerekli değişiklikler yapılmak suretiyle miktar kısıtlamalarının kaldırılması, hizmetlerin serbestleştirilmesi ve sermayenin serbest dolaşımıyla ilgili bölümlerin hükümleri uygulanır.
3. Üye Devletler kendi aralarında, işbu Antlaşmanın 3 Nolu Ekinde listesi
verilmiş olan görünmeyen işlemler ile ilgili transferlere yeni kısıtlamalar
getirmemeyi taahhüt ederler.
1 ve 2. paragraflardaki hükümler veya sermayenin serbest dolaşımına ilişkin
Bölüm hükümleri ile düzenlenmedikçe, mevcut kısıtlamaların aşamalı olarak
kaldırılması 63 ila 65. Madde hükümlerine göre gerçekleştirilir.
4. Gerektiğinde Üye Devletler, bu Maddede değinilen ödeme ve transferlerin gerçekleşmesine imkan verecek tedbirler konusunda birbirlerine danışırlar; bu tür tedbirler bu Bölümde yer alan hedeflere ulaşılmasına engel olamaz.
Madde 107
1. Her Üye Devlet, döviz kurları ile ilgili politikasını bir ortak çıkar sorunu
olarak ele alır.
2. Bir Üye Devlet kendi döviz kurlarında 104. Maddede yer alan hedeflere
uygun olmayan ve rekabet koşullarını ciddi şekilde bozan bir değişiklik
yaparsa Komisyon, Para Komitesinin görüşünü aldıktan sonra bu
değişikliğin etkilerini gidermek amacıyla, kesin olarak sınırlı bir süre için,
koşullarını ve ayrıntılarını kendisinin saptayacağı tedbirler almaları için
diğer Üye Devletlere izin verebilir.
Madde 108
1. Bir Üye Devlet için ödemeler dengesinde, genel dengesizlikten ya da elindeki
döviz cinsinden kaynaklanan ve özellikle de ortak pazarın işleyişine veya
ortak ticaret politikasının aşamalı olarak gerçekleştirilmesine zarar vermesi
muhtemel güçlüklerin veya bu konuda ciddi bir tehlikenin söz konusu olması
halinde, Komisyon, ivedilikle, bu devletin durumunu ve 104. Madde
hükümlerine uygun olarak ve kendi elindeki bütün imkanları kullanarak aldığı
veya alabileceği tedbirleri inceler. Komisyon, ilgili devlet tarafından kabul
edilmesini tavsiye edeceği tedbirleri bildirir.
Bir Üye Devlet tarafından alınan tedbir ve Komisyonun önerdiği tedbirler
mevcut veya ileride karşılaşılması muhtemel tehditkar güçlüklerin üstesinden
gelmek için yeterli görülmezse Komisyon, Para Komitesinin görüşünü aldıktan sonra, karşılıklı yardım verilmesini ve bunun için uygun yöntemleri Konseye tavsiye eder.
Komisyon mevcut durum ve gelişmeler hakkında Konseye düzenli olarak
bilgi verir.
2. Konsey böyle bir karşılıklı yardım için nitelikli çoğunlukla karar verir;
karşılıklı yardımın koşullarını ve ayrıntılarını belirleyen direktifleri kabul eder
veya kararları alır. Bu karşılıklı yardım özellikle:
(a) Üye Devletlerin başvurabilecekleri diğer uluslararası kuruluşlar
nezdinde uyumlu bir yaklaşımda bulunması;
(b) güç durumda olan Devletin üçüncü ülkelere karşı miktar
kısıtlamalarını sürdürmesi veya yeniden kısıtlama koyması halinde
ticaretin saptırılmasından kaçınmak için gerekli tedbirlerin alınması;
(c) onayları alınmak kaydıyla diğer Üye Devletler tarafından sınırlı
krediler verilmesi şeklinde olabilir.
Geçiş dönemi sırasında karşılıklı yardım, bu tür tedbirleri alacak
Devletlerin de onayıyla, güçlük içindeki Devletten yapılan ithalat artışını
kolaylaştırmak amacıyla kotaların genişletilmesi veya gümrük vergilerinde
yapılacak özel indirimler şeklinde de olabilir.
3. Komisyonun tavsiye ettiği karşılıklı yardım Konsey tarafından sağlanmazsa
veya sağlanan karşılıklı yardım ve alınan tedbirler yetersiz kalırsa, Komisyon,
güçlük içindeki Devletin koruma tedbirleri almasına izin verir; bu tedbirlerin
şartları ve ayrıntıları Komisyon tarafından tespit edilir.
Konsey, nitelikli çoğunlukla karar alarak bu izni iptal edebilir ve bu şart ve
ayrıntılarda değişiklik yapabilir.
Madde 109
1. Ödemeler dengesinde ani bir bunalımın ortaya çıkması ve Madde 108(2)
çerçevesinde uygun bir kararın derhal alınmaması halinde ilgili Üye Devlet
ihtiyaten gerekli tedbirleri alır. Bu tür tedbirler, ortak pazarın işleyişinde
mümkün olan en az düzeyde bozulmaya yol açmalı ve meydana gelen ani
güçlükleri gidermek için tam olarak gerekli olandan daha geniş kapsamlı
olmamalıdır.
2. Komisyon ve diğer Üye Devletlerin, bu koruma tedbirlerinden en geç
yürürlüğe girdiklerinde haberdar edilmeleri gerekir. Komisyon Konseye
108.Madde uyarınca karşılıklı yardım yapılmasını tavsiye edebilir.
3. Konsey, Komisyonun görüşünü bildirmesinden ve Para Komitesine de
danıştıktan sonra nitelikli çoğunlukla ilgili Devletin yukarıda sözü edilen
koruma tedbirlerini değiştirmesine, askıya almasına veya kaldırmasına karar
verebilir.
BÖLÜM 4*
TİCARET POLİTİKASI
Madde 110
Üye Devletler kendi aralarında bir gümrük birliği kurmak suretiyle ortak
çıkarlar çerçevesinde dünya ticaretinin uyumlu bir şekilde gelişmesine,
uluslararası ticarete uygulanan kısıtlamaların aşamalı olarak kaldırılmasına ve
gümrük engellerinin azaltılmasına katkıda bulunmayı amaçlarlar.
Ortak ticaret politikasında, Üye Devletler arasındaki gümrük vergilerinin
kaldırılmasının bu Devletlerde bulunan teşebbüslerin rekabet güçlerinin artışı
üzerindeki lehte etkisi dikkate alınır.
Madde 111
Geçiş döneminde, 115 ve 116. Madde hükümleri saklı kalmak kaydıyla,
aşağıdaki hükümler uygulanır:
1. Üye Devletler, üçüncü ülkelerle olan ticari ilişkilerini geçiş dönemi sonuna kadar dış ticaret alanında ortak bir politikanın uygulanması için gerekli koşulları bir araya getirecek biçimde uyumlu olarak yürütürler.
Komisyon, geçiş döneminde izlenecek ortak tutuma ilişkin prosedür ve
ticaret politikalarında birliğin sağlanması konusunda Konseye öneriler sunar.
* Bu Bölüm Tek Avrupa Senedinin 20.Maddesinin 2.paragrafına göre yeniden numaralandırılmıştır.
2. Komisyon ortak gümrük tarifesi ile ilgili olarak üçüncü ülkelerle yapılacak
tarife müzakereleri konusunda Konseye tavsiyelerde bulunur.
Konsey, bu tür müzakereleri başlatması için Komisyona yetki verir.
Komisyon, bu müzakereleri kendisine yardımcı olmak üzere Konsey tarafından atanmış özel bir Komiteyle istişare içinde ve Konseyin kendisine
gönderebileceği direktifler çerçevesinde yürütür.
3. Konsey, işbu Madde ile kendisine verilen yetkileri kullanırken ilk iki aşama
boyunca oybirliğiyle ve daha sonra nitelikli çoğunlukla karar verir.
4. Üye Devletler, ortak gümrük tarifesinin gecikmeden yürürlüğe girmesini
temin etmek amacıyla, özellikle üçüncü ülkelerle aralarında yürürlükte olan
tarife anlaşmalarının düzenlenmesi için gereken tüm tedbirleri Komisyona
danışarak alırlar.
5. Üye Devletler, üçüncü ülkelerle veya üçüncü ülke gruplarıyla ilgili liberasyon listeleri üzerinde kendi aralarındaki tekdüzeliğin mümkün olan en üst düzeyde teminini hedef alırlar. Bu amaçla Komisyon, Üye Devletlere gerekli tavsiyelerde bulunur.
Eğer Üye Devletler üçüncü ülkelerle ilgili miktar kısıtlamalarını kaldırır
veya azaltırlarsa, bu konuda önceden Komisyona bilgi verirler ve aynı muameleyi diğer Üye Devletlere de uygularlar.
Madde 112
1. Üye Devletler diğer uluslararası kuruluşlar çerçevesinde üstlendikleri
yükümlülükler saklı kalmak kaydıyla, üçüncü ülkelere yönelik ihracata
yardım sağladıkları sistemlerini geçiş dönemi sona ermeden önce, Topluluğun teşebbüsleri arasındaki rekabetin bozulmasından kaçınmak için gerekli ölçüde, aşamalı olarak uyumlu hale getirirler.
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine,bu amaç doğrultusunda gerekli
direktifleri ikinci aşamanın sonuna kadar oybirliğiyle, daha sonra nitelikli
çoğunlukla çıkarır.
2. Yukarıdaki hükümler, muamele vergileri, özel tüketim vergileri ve diğer
dolaylı vergiler de dahil olmak üzere, bir Üye Devlete ait bir malın üçüncü bir
ülkeye ihracı dolayısıyla iade edilen gümrük vergilerinin veya eş etkili
yükümlerin veya diğer dolaylı vergilerin iadelerinde uygulanmaz; bu durumda
verilen iadelerin ihraç edilen malların doğrudan ya da dolaylı olarak üzerine
konulan yüküm toplamını aşmaması gerekir.
Madde 113
1. Geçiş dönemi sona erdikten sonra ortak ticaret politikası özellikle tarife
oranlarında değişiklik yapılması, tarife ve ticaret anlaşmalarının imzalanması,
liberasyon tedbirlerinde yeknesaklığın sağlanması, ihracat politikası ve
damping veya sübvansiyon uygulanması ve ticareti koruma tedbirleri alınması gibi konularda ortak ilkeler üzerine kurulur.
2. Komisyon, ortak ticaret politikasının uygulanması konusunda Konseye
öneriler sunar.
3. Üçüncü ülkelerle yapılacak anlaşmaların müzakere edilmesi gerektiğinde
Komisyon, gerekli müzakereleri başlatması için kendisine izin verecek olan
Konseye tavsiyelerde bulunur.
Komisyon bu müzakereleri, görevin yerine getirilmesinde Komisyona
yardımcı olmak üzere Konsey tarafından atanan özel bir Komite ile istişare içinde ve Konseyin kendisine yöneltebileceği direktifler çerçevesinde yürütür.
4. Konsey, işbu Maddede kendisine verilen yetkileri kullanırken nitelikli
çoğunluk ile karar verir.
Madde 114
Konsey, ilk iki aşamada oybirliğiyle, daha sonra nitelikli çoğunlukla karar
alarak, 111(2). Maddeyle ve 113. Maddede sözü edilen anlaşmaları Topluluk adına akdeder.
Madde 115
Ticarette meydana gelen bozulmaların herhangi bir Üye Devlet tarafından
işbu Antlaşmaya uygun olarak alınan ticaret politikasına ilişkin tedbirlerin
uygulanmasını engellemesini önlemek amacıyla veya bu tür tedbirler arasındaki farklılıkların bir veya daha fazla Üye Devlette ekonomik güçlüklere neden olması halinde Komisyon, diğer Üye Devletler arasında gerekli işbirliğinin kurulması için yöntemler önerir. Bu önerinin yapılmaması halinde Komisyon, şartlarını ve ayrıntılarını kendisinin saptayacağı gerekli koruyucu tedbirleri almaları için Üye Devletlere izin verir.
Geçiş döneminde acil durumlar söz konusu olduğunda, Üye Devletler
gerekli tedbirleri bizzat alabilirler ve bu tedbirleri diğer Üye Devletlere ve
onların bu tür tedbirleri değiştirmelerine veya kaldırmalarına karar verebilecek olan Komisyona bildirirler.
Bu tür tedbirlerin seçiminde, ortak pazarın işleyişine en az zarar veren ve
ortak gümrük tarifesinin uygulanmasının olabildiğince hızlandırılması gereğini
de dikkate alan tedbirlere öncelik tanınır.
Madde 116
Üye Devletler, geçiş döneminin sona ermesinden itibaren ortak pazar için
özel öneme sahip bütün sorunlar hakkında ekonomik nitelikli uluslararası
kuruluşlar çerçevesinde yalnızca ortaklaşa hareket ederler. Bu amaçla Komisyon, nitelikli çoğunluk ile karar verecek olan Konseye böyle ortak bir tutumun kapsamı ve uygulamaya konması ile ilgili öneriler sunar.
Üye Devletler, geçiş döneminde ortak hareketlerini düzenlemek ve
mümkün olduğu ölçüde tek bir tavır belirlemek amacıyla aralarında danışmalarda
bulunurlar.
BAŞLIK III :Sosyal Politika
BÖLÜM 1
SOSYAL HÜKÜMLER
Madde 117
Üye Devletler işçilerin, eşit şekilde gelişmelerine imkan vererek hayat ve
çalışma şartlarının iyileştirilmesini teşvik etmenin gerekliliği konusunda görüş
birliği içindedirler.
Üye Devletler, böyle bir gelişmenin sadece sosyal sistemlerin uyumunu
teşvik edecek olan ortak pazarın işleyişi sonucunda değil fakat aynı zamanda işbu Antlaşmada yer alan usuller ve yasa, tüzük veya idari düzenlemelerde belirlenen hükümlerin yakınlaştırılması sonucunda da ortaya çıkacağı anısındadırlar.
Madde 118
İşbu Antlaşmanın diğer hükümleri saklı kalmak kaydıyla ve genel hedeflerine uygun olarak Komisyonun görevleri, Üye Devletler arasında sosyal alanda, özellikle;
- istihdam;
- iş hukuku ve çalışma koşulları;
- temel ve ileri düzeyde mesleki eğitim;
- sosyal güvenlik;
- iş kazaları ve meslek hastalıklarına karşı koruma;
- iş sağlığı;
- sendika kurma ve işveren ile işçiler arasında toplu sözleşme yapma hakkı
ile ilgili konularda yakın işbirliği sağlamaktır.
Bu amaçla Komisyon, ulusal düzeyde ortaya çıkan sorunlar ile uluslararası
kuruluşları ilgilendiren sorunlar hakkında incelemeler yaparak, görüşler
bildirerek ve istişare toplantıları düzenleyerek Üye Devletlerle yakın ilişkiler
kurar.
Komisyon, işbu Maddede öngörülen görüşleri bildirmeden önce Ekonomik
ve Sosyal Komiteye danışır.
Madde 118a*
1. Üye Devletler, özellikle işçi sağlığı ve güvenliği bakımından çalışma
ortamında yapılacak iyileştirmelerin teşvikine önem verir ve sağlanan
iyileştirmelerin korunmasının yanı sıra bu alandaki koşulların
uyumlaştırılmasını kendilerine hedef edinirler.
2. 1 nolu paragrafta belirlenen amacın gerçekleştirilmesine yardımcı olmak
amacıyla Konsey, Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla karar
alarak, Avrupa Parlamentosuyla işbirliği içinde ve Ekonomik ve Sosyal
Komitenin görüşünü aldıktan sonra direktifler vasıtasıyla, Üye Devletlerin her
birinde mevcut bulunan koşulları ve teknik kuralları dikkate alarak aşamalı
olarak gerçekleştirilmek üzere asgari gerekleri kabul eder.
Bu direktiflerde küçük veya orta büyüklükteki teşebbüslerin kurulması ve
gelişimini engellemesi muhtemel idari, mali veya hukuki kısıtlamalar koymaktan kaçınılır.
3. İşbu Maddeye uygun olarak kabul edilen hükümler,herhangi bir Üye
Devletin, işbu Antlaşmayla uyum içinde, çalışma koşullarının korunmasına
yönelik daha sıkı tedbirler almasına veya mevcut tedbirleri sürdürmesine
engel olamaz.
* Bu Madde Tek Avrupa Senedinin 21.Maddesi ile eklenmiştir.
Madde 118b*
Komisyon, Avrupa düzeyinde tarafların da istemesi halinde yönetim ile
emek arasında anlaşmaya dayalı ilişkiler kurulmasını sağlayabilecek bir diyalog kurmak için çaba gösterir.
Madde 119
Her Üye Devlet ilk aşama boyunca, aynı iş için kadın ve erkek işçilere eşit
ücret ödenmesi ilkesinin uygulanmasını temin eder ve daha sonra bu uygulamayı sürdürür.
İşbu Maddenin amaçları doğrultusunda "ücret", işçinin yaptığı iş karşılığında doğrudan doğruya veya dolaylı olarak ve ister nakdi ister ayni olsun işvereninden aldığı temel veya asgari ücret ya da maaş ve herhangi bir başka bedel anlamına gelir.
Cinsiyet farkı gözetmeksizin eşit ücret ödenmesi:
(a) parça başına göre ücreti ödenen aynı iş için yapılacak ödemelerde aynı
ölçü biriminin esas alınması,
(b) zaman esasına göre çalışmada aynı iş için yapılan ödemenin aynı
olması hususlarını içerir.
Madde 120
Üye Devletler, ücretli izin sistemleri arasında mevcut olan eşitliğin
sürdürülmesine özen gösterirler.
Madde 121
Konsey, Ekonomik ve Sosyal Komitenin görüşünü aldıktan sonra ve
oybirliği ile karar alarak özellikle 48 ila 51. Maddelerde değinilen göçmen işçilerin sosyal güvenliği ile ilgili ortak tedbirlerin uygulanması konusunda Komisyonu görevlendirir.
* Tek Avrupa Senedi'nin 22.Maddesi ile eklenen Madde.
Madde 122
Komisyon, Avrupa Parlamentosuna sunacağı yıllık raporunda Topluluk
içindeki sosyal gelişmeler için özel bir bölüm ayırır.
Parlamento, Komisyonu sosyal koşullarla ilgili özel sorunlar hakkında
raporlar hazırlamaya davet edebilir.
BÖLÜM 2
AVRUPA SOSYAL FONU
Madde 123
Ortak pazar içinde işçiler için istihdam imkanlarını iyileştirmek ve bu
suretle yaşam standardının yükselmesine katkıda bulunmak amacıyla, aşağıda belirlenen hükümlere göre bir Avrupa Sosyal Fonu kurulur. Bu fonun görevi,
Topluluk içinde istihdamı kolaylaştırmak ve işçilerin coğrafi ve mesleki
hareketliliğini artırmaktır.
Madde 124
Fon Komisyonca yönetilir.
Komisyona bu görevin yerine getirilmesinde, bir Komisyon üyesinin
başkanlık ettiği ve Hükümetler, sendikalar ve işveren kuruluşlarının
temsilcilerinden oluşan bir Komite yardımcı olur.
Madde 125
1. Bir Üye Devletin başvurusu üzerine Fon, 127. Maddede öngörülen kurallar çerçevesinde, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girmesinden itibaren;
(a) - yeniden mesleki eğitim,
- yeniden yerleşme tazminatları,
vasıtasıyla işçilere verimli olabilecekleri yeni işler sağlanması,
(b) bir teşebbüsün farklı bir üretime yönelmesi sonucunda işi bütünüyle
veya kısmen azalan veya geçici olarak işten çıkarılan işçilere, yeniden tam olarak istihdam edilinceye kadar, eski ücret düzeylerini koruyabilmeleri için yardım sağlanması amacıyla o Üye Devlet veya kamu hukukuna tabi bir kuruluş tarafından tahakkuk ettirilen masrafların % 50'sini karşılar.
2. Yeniden mesleki eğitim masrafları için Fon'un yardım sağlaması, işsiz
kalanlara yeni bir meslek dışında iş bulunamamış olması ve yeniden
eğitildikleri meslekte en az altı aydır üretken bir şekilde çalışıyor bulunmaları
şartına bağlıdır.
Yeniden yerleşme yardımlarının verilmesi, işsiz kalan işçilerin, Topluluk
içinde ikametgâhlarını değiştirmeye mecbur bırakılmaları ve yeni
ikametgâhlarında en az altı aydır üretken bir şekilde çalışıyor olmaları şartına bağlıdır.
Bir teşebbüsün faaliyet türünün değiştirilmesi halinde işçilere yapılacak
yardımların verilmesi:
a) söz konusu işçilerin en az altı aydır bu teşebbüste yeniden tam olarak
istihdam edilmiş olmaları,
b) ilgili hükümetin, söz konusu değişiklik ve onun finansmanı ile ilgili olarak
söz konusu teşebbüs tarafından hazırlanmış bir tasarıyı daha önceden
takdim etmiş olması, ve
c) Komisyonun bu değişiklik tasarısına ön onay vermiş olması şartına
bağlıdır.
Madde 126
Konsey, geçiş dönemi sona erdiğinde, Komisyonun görüşünü aldıktan ve
Ekonomik ve Sosyal Komite ile Avrupa Parlamentosuna da danıştıktan sonra;
(a) nitelikli çoğunluk ile 125. Maddede sözü edilen yardımın artık tamamen veya kısmen kesilmesine karar verebilir; veya
(b) 123. Maddede belirlenen amaçlar çerçevesinde Fona verilebilecek
yeni görevleri oybirliğiyle saptayabilir.
Madde 127
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine nitelikli çoğunlukla ve Ekonomik ve
Sosyal Komite ile Avrupa Parlamentosunun da görüşünü aldıktan sonra, 124 ila
126. Maddelerin uygulanması için gerekli hükümleri belirler; özellikle 125.
Maddeye göre Fon tarafından verilecek yardımın koşullarını ve işçileri Madde 125 (1) (b)'de öngörülen yardımdan yararlanacak teşebbüslerin sınıflarını ayrıntılarıyla saptar.
Madde 128
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve Ekonomik ve Sosyal Komitenin
görüşünü aldıktan sonra, hem ulusal ekonomilerin hem de ortak pazarın uyumlu kalkınmasına katkıda bulunabilecek ortak bir mesleki eğitim politikasının uygulanmasına ilişkin genel ilkeleri belirler.
BAŞLIK IV :Avrupa Yatırım Bankası
Madde 129
Tüzel kişiliğe sahip bir Avrupa Yatırım Bankası kurulmuştur.
Avrupa Yatırım Bankasının ortakları Üye Devletlerdir.
Avrupa Yatırım Bankasının Statüsü, işbu Antlaşmaya ekli bir Protokol ile
belirlenmiştir.
Madde 130
Avrupa Yatırım Bankasının görevi, sermaye piyasasına başvurarak ve kendi
öz kaynaklarını kullanarak, ortak pazarın, Topluluğun genel yararları
doğrultusunda dengeli ve istikrarlı bir biçimde gelişmesine katkıda bulunmaktır.
Bu amaçla Banka, kâr amacı gütmeksizin ekonominin bütün sektörlerindeki;
(a) az gelişmiş bölgelerin kalkınmasına yönelik projelerin;
(b) ortak pazarın aşamalı olarak kurulmasının gerektirdiği teşebbüslerin modernleştirilmesi veya faaliyet türlerinin değiştirilmesi ya da yeni iş alanlarının yaratılmasını amaçlayan ve büyüklükleri ve nitelikleri gereği Üye Devletlerin her birinde mevcut bulunan çeşitli finansman imkanlarıyla tamamen finanse edilemeyen projelerin;
(c) birden çok Üye Devletin ortak yararına olan ve Üye Devletlerin her birinde mevcut bulunan çeşitli finansman imkanlarıyla finanse edemeyecekleri büyüklük veya nitelikteki projelerin finansmanını kredi ve teminatlar vererek kolaylaştırır.
BAŞLIK V* :Ekonomik ve Sosyal Kaynaşma
Topluluk, bir bütün olarak uyumlu gelişmesini ilerletmek amacıyla ekonomik ve sosyal kaynaşmanın güçlendirilmesine yönelik faaliyetlerini geliştirir ve devam ettirir.
Topluluk, özellikle çeşitli bölgeleri arasındaki eşitsizlikleri ve en az
kayırılan bölgelerdeki geri kalmışlığı gidermeyi amaçlar.
Madde 130b
Üye Devletler kendi ekonomi politikalarını yürütür ve ayrıca Madde
130a'da belirlenen hedeflere ulaşmak amacıyla bu politikaları koordine ederler.
Ortak politikaların ve iç pazarın gerçekleştirilmesinde 130a ve 130c
Maddelerinde sözü edilen amaçlar göz önünde bulundurulur ve bu amaçların gerçekleştirilmesine yardımcı olunur. Topluluk, bu amaçlara ulaşılmasını, yapısal Fonlar (Avrupa Tarımsal Yönlendirme ve Garanti Fonu, "Yönlendirme" Bölümü, Avrupa Sosyal Fonu, Avrupa Bölgesel Kalkınma Fonu), Avrupa Yatırım Bankası ve diğer mevcut mali araçlar vasıtasıyla aldığı kararlar ile destekler.
Madde 130c
Avrupa Bölgesel Kalkınma Fonu, geri kalmış bölgelerin gelişmesi ve yapısal bakımdan düzenlenmesine ve gerileyen sınai bölgelerdeki üretimin değiştirilmesine katılım yoluyla, Topluluk içindeki temel bölgesel dengesizliklerin giderilmesine yardımcı olma amacına yöneliktir.
Madde 130d
Tek Avrupa Senedi yürürlüğe girdiğinde Komisyon, Konseye amacı,
mevcut yapısal fonların (Avrupa Tarımsal Yönlendirme ve Garanti Fonu,
Yönlendirme Bölümü, Avrupa Sosyal Fonu, Avrupa Bölgesel Kalkınma Fonu) yapıları ve işleyişleri ile ilgili kurallarında, 130a ve 130c Maddelerinde yer alan hükümlerin yerine getirilmesine katkıda bulunmak amacıyla görevlerini
belirlemek ve akılcı bir çerçeveye oturtmak, etkinliklerini artırmak ve mevcut
mali araçları da kullanarak kendi faaliyetlerini kendi aralarında koordine etmek için gerekecek değişiklikleri yapmak olan kapsamlı bir öneri sunar. Konsey, bu öneri hakkındaki kararını Avrupa Parlamentosu ve Ekonomik ve Sosyal Komitenin görüşünü aldıktan sonra bir yıllık bir süre içinde oybirliğiyle verir.
Madde 130e
Madde 130d'de değinilen kararın kabulünden sonra, Avrupa Bölgesel
Kalkınma Fonuna ilişkin uygulama kararları, Komisyonun önerisi üzerine ve
Avrupa Parlamentosuyla işbirliği halinde nitelikli çoğunlukla karar alan Konsey tarafından alınır.
Avrupa Tarımsal Yönlendirme ve Garanti Fonu, Yönlendirme Bölümü ve
Avrupa Sosyal Fonu ile ilgili olarak 43, 126 ve 127. Maddeler ayrı ayrı
uygulamada kalır.
BAŞLIK VI* :Araştırma ve teknolojik gelişme
Madde 130 f
1. Topluluğun amacı,Avrupa sanayinin bilimsel ve teknolojik temellerini
kuvvetlendirmek ve bu sanayinin uluslararası rekabet gücünün gelişmesini
desteklemektir.
2. Bu amaçla, küçük ve orta büyüklükteki teşebbüsler de dahil olmak üzere
bütün teşebbüslerin, araştırma merkezlerinin ve üniversitelerin araştırma ve
teknolojik gelişme çabalarını teşvik eder; Topluluk özellikle ulusal kamu
ihaleleri açmak, ortak normları belirlemek ve işbirliğindeki hukuki ve mali
engellerini kaldırmak suretiyle teşebbüslerin Topluluğun iç pazar
potansiyelinden tam olarak yararlanmalarına imkan vermeyi amaçlayarak
birbirleriyle olan işbirliği çabalarını destekler.
3. Bu hedeflerin gerçekleştirilmesinde, özellikle araştırma ve teknolojik gelişme alanında girişilen ortak çaba ve iç pazarın kurulması ile özellikle rekabet ve ticaret alanında ortak politikaların yürürlüğe konulması arasındaki ilişki göz önünde bulundurulur.
Madde 130 g
Bu hedeflerin gerçekleştirilmesi için Topluluk, Üye Devletlerde girişilen
faaliyetleri tamamlamak amacıyla aşağıdaki faaliyetlerde bulunur:
(a) teşebbüsler, araştırma merkezleri ve üniversiteler ile işbirliğini
artırarak araştırma, teknolojik gelişme ve tanıtım programlarını
uygulamaya koymak;
(b) Topluluğun, araştırma, teknolojik gelişme ve tanıtım alanlarında,
üçüncü ülkeler ve uluslararası kuruluşlarla işbirliğini artırmak;
(c) Topluluğun araştırma, teknolojik gelişme ve tanıtım konusundaki
faaliyetlerinin sonuçlarını yaymak ve değerlendirmek;
(d) Topluluktaki araştırmacıların eğitimini ve dolaşımını teşvik etmek.
Madde 130 h
Üye Devletler, ulusal düzeyde yürütülen politikaları ve programları
Komisyonla irtibat halinde aralarında koordine ederler. Komisyon, Üye
Devletlerle yakın temas içinde, bu koordinasyonu teşvik etmek için yararlı bütün girişimlerde bulunur.
Madde 130 i
1. Topluluk, faaliyetlerinin tamamını içeren birden çok yıla yaygın bir çerçeve programı kabul eder. Bu çerçeve program bilimsel ve teknik amaçları tespit eder, bu amaçların önceliklerini tanımlar, öngörülen faaliyetlerin ana hatlarını belirtir, programın bütününe Topluluğun mali katılımı için gerekli görülen miktar ve uygulama usulleri ve öngörülen değişik faaliyetler arasında bu miktarın dağılımını saptar.
2. Mevcut durumlarda meydana gelecek değişikliklere göre çerçeve programda uyarlamalar veya ilaveler yapılabilir.
Madde 130 k
Çerçeve programın uygulamaya konması, faaliyetlerin her birinin içinde
geliştirilmiş özel programlar yoluyla yapılır. Her özel program, kendi
uygulanmasıyla ilgili ayrıntılı kuralları tanımlar, süresini tespit eder ve gerekli görülen araçları temin eder.
Konsey, özel programlar sonucunda elde edilen bilgilerin yayılmasına
ilişkin usul ve esasları belirler.
Madde 130 l
Birden çok yıla yaygın programın uygulamaya konulmasında, Topluluğun
muhtemel katılımı saklı kalmak kaydıyla, finansmanını yalnızca bazı Üye
Devletlerin sağladığı tamamlayıcı programların da yapılmasına karar verebilir.
Konsey, özellikle bilgilerin yayılması ve diğer Üye Devletlerin katılımı
konusunda ek programlara uygulanacak kuralları tespit eder.
Madde 130 m
Birden çok yıla yaygın çerçeve programın uygulamaya konulmasında,
Topluluk, ilgili Üye Devletlerle uyum içinde, bu programların uygulanması için
meydana getirilmiş kurumlara katılım da dahil olmak üzere çeşitli Üye
Devletlerce başlanmış araştırma ve geliştirme programlarına katılımı öngörebilir.
Madde 130 n
Topluluk, birden çok yıla yaygın çerçeve programın uygulamaya konulmasında, Topluluk içinde araştırma, teknolojik gelişme ve tanıtım
konularında üçüncü ülkeler veya uluslararası kuruluşlarla işbirliği öngörebilir.
Bu işbirliğinin uygulanma usulleri, 228.Madde uyarınca Topluluk ile ilgili
üçüncü taraflar arasında müzakere edilerek akdedilecek uluslararası anlaşmaları gerektirebilir.
Madde 130 o
Topluluk kendi araştırma, teknolojik gelişme ve tanıtım programlarının iyi
uygulanması için gerekli olacak ortak teşebbüsler veya başka herhangi bir kurum kurabilir.
Madde 130
1. Topluluğun muhtemel katılımı dahil olmak üzere, her programın
finansmanına ilişkin ayrıntılar programın kabulü sırasında tespit edilir.
2. Topluluğun yıllık katkı miktarı, Topluluğun diğer muhtemel finansman
yöntemleri saklı kalmak kaydıyla, bütçe süreci içinde tespit edilir. Özel
programların tahmini maliyet tutarı, çerçeve programın öngördüğü finansman
miktarını aşmamalıdır.
Madde 130 q
1. Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosu ile Ekonomik ve Sosyal Komitenin de görüşünü aldıktan sonra, Konsey, 130 ı ve 130o Maddelerinde öngörülen hükümleri oybirliğiyle tespit eder.
2. Konsey, Komisyonun önerisi üzerine, Ekonomik ve Sosyal Komitenin de
görüşünü aldıktan sonra ve Avrupa Parlamentosu ile işbirliği içinde 130 k,
130 l, 130 m, 130 n Maddelerinde ve 130 p Maddesinin 1. paragrafında
öngörülen hükümleri nitelikli çoğunlukla tespit eder. Ek programların kabulü
ayrıca ilgili Üye Devletlerin onayını da gerektirir.
BAŞLIK VII* :Çevre
Madde 130 r
1. Topluluğun çevre konusundaki uğraşı amacı:
(i) çevrenin özelliklerini korumak, aynen muhafaza etmek ve
iyileştirmek;
(ii) insan sağlığının korunmasına katkıda bulunmak;
(iii) doğal kaynakların dikkatli ve akılcı bir biçimde kullanılmasını
temin etmektir.
2. Topluluğun çevreyle ilgili çabaları, koruyucu tedbirlerin alınması, çevreye
verilen zararların öncelikle kaynağında giderilmesi ve kirletenin ödemesi
ilkeleri üzerine kuruludur. Çevre korunması konusundaki gerekler
Topluluğun diğer politikalarının bir parçasını oluşturur.
3. Topluluk, çevre konusundaki eylem programını hazırlarken:
(i) elde bulunan bilimsel ve teknik verileri;
(ii) Topluluğun değişik bölgelerindeki çevre şartlarını;
(iii) girişimde bulunmak ya da bulunmamaktan doğabilecek fayda ve
maliyetleri;
(iv) Topluluğun bir bütün olarak ekonomik ve sosyal kalkınmasını ve
bölgelerinin dengeli kalkınmalarını,
göz önünde bulundurur.
4. Topluluk, 1. paragrafta öngörülen amaçla, tek tek Üye Devletler düzeyinden daha iyi gerçekleştirilebildiği ölçüde, çevre ile ilgili konularda Topluluk düzeyinde hareket eder. Üye Devletler, Topluluğa özgü nitelikleri olan belirli tedbirler saklı kalmak kaydıyla, diğer tedbirlerin finansmanını ve uygulanmasını sağlarlar.
5. Topluluk ve Üye Devletler, kendi yetkileri çerçevesinde, üçüncü ülkeler ve yetkili uluslararası kuruluşlarla işbirliği yaparlar. Topluluk içindeki
işbirliğinin ayrıntıları, 228. Madde uyarınca Topluluk ve ilgili üçüncü taraflar
arasında görüşülüp sonuca bağlanacak anlaşmaları gerektirebilir.
Yukarıdaki paragraf, Üye Devletlerin uluslararası kuruluşlarla görüşmelerde bulunma ve uluslararası anlaşmalar yapma yetkisini engellemez.
Madde 130 s
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosu ile
Ekonomik ve Sosyal Komitenin de görüşünü aldıktan sonra, Topluluk tarafından girişilecek faaliyetleri oybirliğiyle kararlaştırır.
Konsey, önceki fıkrada öngörülen şartlar çerçevesinde nitelikli çoğunlukla
karar alınması gereken konuları belirler.
Madde 130 t
130. Madde gereğince ortaklaşa tespit edilen koruma tedbirleri, her Üye
Devletin işbu Antlaşma ile bağdaşan daha sıkı koruma tedbirleri almasını ve
sürdürmesini engellemez.
KISIM DÖRT :DENİZAŞIRI ÜLKE VE TOPRAKLARIN ORTAKLIĞI
Madde 131
Üye Devletler, Belçika, Fransa, İtalya, Hollanda, Danimarka* ve Birleşik
Krallıkla özel ilişkileri olan Avrupa dışı ülke ve toprakların Toplulukla ortaklık
kurmalarını kabul ederler**. Bu ülke ve toprakların (bundan böyle "ülke ve
topraklar") listesi bu Antlaşmanın 4 numaralı ekinde verilmiştir.
Ortaklığın amacı, ülke ve toprakların ekonomik ve sosyal kalkınmasını
desteklemek ve bu ülkeler ile bir bütün olarak Topluluk arasında daha sıkı
ekonomik ilişkiler kurmaktır.
İşbu Antlaşmanın başlangıç bölümünde yer alan ilkelere uygun olarak
ortaklık, öncelikle bu ülke ve topraklarda yaşayan insanların arzuladıkları
ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmelere yardımcı olmak amacıyla çıkarlarını ve refah düzeylerini artırma amacına hizmet eder.
Madde 132
Ortaklık aşağıdaki amaçları güder :
1. Üye Devletler, işbu Antlaşmaya uygun olarak kendi aralarında birbirlerine
tanıdıkları ticaret rejimini diğer ülke ve topraklarla olan ticaretlerine de uygular.
2. Her ülke ve toprak, Üye Devletlerle ve diğer ülke ve topraklarla olan ticari ilişkilerinde, özel ilişkisinin olduğu Avrupa Devletine uyguladığı rejimi
uygular.
* "Danimarka" terimi Grönland Antlaşmasının 2.Maddesi ile eklenmiştir.
** İlk cümle, "Danimarka" deyimi hariç olmak üzere, Konsey Kararının 13.Maddesiyle değişik DK/YRL/BK Katılma Senedinin 24. Maddesinin 1.paragrafıyla değiştirilmiştir.
3. Üye Devletler, bu ülke ve toprakların aşamalı kalkınmaları için gerekli
yatırımlara katkıda bulunur.
4. Üye Devletlerin, ülke ve topraklardan birinin uyruğu bulunan tüm gerçek ve
tüzel kişileri, Topluluk tarafından finanse edilen yatırımlar için açılan
ihalelere eşit koşullarda katılabilir.
5. Üye Devletler ile ülke ve topraklar arasındaki ilişkilerde şirket veya
firmaların ve uyrukların yerleşme hakkı, 136. Maddede öngörülen özel
hükümler saklı kalmak kaydıyla ve ayırım gözetilmeksizin, yerleşme hakkına
ilişkin Bölümde yer alan hüküm ve usullere uygun olarak düzenlenir.
Madde 133
1. Ülkeye topraklar çıkışlı malların Üye Devletlerce ithali üzerinden alınan
gümrük vergileri, işbu Antlaşma hükümleri uyarınca Üye Devletler arasında
gümrük vergilerinin aşamalı olarak tamamen kaldırılması ile uyumlu olarak
kaldırılır.
2. Her ülke veya toprağa Üye Devletlerden veya diğer ülke ve Topraklardan yapılan ithalattan alınan gümrük vergileri, 12, 13, 14,15 ve 17. Madde hükümlerine uygun şekilde aşamalı olarak kaldırılır.
3. Bununla birlikte ülke ve topraklar, kalkınma ve sanayileşme ihtiyaçlarını
karşılayacak veya bütçeleri için gelir yaratacak gümrük vergileri koyabilirler.
Yukarıdaki bentte sözü edilen vergiler, yine de, her bir ülke ve toprağın
özel ilişkiler içinde olduğu Üye Devletten ithal edilen ürünler üzerine konulan
vergilerin düzeyine aşamalı olarak getirilir. İşbu Antlaşmada öngörülen indirim takvimi ve oranları, ilgili ülke veya toprakla özel ilişkileri olan Üye Devletin bir ürünü üzerine konulan vergi ile Topululuk çıkışlı aynı ürünün ithalatçı ülke veya toprağa girişi esnasında alınan vergi arasındaki fark için uygulanır.
4. Paragraf, bağlı oldukları özel uluslararası yükümlülükler sebebiyle zaten işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişinde ayırım gözetmeyen bir gümrük tarifesi
uygulayan ülke ve Topraklara uygulanmaz.
5. Ülke ve toprakların ithal ettikleri mallara gümrük vergisi konulması veya bu
mallara konulan gümrük vergilerinde yapılacak herhangi bir değişiklik,
muhtelif Üye Devletlerden yapılacak ithalatlar arasında hukuken veya fiilen,
dolaylı veya dolaysız ayırımcılığa neden olmamalıdır.
Madde 134
133. Maddenin 1. paragraf hükümleri uygulandığında, üçüncü bir ülkeden
başka bir ülke veya toprağa ihraç edilen mallara uygulanan vergi düzeyleri eğer ticareti herhangi bir Üye Devletin aleyhine saptırma eğilimi gösterirse, bu Üye Devlet Komisyondan diğer Üye Devletlere bu duruma çare bulmak için gerekli önlemleri teklif etmesini isteyebilir.
Madde 135
Halk sağlığı, kamu güvenliği ve kamu düzeniyle ilgili hükümler saklı kalmak kaydıyla,ülke ve topraklar işçilerinin Üye Devletlerde, Üye Devletler işçilerinin bu ülke ve topraklarda serbest dolaşımları, Üye Devletlerin daha sonra oybirliği ile yapacakları anlaşmalar ile belirlenir.
Madde 136
İşbu Antlaşmanın yürürlüğe girişinden itibaren ilk beş yıllık bir dönem için işbu Antlaşmaya ekli bir uygulama sözleşmesi, ülke ve topraklarla Topluluk
arasındaki ortaklığın ayrıntılarını ve usulünü belirler.
Yukarıdaki paragrafta sözü edilen Sözleşmenin sona ermesinden önce
Konsey, oybirliği ile, işbu Antlaşmada belirtilen ilkelere ve edinilen tecrübelere dayanarak yeni bir dönem için öngörülecek hükümleri belirler.
Madde 136 a*
İşbu Antlaşmaya ek, Grönland ile ilgili özel düzenlemelere ilişkin Protokolde yer alan Grönland ile ilgili özel hükümler saklı kalmak kaydıyla, 131 ila 136. Madde hükümleri Grönland için uygulanır.
* Bu Madde Grönland Antlaşmasının 3.Maddesi ile eklenmiştir.
KISIM BEŞ :TOPLULUĞUN KURUMLARI
BAŞLIK I
Kurumlara İlişkin Hükümler
BÖLÜM 1
KURUMLAR
Kesim 1
Avrupa Parlamentosu
Madde 137
Topluluk bünyesinde bir araya gelen Devletlerin halklarının temsilcilerinden oluşan Avrupa Parlamentosu, işbu Antlaşma ile kendisine verilen danışma ve denetim yetkilerini kullanır.
Madde 138
(1 ve 2. paragrafların, Avrupa Parlamentosu Temsilcilerinin Seçimine
İlişkin Senedin 14. Maddesi uyarınca, 17 Temmuz 1979 tarihinden itibaren
hükmü kalmamıştır.)
[Bkz: Söz konusu Senedin aşağıdaki 1. Maddesi:
1. Topluluk bünyesinde bir araya gelen Devletlerin halklarının Avrupa
Parlamentosundaki temsilcileri, doğrudan genel oy ile seçilir.]
[Bkz: Söz konusu Senedin aşağıdaki 2. Maddesi:
2. Her Üye Devletten seçilen temsilcilerin sayısı aşağıdaki gibidir:
Belçika 24
Danimarka 16
Almanya 81
Yunanistan 24
İspanya 60
Fransa 81
İrlanda 15
İtalya 81
Lüksemburg 6
Hollanda 25
Portekiz 24
Birleşik Krallık 81]*
3. Avrupa Parlamentosu, doğrudan genel oy ile yapılacak seçimlerin bütün Üye Devletlerde tek tip bir usule göre yapılmasına ilişkin tasarılar hazırlar.**
Konsey, oybirliğiyle uygun hükümleri belirler ve bunları Üye Devletlere,
kendi anayasal kurallarına göre kabul etmelerini tavsiye eder.
* İSP/PORT Katıma Senedinin 10.Maddesi ile belirlenen temsilcilerin sayısı.
** Bu konuda Avrupa Parlamentosu Temsilcilerinin Seçimine ilişkin Senedin 7(1) ve (2). maddesine bakınız.
Madde 139
Avrupa Parlamentosu yılda bir defa olmak üzere Mart ayının ikinci salı
günü kendiliğinden toplanır.* **
Avrupa Parlamentosu, Üyelerinin çoğunluğunun, Konseyin veya
Komisyonun talebi üzerine olağanüstü toplanabilir.
Madde 140
Avrupa Parlamentosu, Başkanını ve Başkanlık Divanını kendi üyeleri
arasından seçer.
Komisyon üyeleri, bütün oturumlara katılabilir ve talep ederlerse,
Komisyon adına söz alabilirler.
Komisyon, Avrupa Parlamentosu veya üyeleri tarafından kendisine
yöneltilen soruları yazılı veya sözlü olarak cevaplar.
Konsey,iç tüzüğünde belirlenen kurallar uyarınca Avrupa Parlamentosu
tarafından dinlenir.
Madde 141
İşbu Antlaşmada aksine hüküm bulunmadıkça, Avrupa Parlamentosu,
kullanılan oyların mutlak çoğunluğu ile karar alır.
Toplanma yeter sayısı iç tüzükle belirlenir.
* Birinci paragraf Birleşme Antlaşmasının 27 (1).Maddesi ile değiştirilmiştir.
** Bu maddenin ikinci cümlesi için Avrupa Parlamentosu Temsilcilerinin Seçimine İlişkin Senedin 10 (3). Maddesine bakınız.
Madde 142
Avrupa Parlamentosu, üye tam sayısının çoğunluğu ile kendi iç tüzüğünü
kabul eder.
Avrupa Parlamentosunun görüşmeleri kendi iç tüzüğünde öngörülen şartlar
uyarınca yayınlanır.
Madde 143
Avrupa Parlamentosu Komisyon tarafından kendisine sunulan yıllık genel
raporu açık birleşimde görüşür.
Madde 144
Komisyonun faaliyetleri hakkında bir gensoru önergesi verilirse, Avrupa
Parlamentosu, bu önerge ile ilgili oylamayı, önergenin verilişinden en az üç gün sonra ve ancak açık oylama ile yapabilir.
Eğer gensoru önergesi Avrupa Parlamentosunu üye tam sayısının çoğunluğu ve kullanılan oyların üçte ikisiyle kabul edilirse, Komisyon üyeleri toplu olarak istifa ederler. Üyeler 158. Maddeye göre yerlerine atama yapılıncaya
kadar günlük işleri yürütmeye devam ederler.
Kesim 2
Konsey
Madde 145
İşbu Antlaşmada belirlenen hedeflere ulaşılmasını sağlamak için Konsey,
bu Antlaşmanın hükümlerine uygun olarak:
- Üye Devletlerin genel ekonomik politikalarının koordinasyonunu sağlar;
- karar alma yetkisine sahiptir;
- koyduğu kuralların uygulanması için kararlarında Komisyona yetki verir.
Konsey, bu yetkinin kullanımını bazı kurallara tabi tutabilir. Konsey, bazı özel durumlarda ise yürütme yetkisini doğrudan kullanma hakkını saklı tutabilir.
Yukarıda sözü edilen usuller, Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa
Parlamentosunun da görüşünü aldıktan sonra, Konsey tarafından oybirliğiyle
önceden belirlenecek ilke ve kurallara uygun olmalıdır.*
Madde 146
(Bu Madde Birleşme Antlaşmasının 7. Maddesi ile yürürlükten
kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 2. Maddesi:
Konsey, Üye Devletlerin temsilcilerinden oluşur. Her Hükümet kendi üyelerinden birini Konseye delege tayin eder.
Başkanlık görevi, Konseye üye her Devlet tarafından sıra ile altı aylık bir
süre için aşağıdaki Üye Devletler sırasına göre yerine getirilir:
- ilk altı yıllık dönem için: Belçika, Danimarka, Almanya, Yunanistan,
İspanya, Fransa, İrlanda, İtalya, Lüksemburg, Hollanda, Portekiz, Birleşik
Krallık.
* Üçüncü satırbaşı Tek Avrupa Senedinin 10.Maddesi ile eklenmiştir.
- müteakip altı yıllık dönem için: Danimarka, Belçika, Yunanistan,
Almanya, Fransa, İspanya, İtalya, İrlanda, Hollanda, Lüksemburg, Birleşik
Krallık, Portekiz.]*
Madde 147
(Bu Madde Birleşme Antlaşmasının 7. Maddesi ile yürürlükten
kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 3. Maddesi :
Konsey, Başkan tarafından resen çağrıldığında veya üyelerden biri ya da
Komisyonun talebi üzerine toplanır.]
Madde 148
1. İşbu Antlaşmada aksine hüküm bulunmadıkça, Konsey üye tam sayısının
çoğunluğu ile karar alır.
2. Konseyin nitelikli çoğunluk gerektiren kararları için, üyelerin oy ağırlığı
aşağıdaki gibidir.
Belçika 5
Danimarka 3
Almanya 10
Yunanistan 5
İspanya 8
Fransa 10
İrlanda 3
İtalya 10
Lüksemburg 2
Hollanda 5
Portekiz 5
Birleşik Krallık 10
* İkinci paragraf İSP/PORT Katılma Senedinin 11.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Konsey kararlarının alınabilmesi için:
- işbu Antlaşmaya göre, Komisyonun önerisi üzerine alınmaları gerekenler
için lehte en az elli dört,
- diğerleri için en az sekiz üye tarafından lehte elli dört oy kullanılmalıdır.*
3. Hazır bulunan veya temsil edilen üyelerin çekimser kalmaları, Konseyin
oybirliği gerektiren kararlar almasını engellemez.
Madde 149**
1. İşbu Antlaşma uyarınca Konseyin bir kararı Komisyonun önerisi üzerine
alınmakta ise Konsey, bu öneriyi değiştirecek kararı ancak oybirliği ile
alabilir.
2. Konseyin bir kararı, işbu Antlaşma uyarınca Avrupa Parlamentosu ile işbirliği
yapılarak alınmakta ise aşağıdaki usul uygulanır:
(a) Konsey, 1. paragrafta belirtilen koşullar altında, Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosunun da görüşünü aldıktan sonra, nitelikli çoğunlukla ortak bir görüş belirler.
(b) Konseyin ortak görüşü, Avrupa Parlamentosuna iletilir. Konsey ve Komisyon, Avrupa Parlamentosuna, Konseyin ortak görüşünün dayandığı gerekçeler ile Komisyonun görüşünü ayrıntılı olarak bildirirler.
Bu bildirimi izleyen üç ay içinde Avrupa Parlamentosu ortak görüşü kabul ederse veya bu süre içinde konuya ilişkin herhangi bir karar almazsa Konsey, ortak görüş doğrultusundaki kararı kesin olarak kabul
eder.
* İkinci paragraf İSP/PORT Katılma Senedinin 14.Maddesi ile değiştirilmiştir.
** Bu Madde Tek Avrupa Senedinin 7.Maddesi ile değiştirilmiştir.
(c) Avrupa Parlamentosu, (b)bendinde bahsedilen üç ay içinde, üye
tam sayısının mutlak çoğunluğu ile Konseyin ortak görüşünde değişiklikler önerebilir. Avrupa Parlamentosu, keza, aynı çoğunlukla, Konseyin ortak görüşünü reddedebilir. Görüşmelerin sonucu Konsey ve Komisyona gönderilir.
Avrupa Parlamentosu, Konseyin ortak görüşünü reddederse, Konsey
ikinci incelemede ancak oybirliği ile karar alabilir.
(d) Komisyon, bir aylık süre içinde, Avrupa Parlamentosu tarafından
önerilen değişiklikleri de göz önüne alarak, Konseyin ortak görüşünün kabulünde esas alınan öneriyi gözden geçirir.
Komisyon, gözden geçirdiği kendi önerisi ile birlikte, Avrupa Parlamentosu tarafından önerilen ve kendisinin dikkate almadığı değişiklikleri Konseye iletir ve onlarla ilgili görüşünü de bildirir. Konsey, bu değişiklikleri oybirliğiyle kabul edebilir.
(e) Konsey, Komisyon tarafından gözden geçirilen öneriyi nitelikli
çoğunlukla kabul eder.
Konsey, Komisyon tarafından gözden geçirilen öneriyi ancak oybirliği ile
değiştirebilir.
(f) (c), (d) ve (e) bentlerinde belirtilen durumlarda, Konseyin üç aylık bir süre içinde karar alması gerekir. Bu süre içinde herhangi bir karar almazsa, Komisyonun önerisi kabul edilmemiş sayılır.
(g) (b) ve (f) bentlerinde belirtilen süreler, Konsey ve Avrupa Parlamentosunun ortak kararıyla, en fazla bir ay uzatılabilir.
3. Konsey karar almadığı sürece, Komisyon 1 ve 2. paragraflarda bahsedilen usuller sırasında önerisinde değişiklik yapabilir.
Madde 150
Oylama yapıldığında Konseyin her bir üyesi diğer üyelerden ancak birini
temsil edebilir.
Madde 151
(Bu Madde Birleşme Antlaşmasının 7. Maddesi ile yürürlükten
kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 5 ve 4. Maddeleri:
Madde 5:
Konsey kendi iç tüzüğünü yapar.
Madde 4:
Üye Devletlerin Daimi Temsilcilerinden oluşan bir komite, Konseyin
çalışmalarını hazırlamak ve Konseyin kendisine verdiği görevleri yerine
getirmekle yükümlüdür.]
Madde 152
Konsey, Komisyondan ortak hedeflere ulaşılabilmesi için yararlı gördüğü
bütün incelemeleri yapmasını ve uygun göreceği her türlü öneriyi kendisine
sunmasını talep edebilir.
Madde 153
Konsey, Komisyonun görüşünü aldıktan sonra, işbu Antlaşmada öngörülen
komitelerin statüsünü belirler.
Madde 154
(Bu Madde Birleşme Antlaşmasının 7. Maddesi ile yürürlükten
kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 6. Maddesi:
Konsey, Komisyon Başkanı ve üyelerinin ve Adalet Divanı Başkanının,
Yargıçlarının, Savcılarının ve Başkatibinin maaşlarını, tazminatlarını ve emekli
maaşlarını nitelikli çoğunlukla tespit eder. Ücret yerine geçen her türlü ödemeyi de aynı çoğunlukla tespit eder.]
Kesim 3
Komisyon
Madde 155
Komisyon, ortak pazarın tam olarak işleyişini ve gelişmesini sağlamak
amacıyla:
- işbu Antlaşmanın hükümleri ile bu Antlaşma gereğince kurumlar
tarafından belirlenen tedbirlerin uygulanmasını sağlar;
- işbu Antlaşmada açıkça öngörülmesi veya Komisyonun gerekli görmesi
halinde, işbu Antlaşmada belirtilen konularla ilgili tavsiyelerde bulunur veya
görüşler bildirir;
- işbu Antlaşmada öngörülen şartlarda, karar alma yetkisine sahip olduğu
gibi, Konsey ve Avrupa Parlamentosunca tedbirlerin şekillendirilmesine de
katkıda bulunur;
- Konsey tarafından belirlenen kuralların uygulanması için, Konseyin
kendisine verdiği yetkileri kullanır.
Madde 156
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 18. Maddesi:
Komisyon her yıl,Avrupa Parlamentosunun oturumunun açılmasından en az
bir ay önce, Toplulukların faaliyetleri ile ilgili genel bir rapor yayınlar.]
Madde 157
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 10. Maddesi:
1. Komisyon, yeterlilikleri esas alınarak seçilen ve bağımsızlıkları şüphe
götürmeyen on yedi üyeden oluşur.*
Komisyon üyelerinin sayısı, Konsey tarafından oybirliğiyle karar alınarak
değiştirilebilir.
Sadece Üye Devletler uyrukları Komisyon üyesi olabilirler.
Komisyonda Üye Devletlerin her birinden en az bir uyruklunun bulunması
zorunludur ancak aynı Devlet uyruğunda bulunan üye sayısı ikiden fazla olamaz.
2. Komisyon üyeleri görevlerini Toplulukların genel çıkarları doğrultusunda,
tam bir bağımsızlıkla yerine getirirler.
Görevlerinin yerine getirilmesinde, hiçbir hükümet ya da kuruluştan ne
talimat isterler, ne de alırlar. Görevleri ile bağdaşmayan her türlü faaliyetten
kaçınırlar.
Her Üye Devlet, bu kurala uymayı ve görevlerinin ifası sırasında Komisyon üyelerini etkileme yoluna gitmemeyi taahhüt eder.
Komisyon üyeleri görev süreleri boyunca, kazanç karşılığı olsun ya da
olmasın, başka hiçbir mesleki faaliyette bulunamazlar. Göreve başlarken,
görevlerinin devamı süresince ve görevleri sona erdikten sonra, görevlerinin
gerektirdiği yükümlülüklere riayet etmeyi ve özellikle görevleri sona erdikten
sonra, bazı görev ve menfaatlerin kabulüyle ilgili olarak dürüst ve duyarlı
davranmayı resmen taahhüt ederler. Bu yükümlülüklerin ihlali halinde, Konsey veya Komisyonun müracaatı üzerine, Adalet Divanı, duruma göre ilgili üyenin 13. Madde* uyarınca resen görevden ayrılmış sayılmasına veya emeklilik hakkından ya da onun yerine geçen diğer sosyal haklardan mahrum bırakılmasına karar verebilir.]
* Birinci paragrafın ilk bendi ISP/PORT Katılma Senedinin 15.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Madde 158
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten
kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 11. Maddesi:
Komisyon üyeleri, Üye Devlet hükümetlerinin ortak kararıyla atanırlar.
Üyelerin görev süreleri 4 yıldır. Bu süre yenilenebilir.]
Madde 159
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 12. misyon üyesinin görevi, istifa
ettiği veya resen görevden ayrılmış sayıldığı zaman sona erer.
Görev süresinin geri kalan kısmı için ilgili üyenin yerine atama yapılır.
Konsey oybirliğiyle, bu kadroya yeni atama yapılmasına gerek olmadığına karar verebilir.
* Birleşme Antlaşmasının 13.Maddesi. Bkz: Aşağıdaki 160.Madde
13. Maddede* belirtilen hükümler uyarınca, resen görevden ayrılmış
sayılma durumları dışında, Komisyon üyeleri yerlerine yeni atama yapılıncaya kadar görevlerine devam ederler.]
Madde 160
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten
kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 13. Maddesi:
Komisyonun herhangi bir üyesinin görevini yerine getirmesi için gerekli
şartları artık taşımaması ya da ciddi bir hata yapması halinde, Adalet Divanı, Konsey veya Komisyonun başvurusu üzerine o üyeyi resen görevden ayrılmış sayabilir.]
Madde 161
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten
kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 14. Maddesi:
Komisyon Başkanı ve altı Başkan Yardımcısı, Komisyon üyelerinin atanması için öngörülen usule göre üyeleri arasından iki yıllık bir süre için atanırlar.
Görev süreleri yenilenebilir.**
Konsey, oybirliğiyle karar alarak Başkan Yardımcılarına ilişkin hükümleri
değiştirebilir.***
Komisyonun tamamen yenilenmesi durumu hariç, atamalar, Komisyonun
görüşü alındıktan sonra yapılır.
Başkan ve Başkan yardımcılarının görevden ayrılmaları veya ölümleri
halinde, görev sürelerinin geri kalan kısmı için yukarıdaki hükümler uyarınca
yerlerine atama yapılır.]
* Birleşme Antlaşmasının 13.Maddesi. Bkz: Aşağıdaki 160.Madde
** Birinci paragraf, İSP/PORT Katılma Senedinin 16.Maddesi ile değiştirilmiştir.
*** İkinci paragraf anılan Senedin 16.Maddesi ile eklenmiştir.
Madde 162
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 15 ve 16. Maddeleri:
Madde 15:
Konsey ve Komisyon karşılıklı görüş alışverişinde bulunurlar ve işbirliği
yöntemlerini ortak bir kararla düzenlerler.
Madde 16:
Komisyon, kendisinin ve birimlerinin Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu,
Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğunu kuran
Antlaşmaların ve işbu Antlaşmanın hükümlerine uygun olarak çalışmalarını
sağlayacak şekilde kendi iç tüzüğünü yapar. Bu tüzüğün yayınlanmasını sağlar.]
Madde 163
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 19. Maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının aşağıdaki 17. Maddesi:
Komisyon kararları 10. Maddede belirtilen üye sayısının çoğunluğu ile
alınır.*
Bir Komisyon toplantısı ancak iç tüzüğünde belirlenen üye sayısı mevcut
ise geçerlidir.]
* Birleşme Antlaşmasının 10.Maddesi. Bkz: Yukarıdaki 157.Madde
Kesim 4
Adalet Divanı
Madde 164
Adalet Divanı, işbu Antlaşmanın yorum ve uygulanmasında hukuka riayeti
sağlar.
Madde 165
Adalet Divanı on üç yargıçtan oluşur.*
Adalet Divanı, genel kurul halinde toplanır. Bununla birlikte, bu amaçla
yapılan düzenlemede öngörülen hükümler dahilinde ya bazı hazırlık
soruşturmalarını yapmak ya da belli türde bazı davalara bakmak üzere, kendi bünyesinde her biri üç veya beş yargıçtan oluşan daireler kurabilir.
Adalet Divanı, Üye Devletlerden veya Topluluk kurumlarından biri
tarafından açılan davalara bakmak ve yargılama iç tüzüğünün Adalet Divanı
dairelerine yetki vermediği durumlarda, 177. Madde uyarınca, kendisine
gönderilen ön karar gerektiren sorunları karara bağlamak üzere genel kurul
halinde toplanır.**
Adalet Divanının talebi üzerine Konsey, oybirliğiyle yargıçların sayısını
artırabilir ve bu Maddenin ikinci ve üçüncü paragrafları ile 167. Maddenin ikinci paragrafında gerekli uyarlamaları yapabilir.
* Birinci paragraf ISP/PORT Katılma Senedinin 17.Maddesi ile değiştirilmiştir.
** Üçüncü paragraf Konseyin 26 Kasım 1974 tarihli kararının 1.Maddesi ile değiştirilmiştir (28 Kasım
1974 tarih ve L 318 sayılı Avrupa Toplulukları Resmi Gazetesi)
Madde 166
Adalet Divanında altı savcı bulunur.*
Savcı, 164. Madde ile Adalet Divanına verilen görevin ifasına yardımcı
olmak için, bu mahkemeye açılan davalara ilişkin gerekçeli mütalaâlarını tam bir tarafsızlık ve bağımsızlıkla açık celsede sunmakla görevlidir.
Adalet Divanının talebi üzerine, Konsey oybirliğiyle savcıların sayısını
artırabilir ve 167. Maddenin üçüncü paragrafında gerekli uyarlamaları yapabilir.
Madde 167
Bağımsızlıkları şüphe götürmeyen, kendi ülkelerinde en yüksek adli
görevleri yerine getirmek için gerekli şartları haiz ya da herkesçe kabul edilen yeterliliğe sahip hukukçular arasından seçilen yargıç ve savcılar, Üye Devletler Hükümetlerinin ortak kararıyla altı yıllık bir süre için atanırlar.
Yargıçlar üç yılda bir kısmi yenilemeye tabi tutulur. Sırasıyla önce yedi,
sonra altı yargıç yenilenir.**
Savcılar üç yılda bir kısmi yenilemeye tabi tutulur. Her defasında üç savcı
yenilenir.**
* Birinci paragraf, İSP/PORT Katılma Senedinin 18.Maddesi ile değiştirilmiştir.
** İkinci ve üçüncü paragraflar İSP/PORT Katılma Senedinin 19.Maddesi ile değiştirilmiştir.
** İkinci ve üçüncü paragraflar İSP/PORT Katılma Senedinin 19.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Emekliye ayrılan yargıç ve savcılar yeniden atanabilirler.
Yargıçlar, kendi aralarından üç yıllık bir süre için Adalet Divanı Başkanını
seçerler. Başkan yeniden seçilebilir.
Madde 168
Adalet Divanı, kendi Başkatibini atar ve statüsünü belirler.
Madde 168 a*
1. Konsey, Adalet Divanının talebi üzerine ve Komisyon ile Avrupa
Parlamentosunun görüşünü aldıktan sonra, Divan Statüsü ile belirlenen şartlar dahilinde, sadece hukuki sorunların Adalet Divanı nezdinde temyiz hakkı saklı kalmak kaydıyla, gerçek ve tüzel kişilerce açılan belli nitelikteki
davalara veya başvurulara bakmakla yükümlü, Adalet Divanına bağlı bir ilk
derece mahkemesini oybirliğiyle kurabilir. Bu mahkeme, Üye Devletler veya
Topluluğun kurumları tarafından açılan davalara veya 177. Maddeye göre
sunulan ön karar gerektiren sorunlara bakmaya yetkili değildir.
2. Konsey, 1. paragrafta belirlenen usule uygun söz konusu mahkemenin oluşum şeklini belirler ve Adalet Divanı Statüsünde gerekli uyarlama ve ek
düzenlemeleri yapar. Konsey aksine karar vermedikçe, işbu Antlaşmanın
Adalet Divanına ilişkin hükümleri, özellikle Adalet Divanı Statüsüne ilişkin
Protokol hükümleri, bu mahkemeye de uygulanır.
* Bu Madde, Tek Avrupa Senedinin 11.Maddesi ile eklenmiştir.
3. Bu mahkemenin üyeleri, bağımsızlıkları şüphe götürmeyen ve adli görevin gerektirdiği ehliyete sahip kişiler arasından seçilirler; bu üyeler, Üye
Devletler Hükümetlerinin ortak kararı ile altı yıllık bir süre için atanırlar. Her
üç yılda bir kısmi yenileme yapılır. Görev süresi dolan üyeler yeniden
atanabilirler.
4. Bu mahkeme, Adalet Divanı ile mutabakata vararak kendi iç tüzüğünü yapar. Bu iç tüzüğün Konsey tarafından oybirliğiyle onaylanması gerekir.
Madde 169
Komisyon, Üye Devletlerden birinin işbu Antlaşma gereğince üzerine
düşen yükümlülüklerden birini yerine getirmediği kanısına varırsa bu Devlete
kendi görüşlerini sunma imkanı tanıdıktan sonra, bu konuda gerekçeli görüşünü
bildirir.
İlgili Devlet, Komisyonun belirlediği süre içinde bu görüşe uygun hareket
etmezse Komisyon, Adalet Divanına başvurabilir.
Madde 170
Bir Üye Devlet, diğer bir Üye Devletin işbu Antlaşma gereğince üzerine
düşen yükümlülüklerinden birini yerine getirmediği kanısına varırsa, Adalet
Divanına başvurabilir.
Bir Üye Devlet, işbu Antlaşma gereğince üzerine düşen bir yükümlülüğü
ihlal ettiği iddiasıyla diğer bir Üye Devlet aleyhine dava açmadan önce
Komisyona başvurmak zorundadır.
Komisyon, ilgili Devletlere iddia ve savunmalarını yazılı ve sözlü olarak
karşılıklı sunma imkanı verdikten sonra kendi gerekçeli görüşünü bildirir.
Komisyon, başvuru tarihinden itibaren üç ay içinde görüşünü bildirmezse,
bu eksiklik Adalet Divanına dava açılmasını engellemez.
Madde 171
Adalet Divanı, bir Üye Devletin işbu Antlaşma gereğince üzerine düşen
yükümlülüklerden birini yerine getirmediğini kabul ederse, anılan Devlet Adalet Divanı kararının uygulanması için gereken tedbirleri almak zorundadır.
Madde 172
İşbu Antlaşmanın hükümlerine uygun olarak Konsey tarafından yapılan
tüzüklerle, Adalet Divanına bu tüzüklerin öngördüğü cezalar konusunda sınırsız yargı yetkisi verilebilir.
Madde 173
Adalet Divanı, Konsey ve Komisyonun, tavsiye ve görüşler dışındaki
kararlarının hukuka uygunluğunu denetler. Bu amaçla bir Üye Devlet Konsey
veya Komisyon tarafından yetkisizlik, temel şekil kurallarının ihlali, işbu
Antlaşmanın veya onun uygulanmasıyla ilgili herhangi bir hukuk kuralının ihlali
veya yetkinin kötüye kullanılması iddiasıyla açılan davalar hakkında karar
vermeye yetkilidir.
Her gerçek veya tüzel kişi, muhatabı olduğu kararlara ve diğer bir kişiye
yönelik olarak çıkarılmış bir tüzük veya bir karar bile olsa, doğrudan ve kişisel olarak kendisini ilgilendiren kararlara karşı, aynı koşullar altında, dava açabilir.
Bu Maddede belirtilen davaların, duruma göre, kararın yayınlanmasını,
davacıya tebliğini veya tebliğ edilememesi halinde davacının kararı öğrendiği günü izleyen iki ay içinde açılması gerekir.
Madde 174
Dava haklı görülürse, Adalet Divanı dava konusu yapılan işlemin iptaline
karar verir.
Bununla birlikte, tüzüklere ilişkin olarak Adalet Divanı, gerekli görürse,
iptal edilen tüzüğün etkilerinden hangilerinin kesinleşmiş sayılacağını belirtir.
Madde 175
İşbu Antlaşmanın ihlali halinde Konsey veya Komisyonun karar vermekten
çekinmesi durumunda, Üye Devletler ve Topluluğun diğer kurumları bu ihlali
tespit ettirmek için Adalet Divanına başvurabilirler.
Bu başvuru ancak, söz konusu kurumun önceden karar vermeye davet
edilmiş olması şartıyla kabul edilebilir. İlgili kurum bu daveti izleyen iki ay
içinde karar vermezse, müteakip iki ay içinde başvuru yapılabilir.
Her gerçek veya tüzel kişi, Topluluğun kurumlarından birini, tavsiye veya
görüş dışında, herhangi bir işlemi kendisine bildirmemiş olmasından dolayı,
önceki paragraflarda belirtilen şartlar uyarınca Adalet Divanına şikayet edebilir.
Madde 176
İşlemi iptal edilen veya işleminin işbu Antlaşmaya aykırı olduğu kabul
edilen kurum, Adalet Divanı kararının uygulanması için gerekli tedbirleri
almakla yükümlüdür.
Bu yükümlülük 215. Maddenin ikinci paragrafının uygulanmasından
doğabilecek herhangi bir yükümlülüğü ortadan kaldırmaz.
Madde 177
Adalet Divanı:
(a) işbu Antlaşmanın yorumu konusunda;
(b) Topluluk kurumlarının işlemlerinin geçerliliği ve yorumu konusunda;
(c) Konsey kararıyla oluşturulan kurumların statülerinde öngörülmesi
şartıyla, bu statülerin yorumu konusunda karar verme yetkisine sahiptir.
Böyle bir sorun bir Üye Devlet mahkemesi önünde ileri sürüldüğünde bu
mahkeme kendi kararını vermek için konuya ilişkin bir ön karara gerek duyarsa,
Adalet Divanından bu konuda karar vermesini talep edebilir.
Böyle bir sorun, iç hukuka göre kararlarına karşı kanun yolu kapalı bulunan
ulusal bir mahkemede bakılmakta olan bir davada ileri sürülürse, bu mahkeme Adalet Divanına başvurmakla yükümlüdür.
Madde 178
Adalet Divanı, 215. Maddenin ikinci paragrafında belirtilen zararların
tazmini ile ilgili davalara bakma yetkisine sahiptir.
Madde 179
Adalet Divanı, statülerinde belirlenen veya kendilerine uygulanan Personel
Rejiminin sınırları ve şartları dahilinde Toplulukla memurları arasındaki her tür
ihtilafa bakmaya yetkilidir.
Madde 180
Adalet Divanı aşağıda belirlenen sınırlar içinde:
(a) Üye Devletlerin Avrupa Yatırım Bankası Statüsünden kaynaklanan
yükümlülüklerinin yerine getirilmesinde ortaya çıkan uyuşmazlıklarda yargı yetkisine sahiptir. Banka Yönetim Kurulu, bu konuda, 169. Madde ile Komisyona verilen yetkilere sahiptir;
(b) Banka Guvernörler Kurulu kararlarına ilişkin uyuşmazlıklarda yargı
yetkisine sahiptir. Her Üye Devlet, Komisyon veya Banka Yönetim
Kurulu, 173. Madde belirlenen şartlar dahilinde bu konuda dava
açabilir.
(c) Banka Yönetim Kurulu kararlarına ilişkin uyuşmazlıklarda yargı
yetkisine sahiptir. Bu kararlara karşı, 173. Maddede belirlenen
şartlarda, sadece Üye Devletler veya Komisyonca ve yalnız Yatırım
Bankası Statüsünün 21. Maddesinin (2), (5), (6) ve (7).paragraflarında
öngörülen usule aykırılık iddiasıyla dava açılabilir.
Madde 181
Adalet Divanı, Topluluk tarafından veya onun adına yapılan bir kamu
hukuku veya özel hukuk sözleşmesindeki herhangi bir tahkim şartı gereğince yargı yetkisine sahiptir.
Madde 182
Adalet Divanı, bir tahkim sözleşmesi gereğince önüne getirilmesi halinde,
işbu Antlaşmanın konusuyla bağlantılı olarak, Üye Devletler arasında doğan
herhangi bir uyuşmazlığı karara bağlamaya yetkilidir.
Madde 183
İşbu Antlaşma ile Adalet Divanına verilen yetkiler saklı kalmak kaydıyla,
Topluluğun taraf olduğu uyuşmazlıklar, bu nedenle, ulusal mahkemelerin yargı yetkisi dışında bırakılamaz.
Madde 184
173. Maddenin üçüncü paragrafında öngörülen sürenin bitimine bağlı
olmaksızın, Konsey veya Komisyonun bir tüzüğünden kaynaklanan bir
uyuşmazlık dolayısıyla taraflardan her biri, Adalet Divanı önünde bu tüzüğün geçersizliğini ileri sürmek için, 173. Maddenin birinci paragrafında öngörülen gerekçelerden yararlanabilir.
Madde 185
Adalet Divanına açılan davaların yürütmeyi durdurucu etkisi yoktur.
Bununla birlikte, Adalet Divanı, şartların bunu gerektirdiği kanısına varırsa, dava konusu yapılan işlem için yürütmeyi durdurma kararı alabilir.
Madde 186
Adalet Divanı, önüne getirilen davalarda, gerekli ihtiyati tedbirlerin
alınmasına karar verebilir.
Madde 187
Adalet Divanı kararları 192. Maddede belirlenen şartlar dahilinde icra
kabiliyetine sahiptir.
Madde 188
Adalet Divanı Statüsü ayrı bir Protokol ile belirlenir.
Konsey, Adalet Divanının talebi üzerine, Komisyon ile Avrupa Parlamentosunun görüşünü aldıktan sonra, oybirliğiyle, Statünün III. Başlık
hükümlerinde değişiklik yapabilir.*
Adalet Divanı kendi iç tüzüğünü yapar. Bu iç tüzüğün Konseyce
oybirliğiyle onaylanması gerekir.
BÖLÜM 2
ÇEŞİTLİ KURUMLARA İLİŞKİN ORTAK HÜKÜMLER
Madde 189
Konsey veya Komisyon, görevlerini yerine getirmek için işbu Antlaşmanın
hükümlerine uygun olarak tüzükler yapar, direktifler çıkarır, kararlar alır, tavsiye
veya görüşler bildirir.
Tüzükler genel geçerliliğe sahiptir. Bütünüyle bağlayıcıdır ve bütün Üye
Devletlerde doğrudan uygulanır.
Direktifler, sonuçları itibarıyla her muhatap Üye Devleti bağlar ancak şekil
ve yöntem seçimini ulusal makamlara bırakır.
* İkinci paragraf, Tek Avrupa Senedinin 12.Maddesi ile eklenmiştir.
Kararlar, muhatapları için bütünüyle bağlayıcıdır.
Tavsiye ve görüşler bağlayıcı değildir.
Madde 190
Konsey ve Komisyonun tüzük, direktif ve kararları gerekçeli olup, işbu
Antlaşmaya göre alınması zorunlu öneri veya görüşler bunlarda belirtilir.
Madde 191
Tüzükler Topluluğun Resmi Gazetesinde yayınlanır. Belirtilen tarihte veya
tarih belirtilmemişse yayınlanmalarını izleyen yirminci günde yürürlüğe girerler.
Direktifler ve kararlar, muhataplarına tebliğ edilirler ve tebliğ ile geçerlilik
kazanırlar.
Madde 192
Konsey veya Komisyonun, Devletler dışında kişilere parasal yükümlülük
getiren kararları icra kabiliyetine sahiptir.
Cebri icra, bu yola başvurulan Devlette yürürlükte olan Hukuk
Muhakemeleri Usulüne göre yapılır. Kesinleşme şerhi, ilamın doğruluğunun
kontrolünden başka bir inceleme yapılmaksızın, her Üye Devlet hükümetinin bu amaçla tayin edip Komisyona ve Adalet Divanına bildireceği ulusal makam tarafından karara eklenir.
İlgili, kendi talebi üzerine, bu işlemler tamamlandıktan sonra, ulusal
mevzuata göre yetkili makama doğrudan başvurarak cebri icra takibine geçebilir.
Cebri icra takibi, ancak Adalet Divanı kararıyla durdurulabilir. Bununla
birlikte, icra tedbirlerinin hukuka uygunluğunun denetimi ilgili ülke
mahkemelerinin yetkisindedir.
BÖLÜM 3
EKONOMİK VE SOSYAL KOMİTE
Madde 193
İstişare nitelikli bir Ekonomik ve Sosyal Komite kurulur.
Bu Komite, özellikle üretici, çiftçi, nakliyeci, işçi, tüccar, zanaatkar, serbest
meslek sahipleri ve kamu yararına çalışan kurumlar ile çeşitli ekonomik ve sosyal kesimlerin temsilcileri ve kamu yararını temsil eden kimselerden oluşur.
Madde 194
Komite üyelerinin sayısı aşağıdaki gibidir:
Belçika 12
Danimarka 9
Almanya 24
Yunanistan 12
İspanya 21
Fransa 24
İrlanda 9
İtalya 24
Lüksemburg 6
Hollanda 12
Portekiz 12
Birleşik Krallık 24 *
Komite üyeleri, Konsey tarafından oybirliğiyle dört yıllık bir süre için
atanırlar. Görev süreleri yenilenebilir.
Komite üyeleri kendi adlarına hareket etmek üzere atanırlar ve hiçbir
makamın emrine giremezler.
Madde 195
1) Komite üyelerinin atanması amacıyla, her Üye Devlet, kendi uyruklarına
tahsis edilen temsilci sayısının iki katı kadar aday içeren bir listeyi Konseye
gönderir.
Komitenin teşekkülünde, çeşitli ekonomik ve sosyal kesimlerin uygun
bir şekilde temsil edilmesinin sağlanması gereği dikkate alınır.
2) Konsey, Komisyona danışır. Topluluğun faaliyetleri ile ilgili çeşitli
ekonomik ve sosyal sektörleri temsil eden Avrupa kuruluşlarının görüşlerini
alabilir.
Madde 196
Komite, başkanını ve başkanlık divanını kendi üyeleri arasından iki yıllık
bir süre için seçer.
Komite, kendi içtüzüğünü yapar ve Konseye sunar. Konsey bu iç tüzüğü
oybirliğiyle onaylar.
Komite, Konsey ve Komisyonun talebi üzerine başkan tarafından toplantıya
çağrılır.
* Birinci paragraf İSP/PORT Katılma Senedinin 21.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Madde 197
Komite, işbu Antlaşmanın kapsadığı başlıca alanlara göre, ihtisas gruplarını
içerir.
Bu gruplar arasında, tarım ve taşımacılığa ilişkin Başlıklardaki özel
hükümlere tabi bir tarım ve bir taşımacılık grubu bulunur.
İhtisas grupları faaliyetlerini, Komitenin genel yetkileri çerçevesinde
yürütür. Komiteden bağımsız olarak ihtisas gruplarına danışılamaz.
Komite bünyesinde ayrıca Komiteye sunulmak üzere belirli alanlarda veya
sorunlar üzerinde, görüş taslakları hazırlamakla görevli alt komiteler de
kurulabilir.
İhtisas grupları ile alt-komitelerin oluşum şekli ve görev alanı iç tüzükte
belirlenir.
Madde 198
İşbu Antlaşmada öngörülen durumlarda, Konsey veya Komisyonun
Komiteye danışması zorunludur. Bu kurumlar, uygun gördükleri her durumda
Komiteye danışabilirler.
Konsey veya Komisyon gerekli görürse, Komiteye görüşünü bildirmesi için
bir süre tanır; bu süre, başkana bu amaçla tebligatın yapıldığı tarihten başlamak üzere on günden az olamaz. Tanınan sürenin bitimine kadar görüşün bildirilmemesi müteakip faaliyetleri engellemez.
Komitenin ve ihtisas grubunun görüşleri ve görüşmelerle ilgili tutanak
Komisyona ve Konseye gönderilir.
BAŞLIK II :Mali Hükümler
Madde 199
Avrupa Sosyal Fonu ile ilgili olanlar da dahil, Topluluğun bütün gelir ve
gider kalemleri, her mali yılı için tahmini olarak belirlenir ve bütçede gösterilir.
Bütçe gelir ve giderleri bakımından denk olmalıdır.
Madde 200
1. Bütçe gelirleri, diğer gelirlerin yanı sıra Üye Devletlerin aşağıdaki katılım
paylarına göre belirlenen mali katkılarından oluşur.
Belçika 7.9
Almanya 28
Fransa 28
İtalya 28
Lüksemburg 0.2
Hollanda 7.9
2. Bununla birlikte, Üye Devletlerin, Avrupa Sosyal Fonu giderlerini
karşılamaya yönelik mali katkıları aşağıdaki katılım paylarına göre belirlenir:
Belçika 8.8
Almanya 32
Fransa 32
İtalya 20
Lüksemburg 0.2
Hollanda 7
3. Konsey, oybirliğiyle karar alarak katılım paylarında değişiklik yapabilir.
Madde 201
Komisyon, Topluluğun kendi öz kaynaklarının, özellikle kesin olarak
yürürlüğe konduğunda, ortak gümrük tarifesinden kaynaklanan gelirlerin hangi şartlarda Üye Devletlerin 200. Maddede öngörülen mali katkılarının yerine geçebileceğini inceler.
Bu amaçla, Komisyon Konseye öneriler sunar.
Konsey, Avrupa Parlamentosunun bu önerilerle ilgili görüşünü aldıktan
sonra, uygun hükümleri oybirliğiyle belirler ve bunları Üye Devletlere kendi
anayasal kurallarına göre kabul etmelerini tavsiye eder.
Madde 202
209. Madde uyarınca çıkarılan tüzüklerde aksine hüküm bulunmadıkça
bütçede yer alan giderlere ilişkin olarak bir mali yıl için harcama yetkisi verilir.
209. Maddeye uygun olarak belirlenecek şartlar dahilinde, personel
giderleri hariç, bütçe dönemi sonuna kadar kullanılmamış olan ödenekler ancak bir sonraki mali yıla aktarılabilir.
Ödenekler, gider kalemlerinin türleri ve tahsis amaçlarına göre özel
bölümlere ayrılır ve gerektiğinde bu bölümler de 209. Madde uyarınca çıkarılan tüzüklere uygun olarak alt bölümlere ayrılır.
Avrupa Parlamentosu, Konsey, Komisyon ve Adalet Divanının giderleri,
bazı ortak gider kalemleri için yapılan özel düzenlemeler saklı kalmak kaydıyla, bütçede ayrı bölümler halinde gösterilir.
Madde 203*
1. Mali yıl 1 Ocakta başlar ve 31 Aralıkta sona erer.
2. Topluluğun kurumlarından her biri, 1 Temmuzdan önce gider tahminlerini
yapar. Komisyon, bu tahminleri bir bütçe ön tasarısında birleştirir. Bu tasarıya farklı tahminleri içerebilen görüşünü ekler.
Bu bütçe tasarısı, gelir ve giderlerin birer tahminini içerir.
3. Komisyon, bütçe ön tasarısını, en geç uygulanacağı yıldan önceki yılın Eylül
ayının birinci günü Konseye sunar.
Konsey, bu bütçe ön tasarısında değişiklik yapmak istediğinde Komisyona
ve gerektiğinde diğer ilgili kurumlara danışır.
Konsey, nitelikli çoğunlukla karar alarak, bütçe tasarısını hazırlar ve
Avrupa Parlamentosuna gönderir.
4. Bütçe tasarısının, en geç bütçenin uygulanacağı yıldan önceki yılın Ekim
ayının beşinci günü Avrupa Parlamentosuna sunulması gerekir.
* Bu Madde, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 12.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Avrupa Parlamentosu, üye tam sayısının çoğunluğu ile bütçe tasarısını
değiştirmek ve kullanılan oyların mutlak çoğunluğu ile işbu Antlaşmadan veya bu Antlaşma gereğince alınan kararlardan zorunlu olarak doğan harcamalar konusunda tasarıda değişiklikler yapılmasını Konseye teklif etme hakkına sahiptir.
Avrupa Parlamentosu, kendisine sunulmasını izleyen 45 gün içinde
bütçe tasarısını onaylarsa bütçe kesin olarak kabul edilmiş olur. Bu süre içinde, Avrupa Parlamentosu bütçe tasarısını değiştirmez veya bu tasarıda değişiklik yapılmasını teklif etmezse, bütçe kesin olarak kabul edilmiş sayılır.
Avrupa Parlamentosu bu süre içinde bütçeyi değiştirir veya değişiklik
yapılmasını teklif ederse, bütçe tasarısı yapılan veya teklif edilen değişikliklerle birlikte Konseye gönderilir.
5. Konsey, bütçe tasarısını Komisyonla ve gerektiğinde diğer ilgili kurumlarla
müzakere ettikten sonra, aşağıdaki şartlar dahilinde karar verir:
(a) Konsey, Avrupa Parlamentosu tarafından yapılan değişikliklerin her
birini nitelikli çoğunlukla karar alarak değiştirebilir.
(b) Değişiklik teklifleriyle ilgili olarak:
- Avrupa Parlamentosu tarafından önerilen bir değişikliğin herhangi bir
kurumun toplam giderlerini artırıcı bir etkisinin olmadığı durumlarda, özellikle
de önerilen değişikliğin sebep olabileceği gider artışının harcamalarda uygun bir indirim yapılmasını öngören bir veya daha çok değişiklik teklifiyle açık olarak telafi edilebileceği durumlarda, Konsey bu değişiklik teklifini nitelikli çoğunlukla reddedebilir. Bir ret kararı alınmaması halinde değişiklik teklifi kabul edilmiş olur.
- Avrupa Parlamentosu tarafından önerilen bir değişiklik bir kurumun
toplam giderlerini artırıcı etki yapacaksa, Konsey, bu değişiklik teklifini nitelikli çoğunlukla karar alarak kabul edebilir. Kabul kararı alınmaması halinde değişiklik önerisi reddedilmiş olur.
- Yukarıdaki iki bentten birinin hükümleri uyarınca, Konseyin bir
değişiklik teklifini reddetmesi durumunda, Konsey nitelikli çoğunlukla bütçe
tasarısında gösterilen miktarı ya kabul edebilir ya da başka bir miktar tespit
edebilir.
Bütçe tasarısı, Konsey tarafından kabul edilen değişiklik tekliflerine esas
alınarak değiştirilir.
Konsey, bütçe tasarısının kendisine gönderilmesini takibenden 15 gün
içinde, Avrupa Parlamentosu tarafından yapılan değişikliklerin hiçbirini
değiştirmez de onun tarafından yapılan değişiklik tekliflerini benimserse, bütçe kesin olarak kabul edilmiş olur. Konsey, değişikliklerden hiçbirini
değiştirmediğini ve değişiklik tekliflerinin kabul edildiğini Avrupa Parlamentosuna bildirir.
Konsey, bu süre içinde, Avrupa Parlamentosu tarafından yapılan
değişikliklerin bir veya birçoğunu değiştirir yahut onun tarafından getirilen
değişiklik tekliflerini reddeder ya da değiştirirse, bütçe tasarısı değiştirilmiş
haliyle tekrar Avrupa Parlamentosuna gönderilir. Konsey, müzakerelerinin
sonucunu Avrupa Parlamentosuna bildirir.
6. Değişiklik teklifleriyle ilgili kararlar daha önce kendisine bildirilen Avrupa
Parlamentosu, bütçe tasarısının gönderilmesini izleyen 15 gün içinde üye tam sayısının çoğunluğu ve kullanılan oyların beşte üçü ile karar alarak, kendi
yaptığı değişiklikler üzerinde Konseyce yapılan değişikliklerde tadilat
yapabilir veya Konseyin yaptığı değişiklikleri reddedebilir ve buna göre
bütçeyi kabul eder. Bu süre içinde Avrupa Parlamentosu karar vermezse,
bütçe kesin olarak kabul edilmiş sayılır.
7. Bu Maddede öngörülen işlemler tamamlandığında, Avrupa Parlamentosu
Başkanı bütçenin kesin olarak kabul edildiğini ilan eder.
8. Bununla birlikte, eğer önemli gerekçeler mevcutsa Avrupa Parlamentosu üye tam sayısının çoğunluğu ve kullanılan oyların üçte ikisiyle karar alarak, bütçe tasarısını reddedilir ve kendisine yeni bir tasarının sunulmasını isteyebilir.
9. İşbu Antlaşmadan veya bu Antlaşma gereğince alınan kararlardan zorunlu
olarak doğan giderler dışındaki giderlerin tamamı için, her yıl, cari yılın aynı
mahiyetteki giderleri göz önünde bulundurularak, azami bir artış oranı tespit
edilir.
Komisyon, Ekonomik Politika Komitesinin görüşünü aldıktan sonra,
- Topluluk içinde gayri safi milli hasıla hacmindeki değişmeye;
- Üye Devletlerin bütçelerinde meydana gelen ortalama değişikliğe ve;
- bir önceki bütçe yılında hayat pahalılığında meydana gelen değişime
göre bu azami oranı belirler.
Azami oran 1 Mayıstan önce Topluluğun bütün kurumlarına bildirilir.
Topluluk kurumları bu paragrafın dördüncü ve beşinci bentlerindeki hükümler saklı kalmak kaydıyla, bütçe işlemleri süresince bu orana riayet etmek zorundadır.
İşbu Antlaşmadan veya bu Antlaşma gereğince alınan kararlardan zorunlu
olarak doğan giderler dışındaki giderler için Konseyce hazırlanan bütçe
tasarısında yer alan gerçek artış oranı azami oranın yarısından fazla ise, Avrupa Parlamentosu değişiklik yapma hakkını kullanarak sözü edilen giderlerin toplam miktarını, azami oranın yarısını aşmayacak şekilde artırabilir.
Avrupa Parlamentosu, Konsey veya Komisyon, Toplulukların faaliyetlerinin bu paragrafta öngörülen usule göre belirlenen oranın aşılmasını gerektirdiği kanısına varırsa, nitelikli çoğunlukla karar alan Konsey ile üye tam sayısının çoğunluğu ve kullanılan oyların beşte üçüyle karar alan Avrupa Parlamentosu arasında varılacak mutabakatla yeni bir oran tespit edilebilir.
10. Her kurum, bu maddeyle kendisine verilen yetkileri, özellikle Toplulukların
öz kaynakları ile gelir ve giderlerin denkliği konusunda, işbu Antlaşma
hükümlerine ve bu Antlaşma gereğince alınan kararlara uygun olarak kullanır.
Madde 204*
Bütçe döneminin başında bütçe henüz oylanmamışsa harcamalar, bir önceki
bütçe yılında her bölüm veya alt bölüm için verilen ödeneklerin on ikide birini aşmaması kaydıyla, 209. Madde uyarınca çıkarılan yönetmelik hükümlerine göre aylık olarak yapılabilir; ancak bu uygulama ile Komisyonun emrine verilen ödenekler, hazırlanmakta olan bütçe tasarısında öngörülen ödeneklerin on ikide birinden yüksek olamaz.
Konsey, birinci bentte belirlenen diğer şartlara uyulması kaydıyla, on ikide
bir oranını aşan harcamalara nitelikli çoğunlukla izin verebilir.
İşbu Antlaşmadan veya bu Antlaşma gereğince alınan kararlardan zorunlu
olarak doğan harcamalar dışındaki harcamalarla ilgili olması halinde karar,
Konseyce derhal Avrupa
* Bu Madde, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 13.Maddesi ile değiştirilmiştir.
Parlamentosuna bildirilir; Avrupa Parlamentosu otuz gün içinde, üye tam
sayısının çoğunluğu ve kullanılan oyların beşte üçüyle, bu harcamaların birinci paragrafta belirtilen on ikide bir oranını aşan kısmı ile ilgili olarak farklı bir karar alabilir.
Konsey kararının bu bölümü Avrupa Parlamentosu kendi kararını alıncaya
kadar ertelenir. Yukarıda belirtilen süre içinde Avrupa Parlamentosu Konsey
kararından farklı bir karar almazsa, Konseyin kararı kesinleşmiş sayılır.
İkinci ve üçüncü bentlerde sözü edilen kararlarda, bu maddenin uygulanmasını sağlayacak kaynaklara ilişkin gerekli düzenlemeler belirtilir.
Madde 205
Komisyon, 209. Madde uyarınca çıkarılan tüzük hükümlerine uygun olarak,
kendi sorumluluğu altında ve tahsis edilen ödeneklerle sınırlı olarak bütçeyi
uygular.
Her kurumun kendi harcamalarını yaparken uyacağı ayrıntılı kurallar
tüzüklerde belirtilir.
Komisyon, 209. Madde gereğince çıkarılan tüzükte belirlenen sınırlar ve
şartlar dahilinde, bütçe içinde ya bölümden bölüme ya da alt bölümden alt
bölüme ödenek aktarmaları yapabilir.
Madde 205 a*
Komisyon, bütçenin uygulanmasına ilişkin olarak, bir önceki bütçe yılının
hesaplarını her yıl Konseye ve Avrupa Parlamentosuna sunar. Komisyon ayrıca,
Topluluğun aktif ve pasifini gösteren mali bilançosunu da Konseye ve Avrupa Parlamentosuna gönderir.
* Bu Madde, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 14.Maddesi ile eklenmiştir.
Madde 206*
1. İşbu Antlaşma ile bir Sayıştay kurulmuştur.
2. Sayıştay 12 üyeden oluşur.**
3. Sayıştay üyeleri, kendi ülkelerinde dış denetim kuruluşlarında çalışan
veya çalışmış olan, ya da bu işin gerektirdiği özel ehliyete sahip olan ve
bağımsızlıkları şüphe götürmeyen kişiler arasından seçilirler.
4. Sayıştay üyeleri, Avrupa Parlamentosunun görüşü alındıktan sonra Konsey tarafından oybirliğiyle altı yıllık bir süre için atanırlar.
Bununla birlikte, ilk atamalar yapılırken Sayıştay'ın kura ile tespit edilen
dört üyesi sadece dört yıllık bir süre için atanır.
Sayıştay üyeleri tekrar atanabilirler.
Sayıştay üyeleri, kendi aralarından üç yıllık bir süre için Sayıştay
başkanını seçerler. Başkan yeniden seçilebilir.
5. Sayıştay üyeleri, görevlerini, Topluluğun genel çıkarları doğrultusunda, tam
bir bağımsızlıkla yerine getirirler.
Görevlerinin yerine getirilmesinde hiçbir hükümet ya da kuruluştan ne
talimat isterler, ne de alırlar. Görevleri ile bağdaşmayan her türlü faaliyetten
kaçınırlar.
* 2.paragraf hariç bu Madde, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 15.Maddesi ile eklenmiştir.
** 2.paragraf ISP/PORT Katılma Senedinin 20.Maddesi ile değiştirilmiştir.
6. Sayıştay üyeleri, görev süreleri boyunca kazanç karşılığı olsun ya da olmasın, başka hiçbir mesleki faaliyette bulunamazlar. Göreve başlarken, görevlerinin devamı süresince ve görevleri sona erdikten sonra görevlerinin gerektirdiği yükümlülüklere riayet etmeyi ve özellikle görevleri sona erdikten sonra bazı görev ve menfaatlerin kabulüyle ilgili olarak dürüst ve duyarlı davranmayı taahhüt ederler.
7. Normal yenilenme ve ölüm dışında, bir Sayıştay üyesinin görevi, istifa ettiği veya 8. paragraf hükümleri gereğince Adalet Divanı tarafından resen
görevden ayrılmış sayıldığı zaman sona erer.
Görev süresinin geri kalan kısmı için ilgilinin yerine atama yapılır.
Resen görevden ayrılmış sayılma durumları dışında, Sayıştay üyeleri
yerlerine yeni atama yapılıncaya kadar görevlerine devam ederler.
8. Sayıştay'ın talebi üzerine görevinin gerektirdiği koşulları artık taşımadığı
veya sorumluluklarını yerine getiremediği, Adalet Divanı tarafından tespit
edilmedikçe, Sayıştay üyesi görevinden alınamaz ve emeklilik hakkından ya
da onun yerine geçen hiçbir tazminattan yoksun bırakılamaz.
9. Konsey, Sayıştay başkan ve üyelerinin çalışma koşullarını ve özellikle
maaşlarını, tazminatlarını ve emekli aylıklarını nitelikli çoğunlukla karar
alarak tespit eder. Ücret yerine geçen her türlü ödemeyi de aynı çoğunlukla
belirler.
10. Avrupa Topluluklarının, Adalet Divanı yargıçlarına uygulanan İmtiyaz ve
Dokunulmazlıklara İlişkin Protokol hükümleri Sayıştay üyelerine de
uygulanır.
Madde 206 a*
1. Sayıştay, Topluluğun bütün gelir ve gider hesaplarını denetler. Sayıştay aynı şekilde, kuruluş metinlerinde denetimi engelleyen bir hüküm bulunmadıkça, Toplulukça kurulan bütün kurumların gelir ve gider hesaplarını denetler.
2. Sayıştay, bütün gelir ve giderlerin hukuka ve usule uygunluğunu ve mali
yönetimin etkin bir şekilde işleyip işlemediğini denetler.
Gelirlerin denetimi, tahakkuk eden gelirlerle Topluluğa fiilen ödenen
gelirlerin karşılıklı incelenmesi esasına göre yapılır.
Giderlerin denetimi, taahhüt edilen miktarlar ile fiilen ödenen miktarların
karşılıklı incelenmesi esasına göre yapılır.
Bu denetimler, ilgili bütçe yılı hesaplarının kapatılmasından önce
yapılabilir.
3. Denetim, belgeler üzerinde ve gerekirse, Topluluğun kurumları nezdinde ve Üye Devletlerde yerinde denetim şeklinde yapılır. Üye Devletlerde denetim, ulusal mali denetim kuruluşlarıyla veya bu kuruluşların gerekli yetkiye sahip olmamaları halinde yetkili devlet daireleriyle işbirliği halinde yapılır. Bu kuruluş veya daireler, denetime katılmak isterlerse bunu Sayıştay'a bildirirler.
Topluluğun kurumları ve ulusal mali denetim kuruluşları veya bu kuruluşların gerekli yetkiye sahip olmadığı durumlarda, yetkili devlet daireleri, görevini yerine getirmesi için gerekli her tür belge veya bilgiyi Sayıştay'a verirler.
* Bu Madde, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 16.Maddesi ile eklenmiştir.
4. Sayıştay, her bütçe yılının kapanmasından sonra yıllık bir rapor hazırlar. Bu
rapor, Topluluğun kurumlarına gönderilir ve bu kurumların Sayıştay'ın
gözlemleri hakkındaki cevapları ile birlikte Avrupa Toplulukları Resmi
Gazetesinde yayınlanır.
Sayıştay ayrıca, istediği zaman belirli konulardaki gözlemlerini açıklayabilir
ve Topluluk kurumlarından birinin talebi üzerine görüş bildirebilir.
Sayıştay, yıllık raporlarını veya görüşlerini üyelerinin çoğunluğu ile kabul
eder.
Sayıştay, bütçe uygulamasının denetimi ile ilgili yetkilerinin kullanılmasında Avrupa Parlamentosuna ve Konseye yardım eder.
Madde 206 b*
Avrupa Parlamentosu, Konseyin nitelikli çoğunlukla alacağı bir tavsiye
kararı üzerine bütçenin uygulanması konusunda Komisyonu ibra eder. Bu
amaçla, sırasıyla Konsey ve Avrupa Parlamentosu, 205a Maddesinde belirtilen hesaplarla mali bilançoyu ve denetime tabi tutulan kurumların Sayıştay'ın gözlemleri hakkındaki cevapları ile birlikte Sayıştay'ın yıllık raporunu incelerler.
Madde 207
Bütçe, 209. Madde gereğince çıkarılan tüzük hükümlerine göre belirlenen
hesap birimi cinsinden düzenlenir.
200. Maddenin 1. paragrafında öngörülen mali katkılar, Üye Devletler
tarafından, kendi ulusal para birimleriyle Topluluğun emrine verilir.
* Bu Madde, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 17.Maddesi ile eklenmiştir.
Bu katkıların henüz kullanılmamış olan kısmı, Üye Devletlerin hazinelerine
veya onlar tarafından gösterilen kuruluşlara yatırılır. Bu bakiyeler, yatırılmış
olarak kaldıkları sürece, birinci paragrafta belirtilen hesap birimine göre,
yatırıldıkları günkü paritiye tekabül eden değeri korurlar.
Bu bakiyeler, Komisyon ile ilgili Üye Devlet arasında yapılacak
anlaşmaların şartlarına uygun olarak yatırım şeklinde kullanılabilir.
Avrupa Sosyal Fonuna ilişkin mali işlemlerin yürütülmesi ile ilgili teknik
şartlar 209. Madde gereğince çıkarılan tüzükte belirlenir.
Madde 208
Komisyon, ilgili Üye Devletlerin yetkili makamlarına haber vermek kaydıyla, bir Üye Devletin parası cinsinden sahip olduğu varlıkları bu Antlaşma ile belirlenen amaçlarda kullanılmaları için gerekli olduğu ölçüde diğer bir
Devletin parasına çevirebilir. Komisyon, ihtiyaç duyduğu para cinsinden nakde veya derhal paraya çevrilebilir değerlere sahip olduğu ölçüde bu tür transferlere başvurmaktan kaçınır.
Komisyon, Üye Devletlerin her biriyle, ilgili Üye Devletin göstereceği
yetkili makam aracılığıyla ilişki kurar. Mali işlemlerin yürütülmesinde, ilgili Üye
Devletin Emisyon Bankasına ya da bu devletçe uygun görülen diğer bir mali kuruluşa başvurur.
Madde 209*
Konsey, Komisyonun teklifi üzerine, Avrupa Parlamentosuna danıştıktan ve
Sayıştay'ın görüşünü aldıktan sonra, oybirliği ile;
* Bu Madde, Bazı Mali Hükümleri Değiştiren Antlaşmanın 18.Maddesi ile değiştirilmiştir.
(a) özellikle bütçenin hazırlanması ve uygulanması ile hesapların
verilmesi ve denetlenmesine ilişkin esasları gösteren Mali Tüzükleri
çıkarır;
(b) Toplulukların, öz kaynak rejiminde öngörülen bütçe gelirlerinin,
Komisyonun emrine verilmesiyle ilgili usul ve esasları belirler ve
gerektiğinde nakit ihtiyaçlarını karşılamak için başvurulacak tedbirleri
tespit eder;
(c) ita amirleri ile saymanların sorumluluklarına ve denetimine ilişkin
kuralları belirler.
KISIM ALTI :GENEL VE NİHAİ HÜKÜMLER
Madde 210
Topluluk tüzel kişiliğe sahiptir.
Madde 211
Topluluk, Üye Devletlerin her birinde, o ülkelerin yasalarınca tüzel kişilere
tanınan en geniş haklara sahiptir; özellikle de, taşınır ve taşınmaz mallar
edinebilir, devredebilir ve davada taraf olabilir. Topluluk, bu tür hakların
kullanımında Komisyon tarafından temsil edilir.
Madde 212
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 24. Maddesinin 2. Paragrafı ile
yürürlükten kaldırılmıştır.)
[Bkz: Birleşme Antlaşmasının 24. Maddesinin 1. paragrafı:
1. Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğunun, Avrupa Ekonomik Topluluğunun ve
Avrupa Atom Enerjisi Topluluğunun memurları ve diğer görevlileri, işbu
Antlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihte, Avrupa Topluluklarının memurları ve
diğer görevlileri olur ve bu Toplulukların tek elden yönetimine girerler.
Konsey, Komisyonun önerisi üzerine ve diğer ilgili kuruluşların görüşünü
aldıktan sonra nitelikli çoğunlukla Avrupa Toplulukları memurlarının statüsünü
ve bu Toplulukların diğer görevlilerine uygulanacak çalışma koşullarını belirler.]
Madde 213
İşbu Antlaşmanın hükümlerine uygun olarak Konseyce belirlenen sınırlar
ve şartlar dahilinde Komisyon, görevlerini yerine getirmesi için gerekli her tür bilgiyi toplayabilir ve her tür incelemeyi yapabilir.
Madde 214
Görevleri sona erdikten sonra bile, Topluluk kurumlarının ve komitelerinin
üyeleri ve Topluluğun memurları ve diğer görevlileri, mesleki sır kapsamına
girer nitelikteki bilgileri ve özellikle teşebbüslere, bunların ticari ilişkilerine veya maliyet unsurlarına ilişkin bilgileri açıklamaktan kaçınmakla yükümlüdürler.
Madde 215
Topluluğun sözleşmelerden doğan sorumluluğu, söz konusu sözleşmeye
uygulanan kanuna tabidir.
Sözleşme dışı sorumluluğa ilişkin olarak Topluluk, kendi kurumlarının veya
memurlarının görevlerini yerine getirirlerken neden oldukları zararları Üye
Devletlerin ortak genel hukuk prensiplerine göre gidermekle yükümlüdür.
Görevlilerin Topluluğa karşı kişisel sorumlulukları kendi statülerinde veya
onlara uygulanacak Personel Rejiminde yer alan hükümlerle düzenlenir.
Madde 216
Topluluk kurumlarının merkezi, Üye Devletler hükümetlerinin ortak kararı
ile belirlenir.
Madde 217
Adalet Divanı iç tüzüğünde yer alan hükümler saklı kalmak kaydıyla,
Topluluk kurumlarınca kullanılacak dillere ilişkin ilkeler Konsey tarafından
oybirliği ile belirlenir.
Madde 218
(Bu Madde, Birleşme Antlaşmasının 28. Maddesinin ikinci paragrafı ile
yürürlükten kaldırılmıştır.)
[Bkz:Birleşme Antlaşmasının 28. Maddesinin birinci paragrafı:
Avrupa Toplulukları, Üye Devletlerin topraklarında işbu Antlaşmaya ekli
Protokolde belirlenen koşullar dahilinde görevlerini yerine getirebilmeleri için
gerekli ayrıcalık ve dokunulmazlıklardan yararlanırlar. Aynı durum Avrupa
Yatırım Bankasına da uygulanır.]
Madde 219
Üye Devletler, işbu Antlaşmanın yorumuna veya uygulanmasına ilişkin bir
uyuşmazlığı çözmek için işbu Antlaşmada öngörülenler dışında herhangi bir
yönteme başvurmamayı taahhüt ederler.
Madde 220
Üye Devletler, gerekli olduğu ölçüde kendi uyrukları yararına:
- kişilerin korunması ve hakların kullanılıp korunmasıyla ilgili olarak, her
Devletin kendi uyruklarına tanıdığı koşulların uygulanmasını;
- Topluluk içinde çifte vergilendirmenin kaldırılmasını;
- 58. Maddenin 2. paragrafında belirtilen şirketler ve firmaların karşılıklı
tanınmasını, merkezlerini bir ülkeden diğer bir ülkeye taşımaları durumunda
tüzel kişiliklerinin korunmasını ve farklı ülke mevzuatına tabi şirket ve firmaların birleşme imkanını;
- mahkeme ve hakem kararlarının karşılıklı tanınması ve bunların
tensizine ilişkin işlemlerin basitleştirilmesini,
sağlamak amacıyla birbirleri ile müzakerelerde bulunurlar.
Madde 221
İşbu Antlaşmanın diğer hükümlerinin uygulanması saklı kalmak kaydıyla,
58. Maddede belirtilen şirket veya firmaların sermayelerine iştirak ile ilgili olarak Üye Devletler, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girişinden itibaren üç yıl içinde kendi uyruklarına uyguladıkları muamelenin diğer Üye Devlet uyruklarına da uygulanmasını sağlar.
Madde 222
İşbu Antlaşmanın Üye Devletlerin mülkiyet rejimi sistemini düzenleyen
kurallar üzerinde hiçbir etkisi yoktur.
Madde 223
1. Bu Antlaşma hükümleri aşağıdaki kuralların uygulanmasını engellemez:
(a) hiçbir Üye Devlet, açığa vurulmasının kendi güvenliği bakımından
temel çıkarlarına ters düşeceği görüşünde olduğu bilgileri vermek
zorunda değildir;
(b) her Üye Devlet, silah, mühimmat ve savaş malzemesi,ticareti veya
üretimi ile ilgili, kendi güvenliği açısından temel çıkarlarının korunması için gerekli gördüğü tedbirleri alabilir; bu tedbirler, sadece askeri amaç taşıyanlar dışındaki ürünler ile ilgili ortak pazar rekabet koşullarını olumsuz yönde etkileyemez.
2. İşbu Antlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihi izleyen yıl içinde Konsey, oybirliği
ile karar alarak, paragraf 1(b) hükümlerinin uygulanacağı ürünler listesini
belirler.
3. Komisyonun önerisi üzerine Konsey oybirliği ile bu listede değişiklikler
yapabilir.
Madde 224
Üye Devletler, bir Üye Devletin, kamu düzenini bozucu ciddi iç karışıklıklar, savaş veya savaş tehdidi oluşturan ciddi uluslararası gerginlik durumunda veya kendisi tarafından uluslararası barışın ve güvenliğin korunması amacıyla üstlenilen yükümlülüklerin yerine getirilmesi için, alma gereğini duyabileceği önlemlerin ortak pazarın işleyişini etkilemesini önlemek amacıyla gerekli önlemleri ortaklaşa almak üzere birbirleriyle görüşmelerde bulunur.
Madde 225
223 ve 224. Maddelerde belirtilen durumlarda alınan önlemlerin ortak pazar
içindeki rekabet şartlarını bozucu bir etkisi olursa Komisyon, ilgili Devlet ile
birlikte, bu önlemlerin işbu Antlaşmada belirtilen kurallara uyarlanması yollarını araştırır.
Komisyon veya bir Üye Devlet, diğer bir Üye Devletin 223 ve 224.
Maddelerde belirtilen yetkileri kötüye kullandığı görüşündeyse, 169 ve 170.
Maddelerde belirtilen usule uymaksızın, doğrudan Adalet Divanına başvurabilir.
Adalet Divanı kararını gizli oturumda verir.
Madde 226
1. Geçiş dönemi sırasında, bir ekonominin herhangi bir sektöründe ciddi ve
süreklilik arz etmesi muhtemel güçlükler veya herhangi bir bölgenin
ekonomik durumunun ciddi şekilde bozulmasına sebep olabilecek
güçlüklerin ortaya çıkması halinde, bir Üye Devlet, durumun düzeltilmesine
ve ilgili sektörü ortak pazar ekonomisine uyarlayacak koruyucu önlemleri
almak için kendisine izin verilmesini isteyebilir.
2. İlgili Devletin talebi üzerine Komisyon, acil durum usulünü uygulayarak,
vakit geçirmeksizin gerekli gördüğü koruma önlemlerini alır ve bu
önlemlerin uygulanma şart ve esaslarını belirler.
3. 2. paragrafa uygun olarak alınmasına izin verilen önlemlerde sadece 1.
paragrafta belirtilen amaçlara ulaşmak için gerekli ölçü ve süre içinde
kalarak, işbu Antlaşmanın kurallarına istisna getirilebilir. Ortak pazarın
işleyişini en az etkileyen önlemlere öncelik vermek gerekir.
Madde 227
1. İşbu Antlaşma Belçika Krallığı'na, Danimarka Krallığı'na Federal Almanya
Cumhuriyeti'ne, Yunanistan Cumhuriyeti'ne, İspanya Krallığı'na, Fransa
Cumhuriyeti'ne, İrlanda'ya, İtalya Cumhuriyeti'ne, Lüksemburg Büyük
Dukalığı'na, Hollanda Krallığı'na, Portekiz Cumhuriyeti'ne ve Büyük Britanya
Birleşik Krallığı ve Kuzey İrlanda'ya uygulanır.*
* 1.paragraf İSP/PORT Katılma Senedinin 24.Maddesi ile değiştirilmiştir.
2. Fransa'nın denizaşırı eyaletleri ve Cezayir ile ilgili olarak işbu Antlaşmanın
aşağıdaki konulara ilişkin genel ve özel hükümleri Antlaşmanın yürürlüğe
girdiği tarihte uygulanmaya başlar:
- malların serbest dolaşımı;
- tarım (40/4 Maddesi hariç);
- hizmetlerin serbestleştirilmesi;
- rekabet kuralları;
- 108, 109, ve 226. Maddelerde belirtilen koruyucu önlemler;
- kurumlar.
İşbu Antlaşmanın diğer hükümlerinin uygulanması koşulları, Antlaşmanın
yürürlüğe girişinden itibaren en geç iki yıl içinde Komisyonun önerisi üzerine Konseyin oybirliği ile alacağı kararlarla belirlenir.
Topluluk kurumları, işbu Antlaşmada yer alan usuller ve özellikle 226.
Madde çerçevesinde bu bölgelerin ekonomik ve toplumsal gelişmesine imkan sağlamaya özen gösterirler.
3. İşbu Antlaşmanın IV. Ekindeki listede yer alan denizaşırı ülke ve topraklara
Antlaşmanın dördüncü kısmında tanımlanan özel ortaklık rejimi uygulanır.
İşbu Antlaşma, Büyük Britanya Birleşik Krallığı ve Kuzey İrlanda ile özel
ilişkileri olan ve yukarıda adı geçen listede yer almayan denizaşırı ülke ve
topraklara uygulanmaz.*
4. İşbu Antlaşma hükümleri, Avrupa'da bulunan ve dış ilişkilerinden bir Üye
Devletin sorumlu olduğu topraklara uygulanır.
* 3.paragrafın ikinci bendi DAN/IRL/BK Katılma Senedinin 26(2) Maddesi ile eklenmiştir.
5. Önceki paragraflardaki hükümler saklı kalmak kaydıyla*:
(a) İşbu Antlaşma Faroe Adalarına uygulanmaz. Ancak, Danimarka
Krallığı hükümeti en geç 31 Aralık 1975 tarihine kadar İtalya
Cumhuriyeti hükümetine bir deklarasyonla bu Antlaşmanın o Adalara
da uygulanacağını bildirebilir; İtalya hükümeti bu deklarasyonun
onaylı birer örneğini diğer Üye Devlet hükümetlerine gönderecek ve
bu Antlaşma, deklarasyonun verilmesini izleyen ikinci ayın ilk
gününden itibaren bu Adalara uygulanacaktır.
(b) İşbu Antlaşma Büyük Britanya Birleşik Krallığı ve Kuzey İrlanda'nın
egemenliği altında bulunan, Kıbrıs'taki üs bölgelerine uygulanmaz.
(c) İşbu Antlaşma Anglo-Norman Adalarına ve Man Adasına sadece, 22
Ocak 1972'de imzalanan Avrupa Ekonomik Topluluğuna ve Avrupa
Atom Enerjisi Topluluğuna Yeni Üye Devletlerin Katılmasına İlişkin
Antlaşmada öngörülen bu adalarla ilgili düzenlemelerin uygulanmasını
sağlamak için gerekli olduğu ölçüde uygulanır.
Madde 228
1. İşbu Antlaşmanın Topluluk ile bir veya daha fazla Devlet ya da uluslararası
kuruluş arasında anlaşmalar yapılmasını öngördüğü durumlarda, bu
anlaşmalarla ilgili müzakereler Komisyon tarafından yapılır. Bu alanda
Komisyona verilen yetkiler saklı kalmak kaydıyla bu tür anlaşmalar, işbu
Antlaşmaca gerekli görüldüğü takdirde Avrupa Parlamentosunun görüşü de
alındıktan sonra, Konsey tarafından yapılır.
Konsey, Komisyon veya bir Üye Devlet öngörülen anlaşmanın işbu
Antlaşma hükümleriyle bağdaşıp bağdaşmadığı konusunda
* 5.paragraf, DAN/IRL/BK Katılma Senedine ilişkin Konsey Kararının 15(2) Maddesi ile değişik,
DAN/IRL/BK Katılma Senedinin 26 (3) Maddesi ile eklenmiştir.
önceden Adalet Divanının görüşünü alabilir. Adalet Divanı görüşünün olumsuz
olduğu hallerde anlaşma ancak 236. Maddeye uygun olarak tespit edilen şartlarda yürürlüğe girebilir.
2. Yukarıda belirtilen şartlara göre yapılan anlaşmalar Topluluğun kurumları ve Üye Devletler için bağlayıcıdır.
Madde 229
Komisyon, Birleşmiş Milletler ve uzman kuruluşları ile Gümrük Tarifeleri
ve Ticaret Genel Anlaşmasının (GATT) kurumlarıyla tüm yararlı ilişkilerin
sürdürülmesini sağlamakla yükümlüdür.
Komisyon ayrıca, tüm uluslararası kuruluşlarla da gereğine uygun ilişkiler
sürdürür.
Madde 230
Topluluk, Avrupa Konseyi ile her türlü yararlı işbirliğini kurar.
Madde 231
Topluluk, Avrupa Ekonomik İşbirliği Teşkilatı ile ayrıntıları ortak kararla
tespit edilecek sıkı bir işbirliği kurar.
Madde 232
1. İşbu Antlaşma hükümleri, Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğunu kuran
Antlaşma hükümlerini, özellikle de Üye Devlet hak ve yükümlülükleri ile, bu
Topluluk kurumlarının yetkileri ve kömür ve çelik ortak pazarının işleyişine
ilişkin kurallarla ilgili hükümleri etkilemez.
2. İşbu Antlaşma hükümleri Avrupa Atom Enerjisi Topluluğunu kuran
Antlaşma hükümlerini değiştirmez.
Madde 233
Antlaşmanın uygulanmasıyla Belçika ve Lüksemburg arasındaki veya
Belçika, Lüksemburg ve Hollanda arasındaki bölgesel birliklerin amaçları
gerçekleştirilemediği ölçüde, işbu Antlaşma hükümleri, bu bölgesel birliklerin
varlıklarına veya tamamlanmalarına engel teşkil etmez.
Madde 234
İşbu Antlaşma hükümleri, yürürlüğe girme tarihinden önce, gerek bir veya
daha fazla Üye Devlet gerek bir veya daha fazla üçüncü ülke arasında yapılmış sözleşmelerden doğan hak ve yükümlülükleri etkilemez.
Söz konusu sözleşmelerin işbu Antlaşmayla bağdaşmaması halinde, ilgili
Üye Devlet veya Devletler tespit edilen uyumsuzlukları ortadan kaldırmak için gerekli her tür önlemi alırlar. Bu amaçla Üye Devletler, gerektiğinde karşılıklı yardımlaşmada bulunurlar ve ortak bir tutum benimserler.
Birinci paragrafta anılan sözleşmelerin uygulanmasında Üye Devletler, işbu
Antlaşma uyarınca her Üye Devlet tarafından sağlanan avantajların Topluluğun oluşmasının ayrılmaz bir parçası olduğunu ve sağlanan bu avantajların, ortak kuruluşlar oluşturulmasıyla, bu kuruluşlara yetkiler verilmesiyle ve diğer tüm Üye Devletlerce de aynı avantajların sağlanmasıyla sıkı sıkıya bağlı olduğu gerçeğini dikkate alırlar.
Madde 235
Ortak Pazarın işleyişi süresince Topluluk amaçlarından birinin
gerçekleştirilmesi için Topluluğun girişimde bulunmasının gerekli olduğunun
anlaşılması halinde, işbu Antlaşmada gerekli yetkiler verilmemişse, Konsey,
Komisyonun önerisi üzerine ve Avrupa Parlamentosunun görüşünü aldıktan
sonra oybirliğiyle karar alarak gerekli düzenlemeleri yapar.
Madde 236
Her üye Devletin Hükümeti veya Komisyon, Konseye, işbu Antlaşmada
değişiklik yapılmasına yönelik öneriler sunabilir.
Eğer Konsey, Avrupa Parlamentosunun ve gerektiğinde Komisyonun
görüşünü aldıktan sonra, Üye Devletlerin Hükümet temsilcilerinin katılacağı bir Konferansın toplanmasının gerekli olduğu görüşüne varırsa, Konsey Başkanı işbu Antlaşmada yapılması gerekli değişiklikleri ortak kararla belirlemek amacıyla, söz-konusu temsilcileri toplantıya çağırır.
Yapılan değişiklikler, her birinin kendi anayasal kurallarına uygun olarak
bütün Üye Devletler tarafından onaylandıktan sonra yürürlüğe girer.
Madde 237
Her Avrupa Devleti Topluluğa üye olmak için başvuruda bulunabilir. Üye
olmak isteyen devlet başvurusunu Konseye gönderir. Konsey Komisyonun
görüşünü ve üye tam sayısının mutlak çoğunluğuyla karar alacak olan Avrupa Parlamentosunun onayını aldıktan sonra oybirliğiyle karar verir.*
Kabul şartları ve bu kabulün işbu Antlaşmada yapılmasını gerektirdiği
uyarlamalar Üye Devletlerle başvuran devlet arasında yapılacak bir anlaşma ile belirlenir. Bu anlaşma, kendi anayasal kurallarına göre onaylanmak üzere bütün Akit Devletlere sunulur.
Madde 238
Topluluk bir üçüncü Devlet, bir Devletler birliği veya uluslararasõ bir
kuruluş ile karşılıklı hak ve yükümlülükler, ortak faaliyetler ve özel usuller
öngören bir ortaklık kurma amacıyla anlaşmalar yapabilir.
Bu anlaşmalar, Avrupa Parlamentosunca üye tam sayısının mutlak
çoğunluğu ile onay alındıktan sonra, Konsey tarafından oybirliği ile yapılır.
Bu anlaşmaların işbu Antlaşmada değişiklikler yapılmasını gerektirmesi
halinde, söz konusu değişiklikler 236. Maddede öngörülen usule göre önceden yapılır.
Madde 239
İşbu Antlaşmaya Üye Devletlerin ortak kararıyla eklenecek Protokoller,
işbu Antlaşmanın ayrılmaz parçasını oluşturur.
Madde 240
İşbu Antlaşma süresiz olarak yapılmıştır.
* Tek Avrupa Senedinin 9.Maddesi ile ikinci paragrafın yerine getirilmiştir.
Kurumların oluşturulması
Madde 241
Konsey, işbu Antlaşmanın yürürlüğe girmesini izleyen bir ay içinde
toplanır.
Madde 242
Konsey, ilk toplantısını izleyen üç ay içinde Ekonomik ve Sosyal Komiteyi
oluşturmak amacıyla gerekli tüm tedbirleri alır.
Madde 243
Asamble ( .), ilk Konsey toplantısını izleyen iki ay içinde, Konsey
Başkanının çağrısı üzerine Başkanlık Divanını seçmek ve iç tüzüğünü hazırlamak üzere toplanır. Başkanlık Divanı seçilene kadar en yaşlı üye Asambleye başkanlık yapar.
Madde 244
Adalet Divanı, üyelerinin atanması ile göreve başlar. Divanın ilk başkanı,
üyeleri ile aynı koşullarda üç yıllık bir süre için atanır.
Adalet Divanı göreve başlamasını izleyen üç ay içinde iç tüzüğünü hazırlar.
Adalet Divanına ancak bu iç tüzüğün yayınlandığı tarihten itibaren
başvurulabilir. Dava açma süreleri ancak bu tarihten itibaren başlar.
Adalet Divanı Başkanı, işbu Antlaşma ile kendisine verilen yetkileri
atanmasından itibaren kullanmaya başlar.
Madde 245
Komisyon, üyelerinin atanmasıyla göreve başlar ve işbu Antlaşmayla
kendisine verilen sorumlulukları yüklenir.
Komisyon göreve başlar başlamaz, Topluluğun ekonomik durumu hakkında
genel bir değerlendirme yapmak amacıyla gerekli incelemeler yapar ve gerekli ilişkileri kurar.
Madde 246
1. İlk mali yıl işbu Antlaşmanın yürürlüğe girdiği tarihte başlar ve onu izleyen
31 Aralığa kadar devam eder. Ancak, Antlaşmanın yılın ikinci yarısında
yürürlüğe girmesi halinde, mali yıl bir sonraki yılın 31 Aralığına kadar devam
eder.
2. Birinci mali yıla ilişkin bütçe yapılıncaya kadar Üye Devletler Topluluğa
faizsiz avans verirler; bu avanslar devletlerin bütçenin uygulanmasıyla ilgili
mali katkılarından düşülür.
3. 212.Maddede öngörülen memurların statüsü ve Topluluğun diğer
görevlilerine uygulanacak Personel Rejimi belirleninceye kadar her kurum
ihtiyacı olan personeli alır ve bu amaçla sınırlı süreli sözleşmeler yapar.
Her kurum, görevlilere tahsis edilecek kadro sayısı ve dağılımı ile
maaşlarına ilişkin sorunları Konseyle birlikte inceler.
Nihai hükümler
Madde 247
İşbu Antlaşma, kendi anayasal kurallarına uygun olarak yüksek Akit
Taraflarca onaylanır. Onay belgeleri İtalya Cumhuriyeti Hükümetine tevdi edilir.
İşbu Antlaşma, bu formaliteyi en son yerine getirecek Akit Devletin onay
belgesini teslim etmesini izleyen ayın ilk günü yürürlüğe girer. Ancak, bu onay belgesinin bir ayın ikinci yarısında teslim edilmesi halinde, Antlaşmanın
yürürlüğe girişi teslim tarihini izleyen ikinci ayın ilk gününe ertelenir.
Madde 248
Tek nüsha olarak Hollanda'ca, Fransızca, Almanca ve İtalyanca olarak
kaleme alınan, dört metni de aynı ölçüde geçerli olan bu Antlaşma, İtalya
Cumhuriyeti Hükümeti arşivlerinde muhafaza edilerek birer onaylı sureti
Antlaşmaya imza koyan diğer Devletler hükümetlerine gönderilir.
DOĞRULUĞUNU ONAYLAYARAK aşağıda adları yazılı tam yetkili
temsilciler işbu Antlaşmayı imzalamışlardır.
Roma'da bin dokuz yüz elli yedi yılının Mart ayının yirmi beşinci günü
yapılmıştır.
P.H SPAAK J.Ch. SNOY ET D'OPPUERS
ADENAUER HALLSTEIN
PINEAU M.FAURE
Antonio SEGNI Gaetano MARTINO
BECH Lambert SCHAUS
J.LUNS J.LINTHORST HOMAN
Kaynak: www.dpt.gov.tr